Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Αυγούστου 2022 η Aeris Invest Sàrl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) την 1η Ιουνίου 2022 στην υπόθεση T-628/17, Aeris Invest κατά Επιτροπής και ΕΣΕ

(Υπόθεση C-535/22 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Aeris Invest Sàrl (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset, E. Galán Burgos και M. Varela Suárez, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ), Βασίλειο της Ισπανίας, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Banco Santander, SA

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

(i) να αναιρέσει την απόφαση του τρίτου πενταμελούς τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 1ης Ιουνίου 2022, Aeris Invest κατά Επιτροπής και ΕΣΕ, T-628/17, EU:T:2022:315, και, κατά συνέπεια:

– να ακυρώσει την απόφαση SRB/EES/2017/08 του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 7ης Ιουνίου 2017, concerning the adoption of a resolution scheme in respect of Banco Popular Español, S.A. [περί έγκρισης καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.]

– να ακυρώσει την απόφαση ΕΕ 2017/1246 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2017, για την αποδοχή του καθεστώτος εξυγίανσης για την Banco Popular Español, S.A.·

– να κηρύξει ανεφάρμοστα τα άρθρα 15 και 22 του κανονισμού 806/2014 1 , σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ.

(ii) να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα αμφότερων των βαθμών δικαιοδοσίας,

(iii) επικουρικώς, όσον αφορά το προηγούμενο αίτημα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, επιφυλασσόμενο εν προκειμένω ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει οκτώ λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και στο άρθρο 296 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΣΛΕΕ), καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η απόφαση εξυγίανσης περιείχε επαρκή και μη αντιφατική αιτιολογία.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε: (i) ότι η αναιρεσείουσα έχει την ιδιότητα του τρίτου, (ii) ότι δικαιολογείται ο εμπιστευτικός χαρακτήρας της απόφασης εξυγίανσης, αποτίμηση 1 και αποτίμηση 2, (iii) ότι η αιτιολογία μπορεί να αναπτυχθεί μετά την άσκηση της προσφυγής, και (iv) ότι το πλήρες κείμενο της απόφασης εξυγίανσης δεν ασκεί επιρροή στην επίλυση της διαφοράς.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 18 του κανονισμού 806/2014, στο καθήκον επιμέλειας και στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν ελήφθησαν υπόψη σημαντικά στοιχεία, ενώ υφίσταντο εναλλακτικές λύσεις.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ενέχει πλάνη περί το δίκαιο κατά την εφαρμογή του άρθρου 14 και 20 του κανονισμού 806/2014, του καθήκοντος επιμέλειας και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθόσον (i) η αύξηση της τιμής πωλήσεως συνδέεται με τις αρχές του ανταγωνισμού και της διαφάνειας, (ii) η διαδικασία δεν πληρούσε τις καθορισμένες απαιτήσεις και (iii) εν πάση περιπτώσει, το δημόσιο συμφέρον δεν δικαιολογεί παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού 806/2014.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει το καθήκον επιμελείας, το άρθρο 17 του Χάρτη, το άρθρο 14 του κανονισμού 806/2014 και τα δικαιώματα άμυνας, καθόσον: (i) προσάπτεται στην αναιρεσείουσα ότι δεν κατέδειξε πώς θα μπορούσαν να επιτευχθούν οι στόχοι εξυγίανσης ενώ οι εν λόγω στόχοι ήταν εμπιστευτικοί, (ii) το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένο και (iii) η εξυγίανση ήταν δυσανάλογη, καθόσον η οντότητα ήταν φερέγγυα.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 47 του Χάρτη, στο άρθρο 6 της Σύμβασης και στην αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, καθόσον: (i) τα έγγραφα που ζητήθηκαν από το Γενικό Δικαστήριο με τη διάταξη της 12ης Μαΐου 2021 δεν παραδόθηκαν στην αναιρεσείουσα, (ii) δεν έγινε διεξαγωγή αποδείξεων οι οποίες ήταν απαραίτητες για την άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας, και (iii) δεν επετράπη στην αναιρεσείουσα να λάβει γνώσει των εγγράφων στα οποία βασίζονται τα επιχειρήματα των αντιδίκων κατ’ αναίρεση και να εκθέσει τις απόψεις της επ’ αυτών.

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως, προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την απόρριψη της ένστασης ελλείψεως νομιμότητας της αναιρεσείουσας, παραβιάζει το δικαίωμα ιδιοκτησίας καθόσον: (i) συνιστά παρέμβαση στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας· (ii) η απομείωση του κεφαλαίου μιας φερέγγυας τράπεζας αντιβαίνει στην επιταγή περί αναγκαιότητας και στην απαγόρευση της αυθαιρεσίας, (iii) η απομείωση του χρέους και του κεφαλαίου μιας φερέγγυας τράπεζας παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και (iv) δεν υφίσταται εύλογη αποζημίωση.

Με τον όγδοο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 17 και 52 του Χάρτη και στο άρθρο 5, παράγραφος 4, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθόσον (i) στην έννοια της παρέμβασης στο δικαίωμα της ιδιοκτησίας δεν αναλύεται ποια ήταν η διαδικασία και εάν το μέτρο ήταν αυθαίρετο και (ii) δεν υπήρξε εύλογη αποζημίωση.

____________

1 Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).