Προσφυγή της 22ας Αυγούστου 2012 - France Télécom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-385/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: France Télécom (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Hautbourg και S. Cochard-Quesson, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με το δικόγραφό της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2011) 9403 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2011, με την οποία κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, η ενίσχυση που η Γαλλική Δημοκρατία κατέβαλε υπέρ της France Télécom σχετικά με τη μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδοτήσεως των συντάξεων των κρατικών υπαλλήλων που είναι αποσπασμένοι στη France Télécom [κρατική ενίσχυση αριθ. C 25/2008 (ex NN 23/2008)].

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.    Ο πρώτος λόγος αντλείται, κυρίως, από πλάνες περί το δίκαιο και περί την εκτίμηση καθώς και από παράβαση της υποχρεώσεως προς αιτιολόγηση καθόσον η Επιτροπή χαρακτήρισε ως κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, τη μείωση της εισφοράς του εργοδότη που πρέπει να καταβάλλεται στο δημόσιο για τις χορηγούμενες στους υπαλλήλους της France Télécom συντάξεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε στις εν λόγω πλάνες:

-    καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υπάρχει οικονομικό πλεονέκτημα·

-    εκτιμώντας ότι το μέτρο είναι επιλεκτικό·

-    εκτιμώντας ότι το μέτρο μπορεί να προκαλέσει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και

-    καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υφίσταται κρατική ενίσχυση, έστω και αν η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το πλεονέκτημα εξουδετερώθηκε, τουλάχιστον έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, με την καταβολή εξαιρετικής κατ' αποκοπήν εισφοράς.

2.    Ο δεύτερος λόγος αντλείται, επικουρικώς, από πλάνες περί το δίκαιο και περί την εκτίμηση καθόσον η Επιτροπή εξήρτησε τη συμβατότητα της προβαλλομένης ενισχύσεως από την τήρηση των προϋποθέσεων του άρθρου 2 της επίδικης αποφάσεως . Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε στις εν λόγω πλάνες καθόσον έκρινε ότι η προσφεύγουσα υπόκειται σε χαμηλότερες κοινωνικές επιβαρύνσεις από αυτές των ανταγωνιστών της και αρνήθηκε να εφαρμόσει το προηγούμενο της "La Poste" στη διαδικασία της France Télécom.

3.    Ο τρίτος λόγος αντλείται, επικουρικώς, από πλάνες περί την εκτίμηση και από παράβαση της υποχρεώσεως προς αιτιολόγηση στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της περιόδου κατά την οποία η καθοριζομένη από την επίδικη απόφαση ενίσχυση εξουδετερώνεται από την εξαιρετική κατ' αποκοπήν εισφορά. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε στις εν λόγω πλάνες:

-    περιλαμβάνοντας τις επιβαρύνσεις αντισταθμίσεως και τις καθ' υπέρβαση της αντισταθμίσεως κατά τον υπολογισμό των χαμηλοτέρων επιβαρύνσεων που απορρέουν από τη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς και

-    καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η εξαιρετική κατ' αποκοπήν εισφορά έπρεπε να κεφαλαιοποιείται με προεξοφλητικό επιτόκιο 5,53 % και όχι 7 %.

4.    Ο τέταρτος λόγος αντλείται, επικουρικώς, από προσβολή των δικονομικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας.

____________