Προσφυγή της Association Belge des Consommateurs Test-Achats κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε στις 17 Μαΐου 2010
(υπόθεση T-224/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Association Belge des Consommateurs Test-Achats ASBL / Belgische Verbruikersunie Test-Aankoop VZW (Bρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: F. Filpo και A. Fratini, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει τις από 12 Νοεμβρίου 2009 αποφάσεις της Επιτροπής C(2009)9059 και C(2009)8954, στις υποθέσεις COMP/M.5549 - EDF/SEGEBEL· και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί, κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση των προσβαλλομένων αποφάσεων καθόσον η Επιτροπή αποφάσισε να μην αναπέμψει εν μέρει τη συγκέντρωση μεταξύ της Électricité de France S.A. και της Segebel ενώπιον της βελγικής αρχής ανταγωνισμού, βάσει του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004
1 (Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων) και έκρινε τη συγκέντρωση συμβατή με την κοινή αγορά με την επιφύλαξη της τηρήσεως των αναληφθεισών δεσμεύσεων, βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο β΄, του κανονισμού συγκεντρώσεων, χωρίς να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο γ΄, του ιδίου κανονισμού.
Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.
Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι προσηκόντως αιτιολογημένες, παραβιάζουν το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού συγκεντρώσεων, και ενέχουν πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον η Επιτροπή δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη την ανταγωνιστική σχέση μεταξύ της προερχομένης από τη συγκέντρωση οντότητας και του εν ενεργεία φορέα, της GDF Suez.
Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή προσέβαλε τα δικονομικά της δικαιώματα περί συμμετοχής της στη διαδικασία.
Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν διέθετε ουσιαστικά και αποφασιστικά στοιχεία για να καταλήξει ότι η συγκέντρωση δεν εγείρει σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά τη συμβατότητά της με την κοινή αγορά, χωρίς να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 6, παράγραφος 1, σημείο γ΄, του κανονισμού συγκεντρώσεων. Επιπλέον, η προσφεύγουσα φρονεί ότι οι ελλείψεις αυτές θίγουν και την απόφαση περί μη αναπομπής της υποθέσεων ενώπιον της βελγικής αρχής ανταγωνισμού, εφόσον η Επιτροπή δεν διέθετε επαρκή στοιχεία για να στοιχειοθετήσει ότι είναι η ευρισκόμενη σε καλύτερη θέση αρχή προς εξέταση της κοινοποιηθείσας συγκεντρώσεως.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων (ΕΕ L 24, σ. 1).