WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 7 października 2009 r.

Sprawa F-101/08

Spyridon Pappas

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Emerytury i renty – Przeniesienie do systemu wspólnotowego uprawnień emerytalnych nabytych przed rozpoczęciem służby we Wspólnotach – Wycofanie – Dopuszczalność – Odwołanie ze stanowiska w interesie służby – Wysokość emerytury

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której S. Pappas żąda, w pierwszej kolejności, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 6 lutego 2008 r. w sprawie ustalenia jego uprawnień emerytalnych, w drugiej kolejności, stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 27 lutego 2003 r., w sprawie, po pierwsze, cofnięcia pisma z dnia 23 października 2000 r. ustalającego liczbę dodatkowych lat zaliczanych do okresu uprawniającego do emerytury wspólnotowej, wynikającą z przeniesienia do wspólnotowego systemu emerytalnego uprawnień nabytych przez niego między innymi w charakterze członka greckiej rady stanu na 18 lat i 10 dni i, po drugie, w sprawie ustalenia liczby tych dodatkowych lat na 15 lat, 2 miesiące i 21 dni, a w trzeciej kolejności, stwierdzenia nieważności kolejnej decyzji Komisji z dnia 27 lutego 2003 r., w sprawie, po pierwsze, cofnięcia pisma z dnia 7 września 2001 r. ustalającego liczbę dodatkowych lat zaliczanych do okresu uprawniającego do emerytury wspólnotowej, wynikającą z przeniesienia do wspólnotowego systemu emerytalnego uprawnień nabytych przez niego w charakterze adwokata w Grecji na 2 lata, 4 miesiące i 2 dni i, po drugie, w sprawie ustalenia liczby tych dodatkowych lat na 1 rok, 10 miesięcy i 15 dni.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżący zostaje obciążony kosztami postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Emerytury i renty – Nabycie uprawnień emerytalnych

(regulamin pracowniczy, art. 50)

1.      Dla prawidłowego doręczenia decyzji w rozumieniu przepisów regulaminu pracowniczego konieczne jest przekazanie jej adresatowi oraz to, aby był on w stanie należycie zapoznać się z jej treścią.

Na instytucji, która powołuje się na przekroczenie terminu określonego w art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, zgodnie z którym zażalenie powinno zostać złożone w terminie trzech miesięcy od dnia „powiadomienia zainteresowanej osoby o decyzji, lecz nie później niż w dniu, w którym osoba ta dowiedziała się o decyzji, jeżeli jest to akt o charakterze indywidualnym”, ciąży obowiązek dostarczenia dowodu na to, kiedy rozpoczął się bieg wspomnianego terminu.

Jeżeli dowód na to, że adresat decyzji skutecznie się z nią zapoznał, nie wynika z prostych wskazówek, okoliczności inne niż oficjalne doręczenie omawianej decyzji, takie jak przesłana przez wspomnianego adresata wiadomość w drodze poczty elektronicznej, z której wynika, że zapoznał się on skutecznie z decyzją, mogą stanowić tego rodzaju dowód.

(zob. pkt 41–44)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 5/76 Jänsch przeciwko Komisji, 15 czerwca 1976 r., Rec. s. 1027, pkt 10; sprawa 108/79 Belfiore przeciwko Komisji, 5 czerwca 1980 r., Rec. s. 1769, pkt 7

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑50/92 Fiorani przeciwko Parlamentowi, 8 czerwca 1993 r., Rec. s. II‑555, pkt 16; sprawa T‑196/95 H przeciwko Komisji, 3 czerwca 1997 r., RecFP s. I‑A‑133, II‑403, pkt 32–35; sprawa T‑254/01 Di Pietro przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 27 września 2002 r., RecFP s. I‑A‑177, II‑929, pkt 25–27

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑13/07 L przeciwko EMEA, 20 kwietnia 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 29–32; sprawa F‑71/06 Lebedef-Caponi przeciwko Komisji, 25 kwietnia 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 34

2.      Z brzmienia art. 50 akapit ostatni regulaminu pracowniczego jasno wynika, że uprawnienie do świadczeń emerytalnych przysługuje urzędnikowi zatrudnionemu na czas nieokreślony na stanowisku w grupie zaszeregowania A 1 lub A 2, który został odwołany ze stanowiska w interesie służby i do którego nie zastosowano jednocześnie przepisów art. 9 załącznika VIII do nowego regulaminu pracowniczego o obniżeniu emerytury, pod warunkiem że na koniec okresu, w którym przysługiwało mu przewidziane w art. 50 świadczenie, rzeczony urzędnik ma ukończone 55 lat.

Dosłowna wykładnia art. 50 akapit ostatni jest konieczna tym bardziej, że, po pierwsze, omawiany przepis ma charakter odstępstwa w stosunku do ogólnych zasad obliczania emerytury, a zatem należy go interpretować w sposób ścisły, a po drugie, przepisy uprawniające do świadczeń pieniężnych należy interpretować w sposób ścisły.

(zob. pkt 62, 64, 65)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑221/02 Lebedef i in. przeciwko Komisji, 18 września 2003 r., RecFP s. I‑A‑211, II‑1037, pkt 38 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑11/02 Pappas przeciwko Komisji, 16 grudnia 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑381, II‑1773, pkt 53

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑10/06 André przeciwko Komisji, 14 grudnia 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑183, II‑A‑1‑755, pkt 34–36