Υπόθεση C‑225/16

Ποινική διαδικασία

κατά

Mossa Ouhrami

(αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Επιστροφή παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Οδηγία 2008/115/EK – Άρθρο 11, παράγραφος 2 – Απόφαση απαγορεύσεως εισόδου που εκδόθηκε πριν από τη θέση σε ισχύ της εν λόγω οδηγίας και προβλέπει διάρκεια μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη στην οδηγία – Αφετηρία του υπολογισμού του διαστήματος απαγορεύσεως εισόδου»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 26ης Ιουλίου 2017

1.        Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ερμηνεία – Διάταξη που δεν παραπέμπει ρητώς στο δίκαιο των κρατών μελών – Αυτοτελής και ενιαία ερμηνεία – Εφαρμογή κατά τον καθορισμό του σημείου από το οποίο εκκινεί το διάστημα απαγορεύσεως εισόδου παρανόμως διαμένοντος υπηκόου τρίτης χώρας κατά την έννοια της οδηγίας 2008/115

(Οδηγία 2008/115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 9 και άρθρο 11 § 2)

2.        Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση – Μεταναστευτική πολιτική – Επιστροφή παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Απαγόρευση εισόδου – Αφετηρία των αποτελεσμάτων της εν λόγω απαγορεύσεως εισόδου – Ημέρα κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος πράγματι εγκατέλειψε το έδαφος του οικείου κράτους μέλους

(Οδηγία 2008/115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 11 § 2)

3.        Συνοριακοί έλεγχοι, άσυλο και μετανάστευση – Μεταναστευτική πολιτική – Επιστροφή παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών – Απόφαση επιστροφής που συνοδεύεται από απαγόρευση εισόδου, σε βάρος ενός τέτοιου προσώπου που θεωρείται κίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή την εθνική ασφάλεια – Αποτυχία της διαδικασίας επιστροφής του εν λόγω προσώπου – Εθνική κανονιστική ρύθμιση που προβλέπει ποινή φυλακίσεως σε βάρος του – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις – Επαλήθευση από το εθνικό δικαστήριο

(Οδηγία 2008/115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(Βλ. σκέψεις 38-41)

2.      Το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή διάρκεια της απαγορεύσεως εισόδου, η οποία κατ’ αρχήν δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη, πρέπει να υπολογίζεται με αφετηρία την ημερομηνία κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος πράγματι εγκατέλειψε το έδαφος των κρατών μελών.

Επομένως, μολονότι η οδηγία 2008/15, με το άρθρο 6, παράγραφος 6, αναγνωρίζει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να εκδίδουν ταυτόχρονα την απόφαση επιστροφής και την απαγόρευση εισόδου, προκύπτει, εντούτοις, σαφώς από την οικονομία της οδηγίας ότι οι δύο αυτές αποφάσεις είναι διακριτές, καθώς με την πρώτη επέρχονται οι συνέπειες της παρανομίας της αρχικής διαμονής, ενώ η δεύτερη αφορά τυχόν μεταγενέστερη διαμονή, καθιστώντας την παράνομη.

(Βλ. σκέψεις 50, 58 και διατακτ.)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(Βλ. σκέψεις 54-57)