Language of document : ECLI:EU:F:2010:148

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 23 listopada 2010 r.


Sprawa F‑50/08


Gábor Bartha

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Konkurs otwarty – Niewpisanie na listę rezerwy kadrowej – Zrównoważona reprezentacja kobiet i mężczyzn w komisji konkursowej

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której G. Bartha domaga się zasadniczo po pierwsze stwierdzenia nieważności decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EPSO/AD/56/06 informującej go o negatywnym wyniku egzaminów konkursowych oraz po drugie obciążenia Komisji obowiązkiem naprawienia szkody, będącej rezultatem tej decyzji.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji z dnia 23 stycznia 2008 r., którą komisja konkursowa EPSO/AD/56/06 oddaliła wniosek skarżącego o ponowne rozpatrzenie decyzji tej komisji odrzucającej jego kandydaturę. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja Europejska zostaje obciążona kosztami postępowania.


Streszczenie


1.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Decyzja wydana po ponownym zbadaniu wcześniejszej decyzji

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2, art. 91 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Zgodność pomiędzy zażaleniem i skargą

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

3.      Urzędnicy – Konkurs – Komisja konkursowa – Skład

(regulamin pracowniczy, załącznik III, art. 3 akapit piąty)

4.      Urzędnicy – Pozaumowna odpowiedzialność instytucji – Przesłanki – Niezgodność z prawem – Szkoda – Związek przyczynowy


1.      Jeżeli uczestnik konkursu, który nie został wpisany na listę rezerwy kadrowej sporządzonej po zakończeniu tego konkursu, domaga się ponownego rozpatrzenia decyzji wydanej przez komisję konkursową, to właśnie decyzja wydana przez tę komisję po ponownym rozpatrzeniu sytuacji kandydata stanowi akt powodujący niekorzystne dla niego skutki.

(zob. pkt 22)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑173/05 Heus przeciwko Komisji, 13 grudnia 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑329, II‑A‑2‑1695, pkt 19


2.      Do naruszenia zasady zgodności między zażaleniem i skargą dochodzi wyłącznie w przypadku, gdy skarga zmienia przedmiot zażalenia lub jego podstawę, przy czym należy dokonywać szerokiej wykładni samego pojęcia „podstawy”. Zgodnie z taką wykładnią, w przypadku skarg o stwierdzenie nieważności, za „podstawę sporu” należy uważać podważanie przez skarżącego zgodności zaskarżonego aktu z prawem materialnym albo podważanie jego zgodności z prawem formalnym. Wobec powyższego i z zastrzeżeniem zarzutów niezgodności z prawem oraz bezwzględnych przeszkód procesowych zmiana podstawy sporu i tym samym niedopuszczalność z powodu nieprzestrzegania zasady zgodności miałaby miejsce wyłącznie w przypadku, gdyby skarżący, kwestionując w zażaleniu wyłącznie formalną ważność aktu powodującego niekorzystne dla niego skutki, włącznie z jego aspektami proceduralnymi, podnosił w skardze zarzuty co do istoty sprawy, lub odwrotnie – gdyby skarżący, po podniesieniu w zażaleniu wyłącznie zarzutów dotyczących zgodności z prawem istoty aktu powodującego niekorzystne dla niego skutki, wnosił skargę zawierającą zarzuty dotyczące ważności formalnej tego aktu.

(zob. pkt 34)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑45/07 Mandt przeciwko Parlamentowi, 1 lipca 2010 r., pkt 119, 120


3.      Jeśli komisja konkursowa składa się na etapie opublikowania listy jej członków z więcej niż czterech członków, komisja ta spełnia wymogi ustanowione w art. 3 akapit piąty załącznika III do regulaminu pracowniczego wyłącznie wtedy, gdy wśród jej członków znajduje się przynajmniej dwóch członków każdej z płci.

Jednakże wymóg, zgodnie z którym uwzględnić należy jedynie głównych członków komisji konkursowej na etapie opublikowania listy członków tej komisji, może zostać złagodzony w szczególnym przypadku, gdy, niezależnie od tego, że skład komisji konkursowej nie odpowiada na tym etapie zasadzie ustanowionej w art. 3 akapit piąty załącznika III do regulaminu pracowniczego, skład komisji, w chwili rzeczywistego przeprowadzania egzaminu, jest mimo to zgodny z tą zasadą. W takim przypadku bowiem wydaje się, że cel, którego osiągnięciu służy art. 3 akapit piąty załącznika III do regulaminu pracowniczego, a mianowicie by wyniki kandydatów konkursu były oceniane przez komisję konkursową, wewnątrz której zapewniona została zrównoważona reprezentacja kobiet i mężczyzn, można uznać za w pełni spełniony.

(zob. pkt 43, 44)


4.      Powstanie odpowiedzialności administracji jest uzależnione od łącznego spełnienia szeregu przesłanek dotyczących bezprawności zachowania zarzucanego instytucjom, rzeczywistego charakteru szkody i istnienia związku przyczynowo- skutkowego pomiędzy zarzucanym zachowaniem i podnoszoną szkodą. Te trzy warunki mają charakter kumulatywny. Niespełnienie jednego z nich powoduje oddalenie żądań odszkodowawczych.

Jeśli chodzi o związek przyczynowy, konieczne jest co do zasady, by skarżący przedstawił dowód bezpośredniego i niewątpliwego związku przyczynowego między niezgodnym z prawem zachowaniem instytucji Unii a podnoszoną szkodą.

Jednakże wymagany w orzecznictwie w wystarczającym stopniu niewątpliwy charakter związku przyczynowego ma miejsce w sytuacji, gdy naruszenie prawa popełnione przez instytucję Unii ostatecznie pozbawiło daną osobę nie tyle zatrudnienia, co do którego zainteresowany nie mógłby nigdy udowodnić, że ma do niego prawo, ile poważnej szansy na zatrudnienie w charakterze urzędnika lub pracownika, z wynikającą z tego dla zainteresowanego szkodą materialną polegającą na utracie dochodów.

(zob. pkt 53–55)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑136/92 P Komisja przeciwko Brazzelli Lualdi i in., 1 czerwca 1994 r., Rec. s. I‑1981, pkt 42; sprawa C‑348/06 P Komisja przeciwko Girardot, 21 lutego 2008 r., Zb.Orz. s. I‑833, pkt 52

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑140/07 Hautem przeciwko EBI, 28 września 1999 r., RecFP s. I‑A‑171, II‑897, pkt 85; sprawa T‑45/01 Sanders i in. przeciwko Komisji, 5 października 2004 r., Zb.Orz. s. II‑3315, pkt 150

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑46/07 Tzirani przeciwko Komisji, 22 października 2008 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑323, II‑A‑1‑1773, pkt 218