ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 11ης Δεκεμβρίου 2014

Υπόθεση T‑619/13 P

Carla Faita

κατά

Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ)

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Ηθική παρενόχληση – Έλλειψη αρωγής και παράβαση του καθήκοντος μέριμνας – Πλάνη περί το δίκαιο – Δικαιώματα άμυνας»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 16ης Σεπτεμβρίου 2013, Faita κατά ΕΟΚΕ (F‑92/11, Συλλογή Υπ.Υπ., EU:F:2013:130).

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η C. Faita φέρει τα δικαστικά της έξοδα και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ).

Περίληψη

Υπαλληλικές προσφυγές – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Απορριπτική απόφαση – Δεν υφίσταται υποχρέωση της Διοικήσεως να αντικαταστήσει εν μέρει την αιτιολογία της αρχικής πράξεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 90)

Όταν η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, κατόπιν εξετάσεως διοικητικής ενστάσεως υπαλλήλου, κρίνει ότι η αιτιολογία της αρχικής πράξεως κατά της οποίας στρέφεται η ένσταση αυτή είναι βάσιμη και συγχρόνως επαρκής για να απαντήσει στις προβληθείσες με την ένσταση αιτιάσεις, δεν έχει λόγο να απομακρυνθεί από αυτή την αιτιολογία, αντικαθιστώντας την με νέα. Μπορεί, ως εκ τούτου, στην περίπτωση αυτή, να απορρίψει την ένσταση, επαναλαμβάνοντας στην απορριπτική απόφαση τους ίδιους λόγους με αυτούς που εκτίθενται στην αρχική πράξη, χωρίς να είναι δυνατόν να της προσαφθεί παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως ή παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

(βλ. σκέψη 32)