Προσφυγή-αγωγή της 22ας Ιανουαρίου 2024 – CC κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-36/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: CC (εκπρόσωποι: J. Martínez Gimeno, X. Codina García-Andrade, F. Díaz-Grande Rojo και S. Fernández Tourné, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την πράξη εκκαθαρίσεως που αφορά την προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω: α)  ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 76,  παράγραφος 1 ή 1α, των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως τροποποιήθηκαν με την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2023, για την τροποποίηση των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ¹ , και β) ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 76, παράγραφος 2α, των ίδιων μέτρων, όπως τροποποιήθηκαν με την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 ² , καθώς και να ακυρώσει ομοίως όλες τις εκκαθαρίσεις δικαιωμάτων της προσφεύγουσας-ενάγουσας που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του επικουρικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος (στο εξής: ΕΣΚ) κατόπιν της εν λόγω πράξης εκκαθαρίσεως·

να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εκδώσει νέες πράξεις εκκαθαρίσεως των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατ’ εφαρμογήν του ΕΣΚ οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη το ποσό που θα προέκυπτε με βάση το προϊσχύσαν της αποφάσεως του 2023 και της αποφάσεως του 2018 κείμενο του άρθρου 76 των εν λόγω  μέτρων εφαρμογής, τούτο δε όσον αφορά τόσο τη συγκεκριμένη πράξη εκκαθαρίσεως όσο και όλες τις μεταγενέστερες πράξεις εκκαθαρίσεως που εξεδόθησαν μετά την ημερομηνία αυτή·

να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συμφώνως προς τις νέες αυτές πράξεις εκκαθαρίσεως, να διατηρήσει ως έχουν τα ποσά που έχουν ήδη καταβληθεί στην προσφεύγουσα-ενάγουσα στο πλαίσιο του ΕΣΚ και να της καταβάλει τη διαφορά μεταξύ του ποσού της πράξεως εκκαθαρίσεως (καθώς και κάθε μεταγενέστερης πράξεως εκκαθαρίσεως μέχρι την έκδοση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου) και του ποσού που θα προέκυπτε με βάση το προϊσχύσαν της αποφάσεως του 2023 και της αποφάσεως του 2018 κείμενο του άρθρου 76 των εν λόγω μέτρων εφαρμογής, πλέον των νομίμων τόκων από την ημερομηνία κατά την οποία κατέστη καταβλητέα η διαφορά έως την πλήρη εξόφλησή της· και

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 27, παράγραφος 2, της αποφάσεως 2005/684/ΕΚ ¹ , Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, για τη θέσπιση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (στο εξής: Καθεστώς), και του άρθρου 25, παράγραφος 2, του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα οποία, αντιστοίχως, προβλέπουν ότι διατηρούνται πλήρως τα δικαιώματα και οι προσδοκίες δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν υπό την ισχύ του ΕΣΚ και ότι το Προεδρείο δύναται να θεσπίζει όρους και προϋποθέσεις μόνον για την απόκτηση νέων δικαιωμάτων ή προσδοκιών δικαιωμάτων.

Με τον δεύτερο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας των πριν από την έκδοση της αποφάσεως του 2023 κεκτημένων δικαιωμάτων ή των προσδοκιών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας-ενάγουσας, χωρίς οποιαδήποτε σχετική δικαιολόγηση ή στάθμιση των διακυβευόμενων συμφερόντων οι οποίες θα επέτρεπαν μια τέτοια τροποποίηση.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή του ουσιώδους περιεχομένου του θεμελιώδους δικαιώματος της ιδιοκτησίας του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), καθώς και παραβίαση της γενικής αρχής της κοινοβουλευτικής ανεξαρτησίας και της αρχής της ισότητας. Τα μέτρα που θεσπίσθηκαν με την απόφαση του 2023 κατέστησαν κενό περιεχομένου το συνταξιοδοτικό δικαίωμα της προσφεύγουσας-ενάγουσας, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 17 του Χάρτη, καθόσον δεν τηρούν τα ελάχιστα απαιτούμενα όρια, όπως αυτά προκύπτουν από τη νομολογία επί της οδηγίας 2008/94/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη, και, προσέτι, θίγουν το ελάχιστο ουσιώδες περιεχόμενο του συνταξιοδοτικού δικαιώματος της προσφεύγουσας-ενάγουσας, όπως αυτό απορρέει από το ΕΣΚ. Ομοίως, τα εν λόγω μέτρα παραβιάζουν τη γενική αρχή της κοινοβουλευτικής ανεξαρτησίας, έκφανση της οποίας είναι το συνταξιοδοτικό δικαίωμα της προσφεύγουσας-ενάγουσας, καθώς και την αρχή της ισότητας, καθόσον δεν έχουν προβλεφθεί ανάλογα μέτρα όσον αφορά τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των νυν βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον στα μέτρα που θεσπίσθηκαν με την απόφαση του 2023 παραλείφθηκε εντελώς η στάθμιση των διακυβευόμενων συμφερόντων· με τα μέτρα αυτά επιδιώκεται αφηρημένος σκοπός γενικού συμφέροντος ο οποίος δεν είναι θεμιτός, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων της περιπτώσεως του ΕΣΚ που δημιουργήθηκε από το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και, εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για μέτρα κατά πολύ επαχθέστερα από εκείνα που θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέσχε σταθερά στην προσφεύγουσα-ενάγουσα συγκεκριμένες, ανεπιφύλακτες και συγκλίνουσες διαβεβαιώσεις ότι τα κτηθέντα συνταξιοδοτικά δικαιώματα θα γίνονταν σεβαστά και ότι το θεσμικό όργανο θα αναγνώριζε τη νομική του ευθύνη σε περίπτωση εξαντλήσεως του ενεργητικού του Ταμείου.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η σύνταξη της προσφεύγουσας-ενάγουσας είναι σύνταξη απορρέουσα από προηγούμενη σύνταξη πρώην μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος ελάμβανε τη σύνταξη πριν από την απόφαση του 2018 και μάλιστα πριν από την έναρξη ισχύος του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και, ως εκ τούτου, είχε πλήρως κεκτημένο δικαίωμα πολύ πριν από την απόφαση του 2018. Ομοίως, η προσφεύγουσα-ενάγουσα είχε, κατά την έννοια της εφαρμοστέας νομολογίας, «προσδοκία δικαιώματος» κτηθείσα πριν από την απόφαση του 2018. Επιπλέον, η εισφορά 5 % που θεσπίσθηκε με την απόφαση του 2018 συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων και παραβίαση των αρχών που μνημονεύονται στον τρίτο έως πέμπτο λόγο (ουσιώδες περιεχόμενο του δικαιώματος ιδιοκτησίας, αρχή της αναλογικότητας και αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης).

____________

¹ Απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2023, για την τροποποίηση των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΕ 2023, C 227, σ. 5).

¹ Απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2018, που τροποποιεί τα Μέτρα Εφαρμογής του Καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕE 2018, C 466, σ. 8).

¹ ΕE 2005, L 262, σ.1.