Skarga wniesiona w dniu 30 czerwca 2010 r. - Fondation de l'Institut de Recherche Idiap przeciwko Komisji

(Sprawa T-286/10)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Fondation de l'Institut de Recherche Idiap (przedstawiciel: G. Chapus-Rapin, adwokat)

Strona pozwana: Komisja

Żądania strony skarżącej

tytułem żądania wstępnego nadanie skutku zawieszającego niniejszej skardze;

tytułem żądania głównego:

uznanie skargi za dopuszczalną;

dopuszczenie skargi;

w konsekwencji:

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 11 maja 2010 r. wydanej przez Komisję Europejską;

uznanie za kwalifikujące się do dofinansowania z funduszy zewnętrznych Unii Europejskiej koszty pracowników naukowych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony pracujących nad programami AMIDA, BACS i DIRAC;

postanowienie, że IDIAP nie musi dokonywać zwrotu 98 042,45 EUR za DIRAC i 251 505,76 EUR za AMIDA;

obciążenie Komisji Europejskiej wszystkimi kosztami postępowania;

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami i wynagrodzeniem adwokata IDIAP;

tytułem żądania ewentualnego:

uznanie skargi za dopuszczalną;

dopuszczenie skargi;

w konsekwencji:

stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 11 maja 2010 r. wydanej przez Komisję Europejską ;

nakazanie Komisji przeprowadzenia nowego audytu IDIAP i powierzenie go innej instytucji niż Treureva ;

obciążenie Komisji Europejskiej wszystkimi kosztami postępowania;

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami i wynagrodzeniem adwokata IDIAP.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca w niniejszej skardze opartej na klauzuli arbitrażowej wnosi zasadniczo do Sądu o to, aby orzekł o kwalifikowalności kosztów wyłożonych na pracowników naukowych zatrudnionych na podstawie umowy na czas nieokreślony w ramach umów AMIDA, BACS i DIRAC wpisujących się w zakres specjalnych programów badań, rozwoju technologicznego i prezentacji zatytułowanych "Integrowanie i wzmacnianie Europejskiej Przestrzeni Badawczej (2002-2006)" i "Technologie Społeczeństwa Informacyjnego (2000-2006)".

Na poparcie swej skargi skarżąca podnosi, że :

interpretacja umów AMIDA, BACS i DIRAC dokonana przez Komisję, zgodnie z którą koszty umów o pracę pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony są normalnymi niekwalifikowalnymi kosztami operacyjnymi, a nie dodatkowymi kosztami związanymi z projektami, jest arbitralna lub co najmniej nieuzasadniona ze względu na to, że:

wzór umowy będący podstawą zawarcia umów z AMIDA, BACS i DIRAC nie wyłącza z kosztów kwalifikowalnych umów o pracę na czas nieokreślony;

związek pomiędzy umowami o pracę pracowników naukowych i projektami AMIDA, BACS i DIRAC jest wyraźnie określony w umowach o pracę;

umowy o pracę pracowników naukowych były zawarte jedynie z uwagi na projekty, ponieważ skarżąca nie dysponowała własnymi środkami w celu dokonywania wypłaty pracownikom naukowym poza programami;

najodpowiedniejszym środkiem pozwalającym zapewnić zakończenie stosunku pracy z pracownikami naukowymi z chwilą zakończenia projektu jest zawarcie umowy na czas nieokreślony, która zgodnie z prawem szwajcarskim (odpowiadającym miejscu prowadzenia działalności przez skarżącą) może zostać rozwiązana w każdej chwili bez uzasadnienia z krótkim terminem wypowiedzenia;

interpretacja Komisji jest sprzeczna z zasadą dobrej wiary i zasadą uzasadnionych oczekiwań, ponieważ interpretacja ta stopniowo ulegała zmianie;

tytułem zarzutu ewentualnego, przeprowadzenie audytu będące przedmiotem zaskarżonej decyzji jest obciążone wadami niepodlegającymi konwalidacji, co powinno skutkować stwierdzeniem jego nieważności.

____________