Postanowienie Sądu (piąta izba) z dnia 17 maja 2013 r. – FH przeciwko Komisji

(sprawa T‑405/12)

Skarga o stwierdzenie nieważności oraz o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Decyzja Komisji w sprawie odebrania skarżącemu przepustek do jej budynków – Skarga o stwierdzenie nieważności – Brak interesu prawnego – Niedopuszczalność – Skarga o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Związek przyczynowy – Szkoda – Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Interes prawny – Konieczność posiadania istniejącego i aktualnego interesu prawnego – Ocena w chwili wniesienia skargi – Skarga mogąca przynieść korzyść skarżącemu – Interes odnoszący się do okoliczności przyszłych i niepewnych – Niedopuszczalność (art. 263 akapit czwarty TFUE) (por. pkt 15, 16, 20, 23)

2.                     Skarga o odszkodowanie i zadośćuczynienie – Autonomia w stosunku do skargi o stwierdzenie nieważności – Granice – Skarga mająca na celu cofnięcie aktu, który stał się ostateczny – Niedopuszczalność (art. 268 TFUE, art. 340 akapit drugi TFUE) (por. pkt 28–30)

3.                     Odpowiedzialność pozaumowna – Przesłanki – Bezprawność – Szkoda – Związek przyczynowy – Niespełnienie jednej z przesłanek – Oddalenie skargi o odszkodowanie w całości (art. 340 akapit drugi TFUE) (por. pkt 32, 33)

4.                     Odpowiedzialność pozaumowna – Szkoda – Szkoda podlegająca naprawieniu – Koszty poniesione w związku z postępowaniem sądowym – Wyłączenie (art. 340 akapit drugi TFUE) (por. pkt 37, 38)

5.                     Odpowiedzialność pozaumowna – Przesłanki – Związek przyczynowy – Pojęcie – Ciężar dowodu (art. 340 akapit drugi TFUE) (por. pkt 40, 41)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 10 lipca 2012 r. w sprawie odebrania skarżącemu przepustek do budynków Komisji oraz sprostowania z dnia 11 lipca 2012 r., a po drugie, żądanie nakazania Komisji naprawienia szkody poniesionej przez skarżącego

Sentencja

1) Skarga zostaje w części odrzucona, a w części oddalona.

2) FH pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.