Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2010 - Vivendi κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-568/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Vivendi (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: O. Fréget, J.-Y. Ollier και M. Struys, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κηρύξει παραδεκτή την υπό κρίση προσφυγή·
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 1ης Οκτωβρίου 2010, με την οποία απορρίφθηκε η από 2 Μαρτίου 2009 καταγγελία της Vivendi (καταχωρισθείσα με αριθ. 2009/4267) περί του ότι η Γαλλική Δημοκρατία παρέβη την οδηγία 2002/77/ΕΚ, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τον ανταγωνισμό στις αγορές δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, και, κατά συνέπεια, υπέπεσε σε παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, χορηγώντας πλεονέκτημα απορρέον εκ κανονιστικής ρυθμίσεως το οποίο συνίσταται στην άρνηση της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής (ARCEP) να κάνει χρήση των εξουσιών της προκειμένου να υποχρεώσει τον παραδοσιακό φορέα της οικείας αγοράς να επιστρέψει στις επιχειρήσεις που είχαν ζητήσει πρόσβαση στον τοπικό βρόχο τα ποσά που είχαν προκαταβληθεί και υπερέβαιναν το πραγματικό κόστος της υποκείμενης σε καθορισμό βάσει κόστους παροχής·
να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα κατά την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει επί της ουσίας τέσσερις λόγους ακυρώσεως..
Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από νομική πλάνη όσον αφορά τον ορισμό του "ειδικού δικαιώματος" κατά την έννοια της οδηγίας 2002/77/ΕΚ
1.
Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι η Επιτροπή παρέβη το καθήκον της εποπτείας βάσει του άρθρου 106, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.
Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από νομική πλάνη, καθόσον κακώς έκρινε η Επιτροπή ότι η υποχρεώση καθορισμού ορισμένων τιμών βάσει του κόστους δεν απορρέει από οδηγία της Ευρωπαϊκή Ενώσεως, αλλά απόκειται στην εθνική ρυθμιστική αρχή.
Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από νομική πλάνη, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι δεν θα θιγούν τα δικαιώματα των ιδιωτικών φορέων, δεδομένου ότι αυτοί έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουνν στα εθνικά εμπορικά δικαιοδοτικά όργανα για να τους επιστραφούν τα ποσά τα οποία αχρεωστήτως είχε προεισπράξει η France Télécom, ενώ, κατά την προσφεύγουσα, η περιπλοκότητα της υποθέσεως καθιστά αδύνατο το να ασκηθεί πλήρως το δικαίωμα επιστροφής των ποσών ενώπιον των δικαιοδοτικών οργάνων αυτών.
____________1 - Οδηγία 2002/77/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τον ανταγωνισμό στις αγορές δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (ΕΕ L 249, σ. 21).