Sprawa T‑408/10

(publikacja fragmentów)

Roca Sanitario, SA

przeciwko

Komisji Europejskiej

Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Belgijski, niemiecki, francuski, włoski, niderlandzki i austriacki rynek instalacji sanitarnych do łazienek – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG – Koordynacja podwyżek cen i wymiana mających szczególne znaczenie informacji handlowych – Możliwość przypisania zachowania noszącego znamiona naruszenia – Grzywny – Wytyczne w sprawie obliczania kwoty grzywien z 2006 r. – Waga naruszenia – Współczynniki – Okoliczności łagodzące – Obniżenie kwoty grzywny – Istotna wartość dodana

Streszczenie – wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 16 września 2013 r.

1.      Postępowanie sądowe – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Określenie przedmiotu sporu – Zwięzłe przedstawienie powołanych zarzutów – Pisma załączone do skargi – Dopuszczalność – Przesłanki

[statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 21; regulamin postępowania przed Sądem, art. 44 § 1 lit. c)]

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Skargi wniesione oddzielnie przez spółkę dominującą i jej spółkę zależną na decyzję Komisji przypisującą zachowanie tej ostatniej noszące znamiona naruszenia spółce dominującej – Uwzględnienie przez Sąd w ramach skargi spółki dominującej wyniku rozpatrzenia skargi wniesionej przez spółkę zależną – Żądania spółki dominującej mające na celu skorzystanie z wszelkiego obniżenia grzywny przyznanego jednej z jej spółek zależnych – Naruszenie zakazu orzekania ultra petita – Brak

(art. 101 ust. 1 TFUE, art. 263 TFUE)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 193–195)

2.      W dziedzinie konkurencji w sytuacji gdy spółka dominująca nie uczestniczyła fizycznie w kartelu i gdy jej odpowiedzialność jest oparta wyłącznie na uczestnictwie w kartelu jej spółki zależnej, odpowiedzialność spółki dominującej jest jedynie pochodną odpowiedzialności spółki zależnej, ma akcesoryjny względem niej charakter i jest od niej uzależniona, a co za tym idzie – nie może wykraczać poza odpowiedzialność tej ostatniej.

W konsekwencji Sąd w ramach skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej przez spółkę dominującą na decyzję Komisji, która przypisuje tej spółce odpowiedzialność za naruszenie, którego dopuściła się jedna z jej spółek zależnych i domaga się od tej spółki dominującej solidarnej zapłaty grzywny nałożonej na spółkę zależną, może, nie orzekając ultra petita, zastosować w odniesieniu do wspomnianej spółki dominującej, o ile ta formalnie o to wnosi, każde obniżenie grzywny przyznane w danym wypadku jej spółce zależnej w następstwie skargi wniesionej równolegle przez tę ostatnią na tę samą decyzję.

(por. pkt 201, 203, 207, 211)