Υπόθεση C‑601/17

DirkHarms κ.λπ.

κατά

Vueling Airlines SA

(αίτηση του Amtsgericht Hamburg
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Αεροπορικές μεταφορές – Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 – Άρθρο 8, παράγραφος 1 – Επιστροφή του αντιτίμου εισιτηρίου σε περίπτωση ματαιώσεως πτήσεως – Προμήθεια την οποία εισπράττει πρόσωπο το οποίο ενεργεί ως διαμεσολαβητής μεταξύ του επιβάτη και του αερομεταφορέα κατά την αγορά του εισιτηρίου – Εξέταση του αν η προμήθεια περιλαμβάνεται στο αντίτιμο»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα)
της 12ης Σεπτεμβρίου 2018

Μεταφορές – Αεροπορικές μεταφορές – Κανονισμός 261/2004 – Αποζημίωση και παροχή βοήθειας στους επιβάτες – Επιστροφή του αντιτίμου εισιτηρίου σε περίπτωση ματαιώσεως πτήσεως – Υπολογισμός – Συνυπολογισμός της προμήθειας την οποία εισπράττει πρόσωπο το οποίο ενεργεί ως διαμεσολαβητής μεταξύ του επιβάτη και του αερομεταφορέα κατά την αγορά του εισιτηρίου – Προϋποθέσεις

(Κανονισμός 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 2, στοιχείο στʹ, και 8 § 1, στοιχείο αʹ)

Ο κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91, και ειδικότερα το άρθρο του 8, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, έχει την έννοια ότι η τιμή του εισιτηρίου που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό του ποσού που πρέπει να επιστραφεί από τον αερομεταφορέα σε έναν επιβάτη σε περίπτωση ματαιώσεως πτήσεως περιλαμβάνει τη διαφορά μεταξύ του ποσού που κατέβαλε ο επιβάτης αυτός και του ποσού που έλαβε ο εν λόγω αερομεταφορέας, η οποία αντιστοιχεί σε προμήθεια την οποία εισέπραξε το πρόσωπο το οποίο ενήργησε ως διαμεσολαβητής μεταξύ επιβάτη και αερομεταφορέα, εκτός αν η προμήθεια αυτή έχει καθοριστεί εν αγνοία του εν λόγω αερομεταφορέα, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

Επί του τελευταίου αυτού σημείου, από το άρθρο 2, στοιχείο στʹ, του κανονισμού 261/2004 προκύπτει ότι ένα «εισιτήριο» αποτελεί ένα έγγραφο ή το ισοδύναμό του σε μη έντυπη, παραδείγματος χάρη σε ηλεκτρονική μορφή, το οποίο έχει εκδοθεί ή εγκριθεί από έναν αερομεταφορέα ή από έναν πράκτορα που έχει εξουσιοδοτηθεί εκ μέρους ενός τέτοιου αερομεταφορέα. Από τον εν λόγω ορισμό απορρέει ότι τα διάφορα στοιχεία ενός τέτοιου εισιτηρίου, και μεταξύ αυτών η τιμή του, στην περίπτωση που το εν λόγω εισιτήριο δεν έχει εκδοθεί από τον ίδιο τον αερομεταφορέα, πρέπει πάντως να εγκρίνονται από αυτόν και, επομένως, να μην καθορίζονται εν αγνοία του. Πράγματι, ένα συστατικό στοιχείο της τιμής του εισιτηρίου που καθορίζεται εν αγνοία του αερομεταφορέα δεν μπορεί να θεωρηθεί αναγκαίο προκειμένου ο επιβάτης να λάβει τις προτεινόμενες από τον αερομεταφορέα αυτόν υπηρεσίες.

(βλ. σκέψεις 17, 19, 20 και διατακτ.)