Postanowienie Sądu z dnia 20 lutego 2014 r. – Jannatian przeciwko Radzie

(Sprawa T-187/13)¹

(Skarga o stwierdzenie nieważności – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Wykaz osób i podmiotów, w odniesieniu do których zastosowanie znajdują środki ograniczające – Termin na wniesienie skargi – Spóźnienie – Niedopuszczalność)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Mahmoud Jannatian (Teheran, Iran) (przedstawiciele : adwokaci E. Rosenfeld i S. Monnerville)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: F. Naert i M. Bishop, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego: wspólnego stanowiska Rady 2008/479/WPZiB z dnia 23 czerwca 2008 r. zmieniającego wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 163, s. 43); decyzji Rady 2008/475/WE z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie wdrożenia art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 dotyczącego środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 163, s. 29); wspólnego stanowiska Rady 2008/652/WPZiB z dnia 7 sierpnia 2008 r. zmieniającego wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 213, s. 58); decyzji Rady 2009/840/WPZiB z dnia 17 listopada 2009 r. wdrażającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 303, s. 64); rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2009 z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie wdrożenia art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 dotyczącego środków ograniczających wobec Iranu oraz uchylającego decyzję 2008/475/WE (Dz.U. L 303, s. 31); decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39); decyzji Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB (Dz.U. L 281, s. 81); rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1).

Sentencja

Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

Mahmoud Jannatian pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

____________

¹     Dz.U. C 171 z 15.6.2013.