Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) στις 26 Αυγούστου 2021 – M.D. κατά Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság Budapesti és Pest Megyei Regionális Igazgatósága

(Υπόθεση C-528/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: M.D.

Καθής: Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság Budapesti és Pest Megyei Regionális Igazgatósága

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 5 και 11 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ1 και το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7, 20, 24 και 47 του Χάρτη, την έννοια ότι αντιτίθενται σε πρακτική κράτους μέλους η οποία επεκτείνει την εφαρμογή νομοθετικής μεταρρυθμίσεως και σε διαδικασίες οι οποίες επαναλαμβάνονται κατόπιν δικαστικής εντολής εκδοθείσας στο πλαίσιο προγενεστέρως κινηθεισών διαδικασιών, συνεπεία δε της εν λόγω νομοθετικής μεταρρυθμίσεως ο υπήκοος τρίτης χώρας, μέλος της οικογενείας πολίτη της Ένωσης, υπόκειται σε πολύ δυσμενέστερο δικονομικό καθεστώς, με αποτέλεσμα να χάνει την ιδιότητα του προσώπου που δεν μπορεί να επαναπροωθηθεί ούτε καν για λόγους δημόσιας τάξεως, δημόσιας ασφάλειας ή εθνικής ασφάλειας, την οποία είχε αποκτήσει λόγω της μέχρι τούδε διάρκειας διαμονής του, να απορρίπτεται κατόπιν αυτού η αίτησή του για έκδοση δελτίου μόνιμης διαμονής με βάση την ίδια ακριβώς πραγματική κατάσταση και για λόγους εθνικής ασφάλειας, να του αφαιρείται το δελτίο διαμονής που είχε εκδοθεί υπέρ του και στη συνέχεια να του επιβάλλεται απαγόρευση εισόδου και διαμονής, χωρίς να ληφθεί υπόψη η προσωπική και οικογενειακή του κατάσταση σε καμία από τις διαδικασίες -ιδίως, στο πλαίσιο αυτό, το γεγονός ότι συντηρεί επίσης έναν ανήλικο Ούγγρο υπήκοο-, αποφάσεις που έχουν ως αποτέλεσμα είτε τη διάσπαση της οικογενειακής ενότητας είτε την υποχρέωση των πολιτών της Ένωσης που είναι μέλη της οικογενείας του υπηκόου τρίτης χώρας, συμπεριλαμβανομένου του ανήλικου τέκνου του, να εγκαταλείψουν το έδαφος του κράτους μέλους;

Έχουν τα άρθρα 5 και 11 της οδηγίας 2008/115 και το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 7 και 24 του Χάρτη, την έννοια ότι αντιτίθενται σε πρακτική κράτους μέλους κατά την οποία δεν εξετάζονται οι προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του υπηκόου τρίτης χώρας πριν του επιβληθεί απαγόρευση εισόδου και διαμονής, με την αιτιολογία ότι η διαμονή του εν λόγω προσώπου, μέλους οικογενείας πολίτη της Ένωσης, συνιστά πραγματική, άμεση και σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ή στο δεύτερο ερώτημα:

Έχουν το άρθρο 20 ΣΛΕΕ και τα άρθρα 5 και 13 της οδηγίας 2008/115, σε συνδυασμό με τα άρθρα 20 και 47 του Χάρτη, καθώς και η αιτιολογική σκέψη 22 της οδηγίας 2008/115, η οποία καθιερώνει ως πρωταρχικό μέλημα την υποχρέωση να λαμβάνεται υπόψη το συμφέρον του παιδιού, και η αιτιολογική σκέψη 24 της ίδιας οδηγίας, η οποία απαιτεί να διασφαλίζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι αρχές που κατοχυρώνονται στον Χάρτη, την έννοια ότι, σε περίπτωση που το εθνικό δικαστήριο διαπιστώσει, βασιζόμενο στην απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η νομοθεσία του κράτους μέλους ή η πρακτική των υπηρεσιών αλλοδαπών η οποία βασίζεται στη νομοθεσία αυτή είναι αντίθετη προς το δίκαιο της Ένωσης, μπορεί το εν λόγω δικαστήριο, κατά την εξέταση της νομικής βάσεως της απαγορεύσεως εισόδου και διαμονής, να λάβει υπόψη, ως κεκτημένο δικαίωμα του προσφεύγοντος στην παρούσα υπόθεση, το γεγονός ότι, υπό το καθεστώς του a szabad mozgás és tartózkodás jogával rendelkező személyek beutazásáról és tartózkodásáról szóló 2007. évi I. törvény (νόμου I του 2007 περί της εισόδου και της διαμονής προσώπων με δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής), ο προσφεύγων πληρούσε τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή του άρθρου 42 του ανωτέρω νόμου, δηλαδή άνω των 10 ετών νόμιμη διαμονή στην Ουγγαρία, ή μήπως πρέπει το δικαστήριο αυτό, κατά την εξέταση της βασιμότητας της επιβολής απαγορεύσεως εισόδου και διαμονής, να στηρίξει τη συνεκτίμηση των οικογενειακών και προσωπικών περιστάσεων απευθείας στο άρθρο 5 της οδηγίας 2008/115, ελλείψει σχετικής ρυθμίσεως στον a harmadik országbeli állampolgárok beutazásáról és tartózkodásáról szóló 2007. évi II. törvény (νόμο II του 2007 περί της εισόδου και της διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών);

Συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα προς το δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 13 της οδηγίας 2008/115 και προς το δικαίωμα αμερόληπτου δικαστηρίου που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη, η πρακτική κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία, στην ένδικη διαδικασία που κινεί υπήκοος τρίτης χώρας, μέλος της οικογενείας πολίτη της Ένωσης, στο πλαίσιο της ασκήσεως του δικαιώματός του προσφυγής, οι αρμόδιες υπηρεσίες αλλοδαπών δεν εκτελούν τελεσίδικη δικαστική απόφαση με την οποία διατάσσεται η παροχή άμεσης δικαστικής προστασίας κατά της εκτελέσεως της αποφάσεως [των εν λόγω υπηρεσιών] με την αιτιολογία ότι έχουν ήδη εισάγει στο Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (SIS II) καταχώριση περί της απαγορεύσεως εισόδου και διαμονής, με αποτέλεσμα ο υπήκοος τρίτης χώρας που είναι μέλος της οικογενείας πολίτη της Ένωσης να μην μπορεί να ασκήσει αυτοπροσώπως το δικαίωμα προσφυγής ούτε να εισέλθει στην Ουγγαρία κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και πριν από την έκδοση τελεσίδικης αποφάσεως στην υπόθεση που τον αφορά;

____________

1 Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008 , σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ 2008, L 348, σ. 98)