Sprawy połączone T‑349/06, T‑371/06, T‑14/07, T‑15/07 i T‑332/07

Republika Federalna Niemiec

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

EFRR – Obniżenie pomocy finansowej – Modyfikacja planów finansowania bez zezwolenia Komisji – Pojęcie znacznej modyfikacji – Artykuł 24 rozporządzenia (EWG) nr 4253/88 – Skarga o stwierdzenie nieważności

Streszczenie wyroku

1.      Spójność gospodarcza i społeczna – Pomoc strukturalna – Finansowanie wspólnotowe – Przyznanie pomocy finansowej

(rozporządzenie Rady nr 4253/88 zmienione rozporządzeniem nr 2082/93, art. 24, art. 25 ust. 5)

2.      Prawo wspólnotowe – Wykładnia – Teksty wielojęzyczne

3.      Spójność gospodarcza i społeczna – Pomoc strukturalna – Finansowanie wspólnotowe – Wypłata pomocy finansowej

(rozporządzenie Rady nr 4253/88, zmienione rozporządzeniem nr 2082/93, art. 24)

1.      Wszelka pomoc finansowa udzielona z funduszy strukturalnych powinna być realizowana zgodnie z decyzją, którą została zatwierdzona i, w szczególności, zgodnie z tabelą finansową załączoną do tej decyzji, ponieważ stanowi ona instrument programowania będący odzwierciedleniem stanowiska przyjętego na podstawie wspólnego porozumienia przez Komisję i władze krajowe. Modyfikacje zatwierdzonego przez Komisję planu finansowania realizowane bez jej zgody skutkują co do zasady obniżeniem pomocy przyznanej danemu programowi i to niezależnie od ich znaczenia jakościowego lub ilościowego.

W tym kontekście wytyczne Komisji dotyczące zamknięcia finansowego pomocy operacyjnej (1994–1999) z funduszy strukturalnych zezwalające na transfery funduszy między różnymi środkami programu, na który została przyznana pomoc finansowa, o ile całkowita kwota podprogramu określona w obowiązującym planie finansowania nie zostanie zwiększona, powinny być rozumiane jako mające na celu ułatwienie zamknięcia programów w taki sposób, by Komisja, korzystając z zakresu swobodnego uznania, który art. 24 rozporządzenia nr 4253/88 ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi, zmienionego rozporządzeniem nr 2082/93, przyznaje jej w odniesieniu do podjęcia decyzji, czy należy obniżyć lub zawiesić pomoc wspólnotową, akceptowała pewną elastyczność i by w konsekwencji modyfikacje, które spełniały określone warunki, nie powodowały obniżki, nawet jeśli modyfikacje te nie zostały Komisji przedłożone do zatwierdzenia. Z powyższego wynika, że pkt 6.2 wytycznych ustanawiający powyższą klauzulę elastyczności należy interpretować w sposób restrykcyjny. Rozporządzenie nr 4253/88 określa bowiem w art. 25 ust. 5 formalną procedurę dotyczącą modyfikacji planów finansowania, która obowiązuje zarówno państwa członkowskie, jak i Komisję, tak że liczba przypadków, w których państwa członkowskie mogłyby zostać zwolnione ze stosowania tej procedury bez ryzyka, iż zostanie dokonane obniżenie pomocy, powinna być ograniczona w takim stopniu, w jakim jest to możliwe.

(por. pkt 60, 64, 72)

2.      W ramach wykładni literalnej przepisu prawa wspólnotowego należy mieć na względzie fakt, iż jako że akty prawa wspólnotowego są zredagowane w wielu językach i że różne wersje językowe tych aktów są na równi autentyczne, to dokonanie wykładni takiego przepisu wymaga przeprowadzania porównania wersji językowych. W istocie konieczność jednolitej wykładni przepisów wspólnotowych wyklucza możliwość, by tekst w jednej z jego wersji był rozpatrywany odrębnie, i wymaga, by był on interpretowany i stosowany w świetle wersji sporządzonych w innych językach oficjalnych, nawet jeśli oznacza to, że dany przepis byłby interpretowany i stosowany w sposób, który odbiega od właściwego lub zwyczajowego sensu składających się na niego słów w jednej lub kilku wersjach językowych, w przeciwieństwie do wymogów pewności prawa.

(por. pkt 67)

3.      W ramach systemu subwencji określonego przez uregulowanie wspólnotowe nie wystarczy wykazać, że projekt został zrealizowany, aby móc ubiegać się o wypłatę pomocy finansowej. Powyższy system jest bowiem oparty w szczególności na wykonaniu przez beneficjenta szeregu obowiązków, które warunkują otrzymanie przewidzianej pomocy finansowej. Jeśli beneficjent nie wykona wszystkich lub części tych obowiązków, takich jak te dotyczące przestrzegania ram prawnych i finansowych, art. 24 rozporządzenia nr 4253/88 ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi, zmienionego rozporządzeniem nr 2082/93, upoważnia Komisję do ponownego rozważenia zakresu jej obowiązków wynikających z decyzji przyznającej rzeczoną pomoc. Naruszenie obowiązków, których przestrzeganie ma podstawowe znacznie dla sprawnego funkcjonowania systemu wspólnotowego, może być przedmiotem sankcji w postaci utraty prawa przewidzianego przez uregulowanie wspólnotowe, co nie oznacza naruszenia zasady proporcjonalności.

(por. pkt 77)