Sprawa T‑292/08
Industria de Diseño Textil (Inditex), SA
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego OFTEN – Wcześniejszy słowny krajowy znak towarowy OLTEN – Względna podstawa odmowy rejestracji – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd – Podobieństwo oznaczeń – Podobieństwo towarów – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94 [obecnie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009] – Dowód rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego – Artykuł 43 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 40/94 (obecnie art. 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia nr 207/2009) – Przedmiot sporu przed izbą odwoławczą – Artykuły 61 i 62 rozporządzenia nr 40/94 (obecnie art. 63 i 64 rozporządzenia nr 207/2009)
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy – Uwagi osób trzecich i sprzeciw – Rozpatrywanie sprzeciwu – Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego – Konieczność rozstrzygnięcia tej kwestii, po podniesieniu jej przez zgłaszającego znak towarowy, przed wydaniem decyzji w przedmiocie sprzeciwu – Konsekwencje
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 43 ust. 2)
2. Wspólnotowy znak towarowy – Uwagi osób trzecich i sprzeciw – Rozpatrywanie sprzeciwu – Dowód używania wcześniejszego znaku towarowego – Nieprzedstawienie zarzutu dotyczącego niewystarczającego charakteru dowodu rzeczywistego używania
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 43 ust. 2)
3. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Brak wyraźnego zakwestionowania jednego lub drugiego z tych aspektów
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))
4. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))
1. Kwestia rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego w rozumieniu art. 43 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego jest kwestią wstępną, która po podniesieniu jej przez zgłaszającego znak towarowy powinna zostać rozstrzygnięta przed rozpatrzeniem sprzeciwu w ścisłym znaczeniu. Żądanie zgłaszającego znak towarowy dotyczące przedstawienia dowodu rzeczywistego używania uzupełnia postępowanie w sprawie sprzeciwu o tę kwestię wstępną i w tym sensie zmienia jego treść, jako że stanowi nowe żądanie, ściśle związane z odmiennymi pod względem faktycznym i prawnym rozważaniami od tych, które leżały u podstaw wniesienia sprzeciwu wobec rejestracji wspólnotowego znaku towarowego.
Wynika z tego, że kwestia rzeczywistego używania ma charakter szczególny i wstępny, gdyż prowadzi do stwierdzenia, czy dla celów rozpatrzenia sprzeciwu wcześniejszy znak towarowy może być uznany za zarejestrowany dla rozpatrywanych towarów lub usług, zatem kwestia ta nie wpisuje się w ramy rozpatrywania sprzeciwu w ścisłym znaczeniu, który dotyczy istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w powiązaniu z tym znakiem towarowym.
(por. pkt 31-33)
2. Ponieważ zarzut dotyczący niewystarczającego charakteru dowodu rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego w rozumieniu art. 43 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego nie został w szczególności podniesiony przed Izbą Odwoławczą i nie stanowi także istotnej okoliczności dla celów rozpatrzenia odwołania, które ograniczało się do zbadania sprzeciwu w ścisłym znaczeniu dotyczącego istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, zarzut ten nie należy do przedmiotu sporu przed Izbą Odwoławczą.
(por. pkt 39, 40)
3. Sprzeciw oparty na istnieniu prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego skutkuje koniecznością rozpatrzenia przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) kwestii identyczności lub podobieństwa towarów i usług, do których odnoszą się rozpatrywane znaki towarowe, oraz kwestii identyczności lub podobieństwa między tymi znakami. Okoliczność, że jeden lub drugi z tych aspektów nie został wyraźnie zakwestionowany przed Izbą Odwoławczą nie skutkuje zwolnieniem Urzędu z obowiązku rozstrzygnięcia. Rozważania te potwierdza zasada współzależności pomiędzy czynnikami branymi pod uwagę w ramach całościowej oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, a w szczególności pomiędzy podobieństwem znaków towarowych a podobieństwem towarów i usług oznaczonych tymi znakami.
Z tego względu Izba Odwoławcza, orzekając w przedmiocie odwołania będącego następstwem sprzeciwu opartego na istnieniu prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 jest zobowiązana do rozpatrzenia kwestii podobieństwa rozpatrywanych towarów, choć kwestia ta nie została wyraźnie podniesiona przed nią.
(por. pkt 41-44)
4. Istnieje w odczuciu właściwego kręgu odbiorców składającego się z przeciętnych konsumentów hiszpańskich – chociaż wykazującego stopień uwagi wyższy od zwykłego stopnia uwagi – prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, w przypadku oznaczenia słownego OFTEN, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono między innymi dla „towarów z [metali szlachetnych i ich stopów] lub pokrytych ich warstwą niesklasyfikowanych w innych klasach; wyrobów jubilerskich, biżuterii, wyrobów zegarmistrzowskich i przyrządów chronometrycznych; szpilek ozdobnych; szpilek do krawatów; ozdobnych breloczków do kluczy; medali; odznak z metali szlachetnych; ozdób do obuwia i ozdób do kapeluszy z metali szlachetnych; spinek do mankietów” należących klasy 14 w rozumieniu porozumienia nicejskiego oraz w przypadku słownego znaku towarowego OLTEN zarejestrowanego wcześniej w Hiszpanii między innymi dla „zegarków” należących do tej samej klasy.
(por. pkt 73, 74, 104)