POSTANOWIENIE PREZESA TRYBUNAŁU
[Tekst sprostowany postanowieniem z dnia 4 grudnia 2023 r.]
z dnia 6 listopada 2023 r.(*)
Odwołanie – Interwencja – Artykuł 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – Wniosek złożony przez posłów do Parlamentu Europejskiego – Oddalenie
W sprawie C‑249/23 P
mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wniesione w dniu 18 kwietnia 2023 r.,
ClientEarth AISBL, z siedzibą w Brukseli (Belgia), który reprezentowali początkowo O. W. Brouwer i T. C. van Helfteren, a następnie O. W. Brouwer, T. C. van Helfteren i C. Lawton, advocaten,
strona wnosząca odwołanie,
w której drugą stroną postępowania jest:
Komisja Europejska, którą reprezentowali C. Ehrbar, G. Gattinara i A. Spina, w charakterze pełnomocników,
strona pozwana w pierwszej instancji,
PREZES TRYBUNAŁU,
uwzględniając wniosek J.-C. Bonichota, sędziego sprawozdawcy,
po wysłuchaniu rzecznika generalnego M. Szpunara,
wydaje następujące
Postanowienie
1 W odwołaniu ClientEarth AISBL wnosi o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 1 lutego 2023 r., ClientEarth/Komisja (T‑354/21, EU:T:2023:34), w którym Sąd oddalił wniesioną przez ClientEarth skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2021) 4348 final z dnia 7 kwietnia 2021 r. w sprawie odmowy udzielenia dostępu do określonych dokumentów zażądanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43) oraz na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. 2006, L 264, s. 13).
2 Pismem złożonym w sekretariacie Trybunału w dniu 11 sierpnia 2023 r. Grace O’Sullivan i Caroline Roose, posłanki do Parlamentu Europejskiego (zwane dalej „wnoszącymi o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów”), wniosły o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów popierających żądania ClientEarth.
3 Po doręczeniu wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów stronom przez sekretarza Trybunału zgodnie z art. 131 § 1 regulaminu postępowania przed Trybunałem, mającym zastosowanie do postępowania odwoławczego na podstawie jego art. 190 § 1, uwagi na piśmie w przedmiocie tego wniosku zostały przedstawione w wyznaczonym terminie przez ClientEarth i Komisję Europejską. Jedynie Komisja wniosła o oddalenie owego wniosku.
W przedmiocie wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów
Uwagi wstępne
4 Artykuł 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje, że każda osoba fizyczna, która uzasadni, iż ma interes w rozstrzygnięciu sprawy przedłożonej Trybunałowi, innej niż sprawa między państwami członkowskimi, między instytucjami Unii Europejskiej lub między tymi państwami a wspomnianymi instytucjami, ma prawo interweniować w tej sprawie.
5 Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcie „interesu w rozstrzygnięciu sprawy” w rozumieniu tego przepisu należy określić na podstawie samego przedmiotu sprawy i rozumieć je jako bezpośredni i faktyczny interes w rozstrzygnięciu co do samych żądań, a nie jako interes w odniesieniu do podniesionych zarzutów lub argumentów. Wyrażenie „rozstrzygnięcie sprawy” odnosi się bowiem do żądanego orzeczenia kończącego postępowanie, zawieranego w sentencji wyroku, który ma zostać wydany (zob. w szczególności postanowienie prezesa Trybunału z dnia 27 lutego 2015 r., Mory i in./Komisja, C‑33/14 P, EU:C:2015:135, pkt 7 i przytoczone tam orzecznictwo).
6 Ponadto interes w dopuszczeniu do sprawy w charakterze interwenienta musi być wystarczająco istotny. Interes ten uznaje się za wystarczający, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy może zmienić sytuację prawną wnoszącego o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta (zob. w szczególności postanowienie prezesa Trybunału z dnia 31 maja 2022 r., Naturgy Energy Group/Komisja, C‑698/21 P, EU:C:2022:417, pkt 7).
7 Wreszcie posłowie do Parlamentu nie mogą mieć wystarczająco istotnego interesu w dopuszczeniu do sprawy w charakterze interwenientów, jeżeli interes, na który się powołują, opiera się wyłącznie na ich statusie członków tej instytucji (zob. podobnie postanowienie z dnia 3 lipca 1986 r., Francja/Parlament, 358/85, EU:C:1986:286, pkt 10).
Argumentacja
8 W uzasadnieniu swojego wniosku wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów podnoszą w szczególności, że jako posłanki do Parlamentu i członkinie parlamentarnej Komisji Rybołówstwa reprezentują one, podobnie jak stowarzyszenie, znaczną liczbę obywateli działających w sektorze rybołówstwa lub od niego zależnych.
9 Powołują się one również na swoje szczególne obowiązki oraz na wykonywaną przez nie pracę w Parlamencie w dziedzinie ochrony środowiska i rybołówstwa, a w szczególności na fakt, że uczestniczyły w przeglądzie rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. 2009, L 343, s. 1).
10 Podnoszą one, że w ramach wykonywanej pracy są zależne od informacji dostarczanych przez organizacje ochrony środowiska, w związku z czym wyrok Sądu z dnia 1 lutego 2023 r., ClientEarth/Komisja (T‑354/21, EU:T:2023:34), będący przedmiotem odwołania, w odniesieniu do którego wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów złożyły wniosek – w zakresie, w jakim dokonano w nim ścisłej wykładni warunków dostępu organizacji ochrony środowiska do odnośnych dokumentów – będzie miał bezpośredni wpływ na ich działalność. Ponadto wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów twierdzą, że dokumenty Komisji, do których ClientEarth chce uzyskać dostęp, zawierają szczegółowe informacje na temat stosowania i wdrożenia rozporządzenia nr 1224/2009 w dwóch państwach członkowskich, które mogłyby być dla nich przydatne przy dokonywaniu jego późniejszego przeglądu.
11 Dodają one, że sektor rybołówstwa był lepiej poinformowany niż inne podmioty o kwestiach, które wyłoniły się podczas przeglądu tego rozporządzenia.
12 [Sprostowane postanowieniem z dnia 4 grudnia 2023 r.] Wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów utrzymują wreszcie, że z uwagi na to, iż ich interes nie pokrywa się z interesem Parlamentu, a instytucja ta nie jest nawet stroną niniejszego postępowania, ich sytuację należy odróżnić od sytuacji rozpatrywanej w sprawie, w której wydano postanowienie z dnia 3 lipca 1986 r., Francja/Parlament (358/85, EU:C:1986:286), w którym oddalono wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów złożony przez posłów do Parlamentu.
Ocena
13 Przede wszystkim należy stwierdzić, że nie wydaje się, by wynik odwołania, które dotyczy zgodności z prawem odmówienia przez Komisję uwzględnienia złożonego przez ClientEarth wniosku o udzielenie dostępu do dokumentów, mógł zmienić sytuację prawną wnoszących o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów.
14 W szczególności, jak utrzymuje zresztą Komisja, interes wnoszących o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów w uzyskaniu od strony wnoszącej odwołanie informacji, które mogłaby ona w niniejszym wypadku otrzymać dzięki uzyskaniu dostępu do odnośnych dokumentów, stanowi jedynie interes pośredni, którego nie można ponadto uznać za faktyczny, ponieważ wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów podnoszą zasadniczo, że informacje te byłyby użyteczne dopiero przy przyszłej zmianie rozporządzenia nr 1224/2009.
15 Następnie, co najważniejsze, w zakresie, w jakim wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów powołują się zarówno na swój status przedstawicieli politycznych, jak i na swoje szczególne obowiązki w dziedzinie ochrony środowiska w Parlamencie, jak również na swoją pracę w dziedzinie rybołówstwa, podnoszony przez nie interes w rozstrzygnięciu sprawy całkowicie pokrywa się z interesem samego Parlamentu. Różnice między okolicznościami niniejszej sprawy a okolicznościami sprawy, w której wydano postanowienie z dnia 3 lipca 1986 r., Francja/Parlament (358/85, EU:C:1986:286), na które wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów zwróciły uwagę, nie są na tyle istotne, by podważyć to stwierdzenie.
16 Parlament nie wniósł zaś o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, mimo że jest do tego uprawniony na podstawie art. 40 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który przewiduje, że państwa członkowskie i instytucje Unii mogą interweniować w sprawach rozpatrywanych przez Trybunał Sprawiedliwości.
17 Wynika stąd, że wnoszące o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów nie wykazały, że mają interes w rozstrzygnięciu sprawy w rozumieniu art. 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
18 W związku z tym ich wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów należy oddalić.
W przedmiocie kosztów
19 Zgodnie z art. 138 § 1 regulaminu postępowania, mającym zastosowanie do postępowania odwoławczego na podstawie jego art. 184 § 1, kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ złożony przez G. O’Sullivan i C. Roose wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów został oddalony, a Komisja wniosła o obciążenie ich kosztami postępowania, należy postanowić, że pokryją one własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję w związku z tym wnioskiem. ClientEarth pokryje własne koszty.
Z powyższych względów prezes Trybunału postanawia, co następuje:
1) Wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenientów złożony przez Grace O’Sullivan i Caroline Roose zostaje oddalony.
2) Grace O’Sullivan i Caroline Roose pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.
3) ClientEarth AISBL pokrywa własne koszty.
Podpisy