Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 16 Μαρτίου 2021 – Procureur général près la cour d’appel d’Angers κατά KL

(Υπόθεση C-168/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Procureur général près la cour d’appel d’Angers

Εκζητούμενο πρόσωπο: KL

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 2, παράγραφος 4, και το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας-πλαισίου 2002/584¹ να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η προϋπόθεση του διττού αξιοποίνου πληρούται σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη όπου ζητείται παράδοση για πράξεις χαρακτηρισθείσες νομικώς στο κράτος έκδοσης του εντάλματος ως φθορά ξένης ιδιοκτησίας και λεηλασία συγκείμενη από πράξεις φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και λεηλασίας δυνάμενες να διαταράξουν τη δημόσια ειρήνη, ενώ στο κράτος εκτέλεσης δεν απαιτούν τη συνδρομή του στοιχείου αυτού της διατάραξης της δημόσιας ειρήνης οι ποινικώς κολάσιμες πράξεις της κλοπής με φθορά, της καταστροφής και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, πρέπει το άρθρο 2, παράγραφος 4, και το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας-πλαισίου 2002/584 να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι το δικαστήριο του κράτους εκτέλεσης δύναται να αρνηθεί την εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης εκδοθέντος προς εκτέλεση ποινής, στην περίπτωση που διαπιστώσει ότι το πρόσωπο του οποίου ζητείται η παράδοση έχει καταδικασθεί από τις δικαστικές αρχές του κράτους έκδοσης του εντάλματος στην ποινή αυτή για τέλεση ενιαίας αξιόποινης πράξεως, συγκείμενης από διαφορετικές επιμέρους πράξεις, ως προς ορισμένες μόνον από τις οποίες όμως στοιχειοθετείται αδίκημα στο κράτος εκτέλεσης; Διαφοροποιείται η απάντηση ανάλογα με το αν οι δικαστικές αρχές του κράτους έκδοσης του εντάλματος θεώρησαν τις επιμέρους αυτές πράξεις ως διακριτές μεταξύ τους ή όχι;

Πρέπει το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιβάλλει στη δικαστική αρχή του κράτους μέλους εκτέλεσης να αρνηθεί την εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, στην περίπτωση που, αφενός, τούτο έχει εκδοθεί προς τον σκοπό εκτέλεσης ενιαίας ποινής για τέλεση ενιαίας αξιόποινης πράξεως και, αφετέρου, η παράδοση μπορεί να γίνει για ορισμένες μόνον από τις πράξεις για τις οποίες έχει επιβληθεί η ποινή αυτή δεδομένου ότι δεν στοιχειοθετείται αδίκημα ως προς όλες τις πράξεις κατά το δίκαιο του κράτους μέλους εκτέλεσης;

____________

¹ Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (EE 2002, L 190, σ. 1).