Υπόθεση C‑242/13

Commerz Nederland NV

κατά

Havenbedrijf Rotterdam NV

(αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Ανταγωνισμός — Κρατικές ενισχύσεις — Άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ — Έννοια της ενισχύσεως — Εγγυήσεις παρασχεθείσες από δημόσια επιχείρηση σε τράπεζα με σκοπό τη χορήγηση πιστώσεων σε τρίτους δανειολήπτες — Εγγυήσεις παρασχεθείσες σκοπίμως από τον διευθυντή της εν λόγω δημόσιας επιχειρήσεως κατά παράβαση των καταστατικών διατάξεων αυτής — Τεκμήριο αντιθέσεως του δημόσιου φορέα στον οποίo ανήκει η ως άνω επιχείρηση — Καταλογισμός των εγγυήσεων στο Δημόσιο»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα)
της 17ης Σεπτεμβρίου 2014

1.        Ένδικη διαδικασία — Αίτηση επαναλήψεως της προφορικής διαδικασίας — Αίτημα περί καταθέσεως παρατηρήσεων επί των νομικών ζητημάτων που έθεσαν οι προτάσεις του γενικού εισαγγελέα — Προϋποθέσεις της επαναλήψεως

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 23· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 83)

2.        Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη — Έννοια — Εγγυήσεις παρασχεθείσες από δημόσια επιχείρηση — Καταλογισμός στη δημόσια αρχή η οποία ελέγχει την εν λόγω επιχείρηση — Σύνολο των στοιχείων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη

(Άρθρο 107 § 1 ΣΛΕΕ)

1.        Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 26)

2.        Το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι, προκειμένου να κριθεί εάν εγγυήσεις οι οποίες παρασχέθηκαν από δημόσια επιχείρηση μπορούν ή όχι να καταλογιστούν στη δημόσια αρχή που την ελέγχει, είναι κρίσιμες, από κοινού με το σύνολο των στοιχείων που απορρέουν από τις περιστάσεις της υποθέσεως της κύριας δίκης και του πλαισίου εντός του οποίου αυτές έλαβαν χώρα, οι περιστάσεις κατά τις οποίες, αφενός, ο μοναδικός διαχειριστής της ως άνω επιχειρήσεως ο οποίος παρέσχε τις εγγυήσεις ενήργησε καταχρηστικώς, απέκρυψε σκοπίμως την παροχή τους και παρέβη το καταστατικό της επιχειρήσεως και, αφετέρου, η δημόσια αρχή θα αντιτίθετο στην παροχή των εγγυήσεων, εάν είχε ενημερωθεί σχετικώς. Οι περιστάσεις αυτές δεν είναι, αφεαυτών, ικανές να αποκλείσουν τέτοιου είδους καταλογισμό.

(βλ. σκέψη 39 και διατακτ.)