Αναίρεση που άσκησε στις 28 Αυγούστου 2014 η Intel Corporation κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο πενταμελές τμήμα) στις 12 Ιουνίου 2014 στην υπόθεση T-286/09, Intel Corporation κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-413/14 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Intel Corporation (εκπρόσωποι: D. M. Beard QC, A. N. Parr και R. W. Mackenzie, Solicitors)
Έτεροι διάδικοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή,
Association for Competitive Technology, Inc.,
Union fédérale des consommateurs - Que choisir (UFC - Que choisir)
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει εν όλω ή εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση·
να ακυρώσει ή να μειώσει ουσιωδώς το επιβληθέν πρόστιμο·
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να κρίνει εκ νέου την υπόθεση σύμφωνα με τις νομικές εκτιμήσεις του Δικαστηρίου·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της κατ’ αναίρεση δίκης καθώς και της δίκης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος διαιρείται σε τρία σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εκτίμηση του κατά πόσον η συμπεριφορά της ήταν νόμιμη βάσει του άρθρου 82 ΕΚ και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ:
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, κρίνοντας ότι η επίμαχη συμπεριφορά μπορούσε εγγενώς να περιορίσει τον ανταγωνισμό και ότι, άρα, παραβαίνει τα άρθρα 82 ΕΚ και 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ χωρίς να απαιτείται η εξέταση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών και των σχετικών με αυτήν περιστάσεων.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι στο πλαίσιο της διαπιστώσεως παραβάσεως του άρθρου 82 ΕΚ και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ, η δυνατότητα περιορισμού του ανταγωνισμού μπορεί να εκτιμηθεί βάσει θεωρητικών σκέψεων και όχι βάσει πιθανών ή πραγματικών αποτελεσμάτων.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, κρίνοντας επαλλήλως ότι η επίμαχη συμπεριφορά μπορούσε να περιορίσει τον ανταγωνισμό, επειδή έλαβε εσφαλμένα υπόψη στοιχεία από τα οποία δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί η δυνατότητα αυτή και παρέβλεψε ορισμένα κρίσιμα στοιχεία τα οποία θα έπρεπε να έχουν ληφθεί υπόψη, όπως το τμήμα της αγοράς που κάλυπτε η πρακτική, τη διάρκεια των προσαπτόμενων πρακτικών, συγκεκριμένα στοιχεία της αγοράς ως προς τη ραγδαία πτώση των τιμών και την απουσία αποκλεισμού από την αγορά, καθώς και τα συμπεράσματα που θα έπρεπε να συναχθούν από την εφαρμογή του κριτηρίου του αποτελεσματικού ανταγωνιστή (AEC) στην οποία προέβη η Επιτροπή κατά τη διοικητική διαδικασία.
Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι υπήρχε παράβαση κατά τα τελευταία δύο έτη της φερόμενης διάρκειας της παραβάσεως, δεδομένου ότι η συμπεριφορά κατά τα έτη αυτά επηρέαζε, το πολύ, μόνο 3,5% της σχετικής αγοράς.
Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, επειδή χαρακτήρισε τη συμπεριφορά της σε σχέση με την HP και τη Lenovo ως «πληρωμές λόγω αποκλειστικότητας» ενώ αυτή η συμπεριφορά αφορούσε ποσοστό μόνο 28 % και 42 % (ή λιγότερο) των αγορών του κρίσιμου προϊόντος που πραγματοποίησε, αντιστοίχως, κάθε πελάτης, το οποίο είναι κατά πολύ μικρότερο του «συνόλου ή του μεγαλύτερου μέρους» των αναγκών των πελατών αυτών.
Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε τις αρχές της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας και του δίκαιου χαρακτήρα της διαδικασίας όσον αφορά τη συνάντηση διάρκειας πέντε ωρών που είχε η Επιτροπή με σημαίνον διευθυντικό στέλεχος της Dell για ζητήματα που συνδέονται αντικειμενικώς με την ουσία της έρευνας και κατά τη διάρκεια της οποίας το εν λόγω στέλεχος της Dell παρέσχε λεπτομερέστατες εξηγήσεις. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, κρίνοντας ότι αρκούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει απλώς κατάλογο των θεμάτων που συζητήθηκαν κατά τη συνάντηση, αντί για πρακτικό ή περίληψη των όσων ο υπάλληλος αυτός δήλωσε σε σχέση με τα θέματα αυτά. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε επίσης σε πλάνη κρίνοντας ότι η αναιρεσείουσα είχε το βάρος να παραθέσει ορισμένες πρώτες ενδείξεις ως προς την παράλειψη της Επιτροπής να καταγράψει απαλλακτικά στοιχεία· υπό την ορθή του έννοια, το βάρος που έφερε η αναιρεσείουσα ήταν να αποδείξει ότι δεν μπορούσε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο τα στοιχεία αυτά να είναι χρήσιμα για την άμυνά της, βάρος στο οποίο σαφώς ανταποκρίθηκε στην υπό κρίση υπόθεση.
Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος διαιρείται σε τρία σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι οι συμφωνίες της Intel με τη Lenovo το 2006 και το 2007 ενέπιπταν στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου:
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι η συμπεριφορά αυτή «εκδηλώθηκε» στον ΕΟΧ, επειδή η Intel βάσει των συμφωνιών αυτών δεν πώλησε προϊόντα στη Lenovo στον ΕΟΧ.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι το κριτήριο των «ουσιαστικών επιπτώσεων» είναι πρόσφορη βάση για την αρμοδιότητα της Επιτροπής όσον αφορά την επίμαχη συμπεριφορά.
Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά την εφαρμογή του κριτηρίου των «ουσιαστικών επιπτώσεων», επειδή δεν είναι προβλέψιμο ότι οι συμφωνίες της Intel με τη Lenovo σχετικά με τους x86 CPUs παραδοτέους στην Κίνα θα είχε άμεσα και ουσιώδη αποτελέσματα εντός του ΕΟΧ.
Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, ο οποίος διαιρείται σε δύο σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πολλαπλή πλάνη ως προς τον υπολογισμό του επιβληθέντος προστίμου:
Το πρόστιμο παραβιάζει προδήλως την αρχή της αναλογικότητας.
Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε θεμελιώδεις αρχές του δικαίου της Ένωσης, εφαρμόζοντας τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής του 2006 για τα πρόστιμα σε συμπεριφορά η οποία ήταν προγενέστερή τους.