Sprawa T‑81/12

Beco Metallteile-Handels GmbH

przeciwko

Komisji Europejskiej

Dumping – Przywóz elementów złącznych ze stali nierdzewnej pochodzących z Chin i Tajwanu – Wniosek o zwrot pobranych należności celnych – Artykuł 11 ust. 8 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 – Pewność prawa

Streszczenie – wyrok Sądu (druga izba) z dnia 12 lutego 2014 r.

1.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Wniosek o zwrot ceł antydumpingowych oparty na art. 11 ust. 8 rozporządzenia nr 1225/2009 – Termin

(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 8 akapit drugi; komunikat Komisji 2002/C 127/06)

2.      Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Zwrot ceł antydumpingowych – Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji – Skutek wydanych przez Komisję wytycznych

(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 8; komunikat Komisji 2002/C 127/06)

3.      Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Pewność prawa – Uregulowania Unii – Wymóg jasności i precyzji – Skutek wydanych przez Komisję wytycznych

(rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 11 ust. 8 akapit drugi; komunikat Komisji 2002/C 127/06)

1.      Jeżeli chodzi o procedurę, jaką należy zastosować, aby otrzymać zwrot cła antydumpingowego w przypadku wykazania, że margines dumpingu, na podstawie którego cło to zostało uiszczone, został wyeliminowany lub zredukowany poniżej poziomu obowiązującego cła, istotnym przepisem jest art. 11 ust. 8 akapit drugi podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009. Treść tego przepisu odnosi się do ceł antydumpingowych, które należy uiścić. Nie zawiera on zatem przesłanki dotyczącej uiszczenia rzeczonych ceł, tak aby wniosek o zwrot był dopuszczalny.

W rezultacie początek biegu terminu sześciu miesięcy przewidzianego w art. 11 ust. 8 akapit drugi wspomnianego rozporządzenia nie jest w żadnym razie uzależniony od przesłanki w postaci wcześniejszego uiszczenia ceł antydumpingowych.

Nic w treści art. 11 ust. 8 akapit drugi rzeczonego rozporządzenia nie pozwala uznać, że wnioski o zwrot powinny być należycie poparte w rozumieniu akapitu trzeciego tego ustępu od chwili ich złożenia. Wnioski te mogą być uzupełnione w toku postępowania.

Jeśli prawdą jest, że pkt 3.2.1 obwieszczenia Komisji dotyczącego zwrotu ceł antydumpingowych przewiduje, iż Komisja przekazuje zainteresowanemu informacje, które jest on zobowiązany podać, wyznaczając rozsądny termin na przedstawienie wymaganych dowodów, to Komisja nie jest jednak zobowiązana zbadać z urzędu i na podstawie przypuszczeń, jakie informacje mogły zostać jej przekazane. Przepis ten może być bowiem rozumiany wyłącznie w ten sposób, że nakazuje Komisji poinformowanie zainteresowanego o tym, jakie rodzaje lub kategorie informacji lub dokumentów powinny być jej przedstawione w celu rozpatrzenia wniosku o zwrot.

(por. pkt 34, 35, 40, 46)

2.      Akt interpretujący, taki jak obwieszczenie Komisji dotyczące zwrotu ceł antydumpingowych, który zgodnie ze swą preambułą definiuje wytyczne stosowania art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, nie może prowadzić do zmiany bezwzględnie obowiązujących zasad zawartych w rozporządzeniu. A zatem w przypadku pokrywania się oraz niezgodności z taką normą to akt interpretujący musi ustąpić miejsca.

(por. pkt 50, 52)

3.      Zasada pewności prawa stanowi podstawową zasadę prawa Unii, która wymaga w szczególności, aby uregulowanie było jasne i precyzyjne, tak by podlegające mu podmioty mogły ustalić w sposób jednoznaczny swoje prawa i obowiązki oraz podjąć w konsekwencji odpowiednie kroki. Jednakże ponieważ pewien stopień niepewności co do znaczenia i zakresu przepisu prawnego jest nierozerwalnie związany z samym przepisem, należy zbadać, czy rozpatrywany przepis jest na tyle niejednoznaczny, że stanowi to przeszkodę dla stron w pozbyciu się ewentualnych wątpliwości co do zakresu i znaczenia tego przepisu.

W tym względzie wytyczne zawarte w komunikatach lub obwieszczeniach interpretujących Komisji przyjmowane są w celu zagwarantowania przejrzystości, przewidywalności i pewności prawa w zakresie działań podejmowanych przez Komisję.

Z preambuły obwieszczenia Komisji dotyczącego zwrotu ceł antydumpingowych wynika, że obwieszczenie to ma na celu zdefiniowanie wytycznych do celów stosowania art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009 oraz w rezultacie powiadomienie stron zainteresowanych procedurą zwrotu w szczególności o przesłankach, jakim musi odpowiadać wniosek. Zostało ono zatem przyjęte w celu wzmocnienia pewności prawa art. 11 ust. 8 wspomnianego rozporządzenia w interesie wskazanych stron.

W zakresie, w jakim wspomniane obwieszczenie Komisji jest adresowane do podmiotów gospodarczych, które nie są zobowiązane korzystać systematycznie z pomocy prawnej w odniesieniu do bieżących transakcji, zasadnicze znaczenie ma, aby wykładnia art. 11 ust. 8 wspomnianego rozporządzenia w nim zawarta była dokonana w jak najbardziej jasny i jednoznaczny sposób. Z uwagi na cel i charakter rzeczonego obwieszczenia analiza jego przepisów powinna umożliwić świadomemu i uważnemu podmiotowi gospodarczemu zapoznanie się jednoznacznie z jego prawami i obowiązkami, jak również rozwianie ewentualnych wątpliwości co do zakresu lub znaczenia rzeczonych zasad.

Tymczasem wymogi te nie są spełnione w omawianym obwieszczeniu Komisji, które zawiera sprzeczne sygnały co do przesłanek złożenia wniosku o zwrot ceł antydumpingowych, a w szczególności co do terminów składania wniosków na podstawie art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009. W tym względzie pkt 2.6 lit. a) tego obwieszczenia przewiduje w istocie, że wnioski na podstawie art. 11 ust. 8 rzeczonego rozporządzenia powinny być składane w terminie sześciu miesięcy, począwszy od dnia, w którym kwota ceł antydumpingowych została prawidłowo ustalona. Natomiast analizowane łącznie pkt 2.1 lit. b) i 2.2 lit. a) oraz przypis 6 w związku z pkt 3.1.3 lit. a) akapit trzeci tego obwieszczenia wskazują, że termin do złożenia takiego wniosku nie biegnie, dopóki rzeczone cła nie zostaną uiszczone, przecząc w konsekwencji pkt 2.6 lit. a) tego obwieszczenia. W rezultacie podmioty gospodarcze, które odwołują się do obwieszczenia interpretującego w prowadzeniu bieżącej działalności, mogą przy analizie tego obwieszczenia mieć uzasadnione wątpliwości co do prawidłowej wykładni, jaką należy przypisać art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego nr 1225/2009.

(por. pkt 68, 70–75, 77, 81–83)