Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Νοεμβρίου 2018 – Banco Santander κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-227/10)1
(Κρατικές ενισχύσεις – Διατάξεις περί φόρου εταιριών που επιτρέπουν στις επιχειρήσεις με φορολογική έδρα την Ισπανία την απόσβεση της υπεραξίας που προκύπτει από απόκτηση συμμετοχών σε εταιρίες με φορολογική έδρα στο εξωτερικό – Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά και διατάσσεται η μερική ανάκτησή της – Έννοια της κρατικής ενισχύσεως – Επιλεκτικός χαρακτήρας – Σύστημα αναφοράς – Παρέκκλιση – Διαφορετική μεταχείριση – Δικαιολόγηση της διαφορετικής μεταχειρίσεως – Ωφελούμενες από το μέτρο επιχειρήσεις – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Banco Santander, SA (Santander, Ισπανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, M. Muñoz de Juan και R. Calvo Salinero, στη συνέχεια J. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, R. Calvo Salinero και A. Lamadrid de Pablo, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και C. Urraca Caviedes)
Αντικείμενο
Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση του άρθρου 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2011/5/ΕΚ της Επιτροπής, της 28ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη φορολογική απόσβεση χρηματοοικονομικού εμπορικού κεφαλαίου για τη συμμετοχή σε ξένο μετοχικό κεφάλαιο υπό τον αριθμό C 45/07 (πρώην NN 51/07, πρώην CP 9/07) εφαρμοσθείσα από την Ισπανία (ΕΕ 2011, L 7, σ. 48), και, επικουρικώς, του άρθρου 4 της αποφάσεως αυτής.
Διατακτικό
Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:
Απορρίπτει την προσφυγή.
Η Banco Santander, SA φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
____________
1 EE C 195 της 17.7.2010.