Sprawa T‑247/14

Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego STICK MiniMINI Beretta – Wcześniejszy słowny wspólnotowy znak towarowy MINI WINI – Względna podstawa odmowy rejestracji – Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Artykuł 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 216/96

Streszczenie – wyrok Sądu (szósta izba) z dnia 4 lutego 2016 r.

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie do izby odwoławczej – Zakwestionowanie zaskarżonej decyzji przez stronę pozwaną w jej odpowiedzi na odwołanie – Przesłanki przewidziane w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009

(rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 60; rozporządzenie Komisji nr 216/96, art. 8 ust. 3)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Kryteria oceny

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Odmowa rejestracji w przypadku zaistnienia względnej podstawy odmowy rejestracji, również ograniczonej do części Unii

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

4.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Podobieństwo rozpatrywanych znaków towarowych – Kryteria oceny – Złożony znak towarowy

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

5.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Wysoce odróżniający charakter wcześniejszego znaku towarowego – Kryteria oceny

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

6.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Graficzny znak towarowy STICK MiniMINI Beretta i słowny znak towarowy MINI WINI

[rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

1.      Z brzmienia art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 216/96 ustanawiającego regulamin wewnętrzny izb odwoławczych Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) wynika, że w postępowaniu przed izbą odwoławczą strona pozwana może w swej odpowiedzi na odwołanie skorzystać z prawa do zakwestionowania decyzji, która została zaskarżona. Już sama okoliczność, że strona jest pozwaną, pozwala jej zatem na zakwestionowanie w szczególności ważności decyzji Wydziału Sprzeciwów. Ponadto wspomniany przepis nie ogranicza tego prawa do zarzutów podniesionych już w odwołaniu. Przewiduje on bowiem, że wnioski powinny dotyczyć kwestii niepodniesionej w odwołaniu. Co więcej, przepis ten w żaden sposób nie odnosi się do możliwości wniesienia przez stronę pozwaną odrębnego odwołania od zaskarżonej decyzji. Zatem decyzję tę można zakwestionować albo za pośrednictwem odrębnego odwołania, przewidzianego w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, albo za pośrednictwem wniosków przewidzianych w art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 216/96.

Uznanie dopuszczalności wniosków przedstawionych przez skarżącą w ramach odpowiedzi nie sprowadza się do umożliwienia drugiej stronie postępowania przed izbą odwoławczą wniesienia odwołania z naruszeniem terminu i obowiązku uiszczenia opłaty, o których mowa w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009. Z brzmienia art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 216/96 wyraźnie wynika bowiem, że możliwość domagania się stwierdzenia nieważności lub zmiany zaskarżonej decyzji w kwestii niepodniesionej w odwołaniu jest ograniczona do postępowań inter partes. Wnioski te należy sformułować w odpowiedzi przedstawionej w ramach wspomnianych postępowań. To z tego względu przepis ten przewiduje, że takie wnioski stają się bezprzedmiotowe w przypadku odstąpienia wnoszącego odwołanie od postępowania przed izbą odwoławczą. Zatem, aby zakwestionować decyzję Wydziału Sprzeciwów, odrębne odwołanie, takie jak przewidziane w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009, jest jedynym środkiem prawnym umożliwiającym podniesienie zarzutów w sposób pewny. Wynika z tego, że wnioski mające na celu stwierdzenie nieważności lub zmianę zakwestionowanej decyzji w kwestii niepodniesionej w odwołaniu w rozumieniu art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 216/96 różnią się od odwołania przewidzianego w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009. I tak przesłanki określone w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009 nie stosują się do wspomnianych wniosków.

W konsekwencji strona pozwana przedstawiająca w ramach odpowiedzi, i to w wyznaczonym terminie, wnioski mające na celu zmianę decyzji Wydziału Sprzeciwów nie jest zobowiązana do dochowania terminu i uiszczenia opłaty, o których mowa w art. 60 rozporządzenia nr 207/2009.

(por. pkt 22–25)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 32–34, 37, 66)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 38)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 45–47, 53)

5.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 67,68)

6.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 73–80)