Αναίρεση που άσκησε στις 28 Μαρτίου 2011 ο Bart Nijs κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 13 Ιανουαρίου 2011 στην υπόθεση F-77/09, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου
(Υπόθεση T-184/11 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Bart Nijs (Bereldange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Rollinger, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα του αναιρεσείοντος
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Ιανουαρίου 2011·
κατά κύριο λόγο, να ακυρώσει την απόφαση της ad hoc επιτροπής του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 15ης Ιανουαρίου 2009 περί ανακλήσεως του προσφεύγοντος χωρίς μείωση της συντάξεως από 1ης Φεβρουαρίου 2009·
- να ακυρώσει την απόφαση αποφάσεως 81-2007 της 20ής Σεπτεμβρίου 2007 του Ελεγκτικού Συνεδρίου περί αναθέσεως των εξουσιών της ΑΔΑ σε ad hoc επιτροπή·
- να ακυρώσει το σύνολο των προπαρασκευαστικών αποφάσεων της ως άνω ad hoc επιτροπής, ιδίως αυτές της 22ας/29ης Οκτωβρίου, της 23ης Νοεμβρίου 2007 και της 12ης Ιουνίου 2008 περί κινήσεως διαδικασίας διοικητικής έρευνας·
- επικουρικώς, στην περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο δεν κάνει δεκτά τα κύρια αιτήματα περί ακυρώσεως, να κρίνει ότι, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 10 του ΚΥΚ, η κύρωση που επέβαλε η ad hoc επιτροπή του Ελεγκτικού Συνεδρίου της ΕΕ στις 15 Ιανουαρίου 2009 είναι, για τους λόγους που παρατέθηκαν ανωτέρω, υπερβολικά αυστηρή·
- να αναπέμψει την υπόθεση στην ΑΔΑ του Ελεγκτικού Συνεδρίου της ΕΕ, η οποία θα συνέλθει με διαφορετική σύνθεση, ειδάλλως να επιβάλει κύρωση, εφόσον την κρίνει απολύτως αναγκαία, που να αντιστοιχεί περισσότερο στα πραγματικά περιστατικά·
- επικουρικότερον, να κρίνει ρητώς ότι, εν προκειμένω, δεν τηρήθηκε η ρητή της εύλογης προθεσμίας για την περάτωση της διαδικασίας, υπό τις συνθήκες που περιγράφηκαν ανωτέρω, και να λάβει υπόψη την παράβαση αυτή όσον αφορά την αυστηρότητα της κυρώσεως που τυχόν θα επιβάλει·
- να αποφανθεί επί τη βάσει του εισαγωγικού δικογράφου·
- να καταδικάσει το Ελεγκτικό Συνέδριο της ΕΕ στα έξοδα της παρούσας ένδικης διαδικασίας·
- να επιφυλαχθεί επί του συνόλου των λοιπών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, ιδίως δε της δυνατότητάς του να καταθέσει υπόμνημα απαντήσεως επί του υπομνήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου της ΕΕ·
- να καταδικάσει τον αντίδικο κατ' αναίρεση στα έξοδα των ένδικων διαδικασιών σε αμφότερους τους βαθμούς·
να επιφυλαχθεί επί παντός νομίμου δικαιώματος, αξιώσεως, λόγου και ενδίκου μέσου του προσφεύγοντος.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει εννέα λόγους.
1. Ο πρώτος λόγος αφορά τη μεταβολή του αντικειμένου της ένδικης διαφοράς, καθόσον το ΔΔΔ ερμήνευσε όσα υποστήριξε ο προσφεύγων κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση ως παραίτησή του από το αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 81-2007.
2. Ο δεύτερος λόγος αφορά την παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών από το ΔΔΔ στις σκέψεις 40, 58 και 94 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.
3. Ο τρίτος λόγος αφορά την παραμόρφωση του περιεχομένου του πρώτου λόγου ακυρώσεως, καθόσον το ΔΔΔ δεν έλαβε υπόψη τις μνημονευθείσες από τον προσφεύγοντα παραγράφους των άρθρων 22α και 22β του ΚΥΚ.
4. Ο τέταρτος λόγος αφορά τη μη τήρηση από το ΔΔΔ της αρχής περί αντιστροφής του βάρους αποδείξεως.
5. Ο πέμπτος λόγος αφορά εσφαλμένη νομική κρίση εκ μέρους του ΔΔΔ όσον αφορά τον περιλαμβανόμενο στην προσφυγή του προσφεύγοντος δεύτερο λόγο ακυρώσεως καθώς και το γεγονός ότι δεν λήφθηκαν υπόψη οι συνέπειες των ενεργειών του γενικού γραμματέα σε σχέση με το άρθρο 11α του ΚΥΚ.
6. Ο έκτος λόγος αφορά την παράλειψη του ΔΔΔ να λάβει υπόψη τη μη τήρηση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως.
7. Ο έβδομος λόγος αφορά την έλλειψη αμεροληψίας του υπαλλήλου στον οποίο ανατέθηκε η πειθαρχική έρευνα έναντι του προσφεύγοντος.
8. Ο όγδοος λόγος αφορά την εν τοις πράγμασι παράλειψη συμμορφώσεως προς το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών λόγω της αρνήσεως να ελεγχθεί εάν η επιβληθείσα κύρωση είναι δυσανάλογη προς τα πραγματικά περιστατικά.
9. Ο ένατος λόγος αφορά εσφαλμένη εφαρμογή της αρχής της εύλογης προθεσμίας.
____________