Προσφυγή της 20ής Αυγούστου 2010 - F91 Diddeléng κ.λπ. κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-341/10)
Γλώσσα διαδικασίας : η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγοντες: F91 Diddeléng (Dudelange, Λουξεμβούργο), Julien Bonnetaud (Yutz, Γαλλία), Thomas Gruszczynski (Amnéville, Γαλλία), Rainer Hauck (Maxdorf, Γερμανία), Stéphane Martine (Esch-sur-Alzette, Λουξεμβούργο), Grégory Molnar (Moyeuvre-Grande, Γαλλία) και Yann Thibout (Algrange, Γαλλία) (εκπρόσωποι: L. Misson, C. Delrée και G. Ernes, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγόντων
Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την επίδικη απόφαση που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 3 Ιουνίου 2010,
να ακυρώσει τους αντίθετους προς τα άρθρα 45 και 101 ΣΛΕΕ κανονισμούς,
να επιβάλει τις δέουσες κυρώσεις.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Οι προσφεύγοντες (η ποδοσφαιρική ομάδα της Dudelange και οι μη λουξεμβουργιανής ιθαγένειας παίκτες της) ζητούν την ακύρωση της από 3 Ιουνίου 2010 αποφάσεως της Επιτροπής η οποία επιδόθηκε με έγγραφο της 21ης Ιουνίου 2010 και με την οποία η Επιτροπή ανακοίνωσε στους προσφεύγοντες ότι δεν επρόκειτο να δώσει συνέχεια στην καταγγελία τους κατά της Fédération Luxembourgeoise de Football (FLF) που στηρίζεται στα άρθρα 45 και 101 ΣΛΕΕ και στον κανονισμό της FLF, ο οποίος απαγορεύει στους προσφεύγοντες να μετέχουν σε ορισμένους ποδοσφαιρικούς αγώνες, αν ο αριθμός αλλοδαπών παικτών που περιλαμβάνει το φύλλο αγώνα υπερβαίνει τον προβλεπόμενο στον κανονισμό της FLF σχετικό αριθμό.
Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως αντλούμενους από:
παράβαση του άρθρου 45 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η προβλεπόμενη στον κανονισμό της FLF υποχρέωση να περιλαμβάνονται στο επίσημο φύλλο αγώνα επτά παίκτες οι οποίοι έχουν αποκτήσει την πρώτη άδεια στο Λουξεμβούργο, καθώς και η απαγόρευση να περιλαμβάνονται στο ίδιο φύλλο αγώνα περισσότεροι από τέσσερις παίκτες προερχόμενοι από μεταγραφή κατά το ίδιο αγωνιστικό έτος, εισάγουν άμεση δυσμενή διάκριση στο μέτρο που δεν επιτρέπουν σε υπήκοο κράτους μέλους να ασκήσει οικονομική δραστηριότητα επί του λουξεμβουργιανού εδάφους. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, περαιτέρω, ότι, αν γίνει δεκτό ότι ο κανονισμός της FLF δεν εισάγει άμεση αλλά έμμεση δυσμενή διάκριση, οι σκοποί που επικαλείται η FLF, ήτοι η προώθηση του ποδοσφαίρου ως ερασιτεχνικού αθλήματος, είναι ανέφικτοι και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να θεωρηθούν θεμιτοί. Συνεπώς, οι περιορισμοί είναι δυσανάλογοι ως προς τον επιδιωκόμενο σκοπό·
παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η FLF θα έπρεπε να θεωρηθεί ένωση επιχειρήσεων η οποία ενεργεί κατά παράβαση του δικαίου του ανταγωνισμού και ειδικότερα του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, καθόσον οι περιορισμοί ως προς τον αριθμό αλλοδαπών παικτών έχουν οικονομικές συνέπειες για τους επαγγελματίες αθλητές και θίγουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό των λουξεμβουργιανών ποδοσφαιρικών ομάδων.
____________