Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2013 - Melt Water κατά ΓΕΕΑ (NUEVA)

(Υπόθεση T-61/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Research and Production Company "Melt Water" UAB (Klaipėda, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: V. Viešiūnaitė, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την από 3 Δεκεμβρίου 2012 απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), στην υπόθεση R 1794/2012-4, και να εκλάβει ως ασκηθείσα την προσφυγή της προσφεύγουσας σχετικά με το σήμα NUEVA (αίτηση καταχωρίσεως υπ' αριθ. 010573541),

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: εικονιστικό σήμα "NUEVA" για προϊόντα της κλάσεως 32 - αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ' αριθ. 10 573 541

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: η προσφυγή κρίθηκε μη ασκηθείσα

Προβαλλόμενοι λόγοι: στην προσβαλλόμενη απόφαση της 3ης Δεκεμβρίου 2012, η καθής αδίκως έκρινε ότι η προσφυγή την οποία άσκησε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών έπρεπε, σύμφωνα με το άρθρο 60 του κανονισμού 207/2009² και τον κανόνα 49, παράγραφος 3, του κανονισμού 2868/95, να εκληφθεί ως μη ασκηθείσα, διότι δεν είχε καταβληθεί εμπροθέσμως το τέλος προσφυγής. Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη θέση της καθής, κατά την οποία το τέλος αυτό πρέπει να καταβάλλεται εντός της δίμηνης προθεσμίας που τάσσεται για την κατάθεση του δικογράφου της προσφυγής. Δηλώνει ότι τόσο από την απόφαση του εξεταστή περί απορρίψεως της αιτήσεως καταχωρίσεως, όσο και από την επίσημη μετάφραση του άρθρου 60 του κανονισμού 207/2009 στη λιθουανική γλώσσα, προκύπτει ότι το τέλος προσφυγής πρέπει να συνδέεται με την κατάθεση του υπομνήματος που εκθέτει τους λόγους της προσφυγής και όχι με την κατάθεση του δικογράφου της προσφυγής. Ως εκ τούτου, ορθώς συνέδεσε η προσφεύγουσα την καταβολή του τέλους προσφυγής με την προθεσμία για την κατάθεση του υπομνήματος που εκθέτει τους λόγους της προσφυγής και κατέβαλε το τέλος αυτό κατά τη διάρκεια της προμνησθείσας προθεσμίας.

Κατά την προσφεύγουσα, η μετάφραση του κανονισμού 207/2009 στη λιθουανική γλώσσα πρέπει να θεωρηθεί αυθεντική, ως βάση δε προκειμένου να εκτιμηθεί κατά πόσον το καταβληθέν από την προσφεύγουσα τέλος προσφυγής εισπράχθηκε από την καθής εμπροθέσμως πρέπει να χρησιμοποιηθεί η έκδοση του εν λόγω κανονισμού στη λιθουανική γλώσσα. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι, σε περίπτωση που το αυθεντικό κείμενο στη γλώσσα ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους, εν προκειμένω στα λιθουανικά, είναι διφορούμενο και η μετάφρασή του δεν αντιστοιχεί στο κείμενο άλλων γλωσσικών εκδόσεων, η πράξη πρέπει, προς διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου, να ερμηνεύεται κατά τρόπο που να συνάδει περισσότερο προς τα συμφέροντα του προσώπου στο οποίο απευθύνεται, ιδίως εάν αντίθετη ερμηνεία εγκυμονεί αρνητικές συνέπειες για το πρόσωπο αυτό.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

² - Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα (EE L 303, σ. 1).