Sprawa T‑79/12

Cisco Systems, Inc.
i
Messagenet SpA

przeciwko

Komisji Europejskiej

Konkurencja – Koncentracje – Europejskie rynki usług łączności przez Internet – Decyzja uznająca koncentrację za zgodną z rynkiem wewnętrznym – Oczywiste błędy w ocenie – Obowiązek uzasadnienia

Streszczenie – Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 11 grudnia 2013 r.

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Decyzja stwierdzająca zgodność koncentracji z rynkiem wewnętrznym – Skarga konkurującego przedsiębiorstwa działającego na rynku sąsiednim wobec rynku zdominowanego i które uczestniczyło aktywnie w postępowaniu administracyjnym – Dopuszczalność

(art. 263 akapit czwarty TFUE)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Konieczność posiadania istniejącego i aktualnego interesu prawnego – Skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji uznającej zgodność koncentracji z rynkiem wewnętrznym – Skarga wniesiona przez przedsiębiorstwo będące konkurentem stron koncentracji – Dopuszczalność

(art. 263 TFUE)

3.      Koncentracje przedsiębiorstw – Badanie przez Komisję – Wydanie decyzji stwierdzającej zgodność koncentracji z rynkiem wewnętrznym bez otwierania fazy II – Przesłanka – Brak poważnych wątpliwości – Ocena natury ekonomicznej – Swoboda uznania – Kontrola sądowa – Zakres

(rozporządzenie Rady nr 139/2004, art. 2, 6, 8)

4.      Koncentracje przedsiębiorstw – Ocena zgodności z rynkiem wewnętrznym – Stworzenie lub umocnienie pozycji dominującej znacząco utrudniającej skuteczną konkurencję na wspólnym rynku – Wpływ szkodliwych skutków koncentracji na dostęp do rynku – Ciężar dowodu spoczywający na stronie kwestionującej decyzje o zgodności koncentracji

(rozporządzenie Rady nr 139/2004, art. 2; komunikat Komisji 31/C 03/8, pkt 8, 22)

5.      Koncentracje przedsiębiorstw – Ocena zgodności z rynkiem wewnętrznym – Stworzenie lub umocnienie pozycji dominującej znacząco utrudniającej skuteczną konkurencję na wspólnym rynku – Definicja rynków – Wskazówki – Wysokie udziały w rynku – Okoliczności mogące zmniejszyć wartość dowodową

(rozporządzenie Rady nr 139/2004, art. 2; komunikat Komisji 2004/C 31/03, pkt 17)

6.      Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres – Decyzja o zastosowaniu reguł w dziedzinie koncentracji przedsiębiorstw – Decyzja zezwalająca na koncentrację

(art. 296 TFUE; rozporządzenie Rady nr 139/2004)

7.      Koncentracje przedsiębiorstw – Ocena zgodności z rynkiem wewnętrznym – Koncentracja typu konglomeracyjnego – Kryteria – Znaczące utrudnienie konkurencji jako bezpośredni i natychmiastowy skutek koncentracji – Koncentracja przedsiębiorstw będących dostawcami usług łączności przez Internet i oprogramowania do łączności przez Internet – Zdolność zablokowania dostępu do rynku przy zapewnieniu preferencyjnego powiązania między różnymi oprogramowaniami

(rozporządzenie Rady nr 139/2004, art. 2; komunikat Komisji 2008/C 265/07, pkt 11, 92, 93)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 33, 34, 38–40)

2.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 35–37)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 45–50)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 59–63, 79–83, 88–93)

5.      W zakresie oceny zgodności koncentracji z rynkiem wewnętrznym udziały w rynku o wysokości 50% lub większe mogą same być dowodem istnienia pozycji dominującej, jeżeli rynek, do którego się odnoszą, został uprzednio określony.

Jednak udziały w rynku i stopień koncentracji, które są bardzo wysokie na ścisłym rynku nie są wskaźnikami siły rynkowej umożliwiającej nowemu podmiotowi istotne ograniczenie skutecznej konkurencji na rynku wewnętrznym, w sytuacji, gdy udziały w rynku, o których mowa podlegają istotnym wahaniom i znaczącej niestałości. Ponadto wysokie udziały w rynku niekoniecznie świadczą pozycji dominującej, a więc o długoterminowym uszczerbku dla konkurencji, jeśli odnoszą się do nowego, intensywnie rozwijającego się sektora, charakteryzującego się krótkimi cyklami innowacji, w którym duże udziały w rynku mogą okazać się efemeryczne. Jeżeli chodzi zwłaszcza o sektor usług łączności przez Internet i oprogramowania do łączności przez Internet znaczenie wysokiej koncentracji udziałów w rynku może ulec zmniejszeniu z uwagi na fakt, że duża liczba użytkowników liczy na interoperacyjność i darmowy charakter przedmiotowych usług łączności.

(por. pkt 65–74)

6.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 108–113)

7.      Jeżeli chodzi o koncentracje powodujące skutki konglomeratowe, to z pkt 11 i 92 wytycznych w sprawie oceny niehoryzontalnych połączeń przedsiębiorstw na mocy rozporządzenia Rady w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw wynika, że w tego rodzaju koncentracjach nie uczestniczą przedsiębiorstwa konkurencyjne względem siebie, wobec czego prawdopodobieństwo znaczącego zakłócenia skutecznej konkurencji jest w przypadku takich koncentracji mniejsze niż w przypadku koncentracji horyzontalnych. Ponadto takie koncentracje mogą umożliwić uczestniczącym w nich stronom zwiększenie wydajności.

Jednak koncentracje powodujące skutki konglomeratowe mogą powodować znaczące zakłócenie konkurencji, w szczególności, jeżeli koncentracja umożliwia nowemu podmiotowi prowadzenie strategii wykluczenia. Tego rodzaju wykluczenie może wystąpić, jeżeli połączenie produktów na powiązanych rynkach daje podmiotowi powstałemu z połączenia zdolność i motywację do wykorzystania, poprzez zastosowanie efektu dźwigni, silnej pozycji rynkowej na jednym rynku w celu wykluczenia konkurencji na innym rynku. Aby koncentracja powodowała znaczące zakłócenie konkurencji w rozumieniu rozporządzenia nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw, ów wpływ na inny rynek musi być możliwy do przewidzenia w stosunkowo niedalekiej przyszłości.

Co się tyczy dowodu dotyczącego skutków konglomeratowych, to szczególnie istotne znaczenie ma jakość materiału dowodowego przedstawionego przez Komisję w celu wykazania utrudnienia konkurencji. Ocena koncentracji konglomeracyjnej jest bowiem oparta na analizie prospektywnej, w przypadku której uwzględnienie jakiegoś odcinka czasu w przyszłości z jednej strony i efektu dźwigni niezbędnego do zaistnienia znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji z drugiej strony oznaczają słabo postrzegalny, niepewny i trudny do wykazania łańcuch przyczynowo-skutkowy. Komisja może uznać koncentrację za niezgodną z rynkiem wewnętrznym wyłącznie w przypadku, kiedy znaczące utrudnienie konkurencji jest bezpośrednim i natychmiastowym skutkiem koncentracji. Utrudnienie będące wynikiem przyszłych decyzji podmiotu powstałego w wyniku połączenia może być uznane za bezpośredni i natychmiastowy skutek koncentracji, jeżeli zmiany właściwości i struktury rynku spowodowane przez tę koncentrację sprawiają, że owo przyszłe zachowanie staje się możliwe i rozsądne z ekonomicznego punktu widzenia.

Jeżeli chodzi o koncentrację dwóch przedsiębiorstw będących dostawcami usług łączności konsumenckiej i biznesowej przez Internet i oprogramowania do tej łączności przez Internet, to zdolność nowego podmiotu do zablokowania dostępu do rynku poprzez zapewnienie preferencyjnej interoperacyjności odnośnego oprogramowania należy oceniać zwłaszcza w odniesieniu do technicznych prac innowacyjnych i okresu trwania sprzedaży potrzebnych do wprowadzenia w życie tego wykluczenia. Jeżeli efekt wykluczenia zależy od szeregu czynników przyszłych i spekulatywnych, efekt ten jest zbyt niepewny, aby został uznany za bezpośredni i natychmiastowy skutek koncentracji. Ponadto nawet przy założeniu, że ten niekorzystny efekt mógłby zostać uznany za konsekwencje koncentracji, należałoby w dalszym ciągu wykazać skłonność handlową nowego podmiotu do przyjęcia strategii wykluczenia, istnienie wystarczającej do narzucenia tej strategii siły rynkowej oraz niezdolność przedsiębiorstw będących konkurentami do udaremnienia wykluczenia.

(por. pkt 115–135)