Αναίρεση που άσκησε στις 23 Αυγούστου 2023 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 14 Ιουνίου 2023 στην υπόθεση T-201/21, Covington & Burling και Van Vooren κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-540/23 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Ciubotaru, C. Ehrbar και A. Spina)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Covington & Burling, Bart Van Vooren
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·
να καταδικάσει την πρωτοδίκως προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο της υποθέσεως Τ-201/21 και στο πλαίσιο της παρούσας αναιρετικής διαδικασίας.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως.
Πρώτος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι οι κανόνες επιτροπολογίας δεν είναι κρίσιμοι για την ερμηνεία της προϋπόθεσης «[να θίγεται] σοβαρά [η] οικεία διαδικασία λήψης αποφάσεων», κατά το άρθρο 4, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 1 .
Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως έχει δύο σκέλη.
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 182/2011 1 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή και οι Πρότυποι Διαδικαστικοί Κανόνες για τις Επιτροπές δεν είναι κρίσιμοι για την εφαρμογή της σχετικής εξαίρεσης από την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, ερμηνεύοντας εσφαλμένα τους Πρότυπους Διαδικαστικούς Κανόνες για τις Επιτροπές και τον κανονισμό (ΕΕ) 182/2011 κατά την εκτίμηση του ζητήματος «εάν η γνωστοποίηση του εγγράφου θα έθιγε σοβαρά την οικεία διαδικασία λήψης αποφάσεων».
Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση του ζητήματος «εάν η γνωστοποίηση του εγγράφου θα έθιγε σοβαρά την οικεία διαδικασία λήψης αποφάσεων» κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.
Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως έχει δύο σκέλη.
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε ελλιπώς τα επιχειρήματα που προέβαλε η Επιτροπή με την προσβαλλόμενη απόφαση, κατά την εκτίμηση του ζητήματος «εάν η γνωστοποίηση του εγγράφου θα έθιγε σοβαρά την οικεία διαδικασία λήψης αποφάσεων», παραβαίνοντας συνεπώς την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει.
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε τα ορθά νομικά κριτήρια και δεν συνεκτίμησε τους κρίσιμους παράγοντες ως μέρος ενός συνόλου συγκλινόντων αποδεικτικών στοιχείων.
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).
1 ΕΕ 2011, L 55, σ. 13.