Προσφυγή-αγωγή των TNC Kazchrome και ENRC Marketing κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που ασκήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2008

(Υπόθεση T-107/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες/ενάγουσες: Η ανώνυμη εταιρία "Transnational Company Kazchrome" (TNC Kazchrome) (Actobe Kαζακστάν), ENRC Marketing AG (Kloten, Ελβετία) (εκπρόσωποι: L. Ruessmann και A. Willems, δικηγόροι)

Καθών/εναγομένων: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών

Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

-    Να ακυρώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό καθόσον επιβάλλει μέτρα αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές πυριτιομαγγανίου που παράγουν και/ή πωλούν οι προσφεύγουσες·

-    να υποχρεώσει το Συμβούλιο και την Επιτροπή αλληλεγγύως και εις ολόκληρον να καταβάλουν νομιμοτόκως αποζημίωση στις προσφεύγουσες για τη ζημία που υπέστησαν λόγω μη δικαιολογημένης κινήσεως της διαδικασίας, πλάνης περί τα πράγματα και εσφαλμένης εκτιμήσεως, στην οποία περιλαμβάνεται η προσβολή των θεμελιωδών αρχών του κοινοτικού δικαίου από την Επιτροπή και η επιζήμια θέσπιση του κανονισμού (ΕΚ) 1420/2007 από το Συμβούλιο·

-    να καταδικάσει την Επιτροπή και το Συμβούλιο στα δικαστικά τους έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών·

-    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα και αλληλεγγύως και εις ολόκληρον στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών, στο μέτρο που δεν θα τα καλύψει το Συμβούλιο.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες (στο εξής: προσφεύγουσες), οι οποίες παράγουν και εξάγουν, αντιστοίχως, πυριτιομαγγάνιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ζητούν την ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 1420/2007 του Συμβουλίου, της 4ης Δεκεμβρίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές πυριτιομαγγανίου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Καζακστάν και για τερματισμό της διαδικασίας για τις εισαγωγές πυριτιομαγγανίου καταγωγής Ουκρανίας ¹.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι καθών-εναγόμενοι υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, παραβίασαν τον βασικό κανονισμό ² και δεν τήρησαν την υποχρέωση αιτιολογίας, όπως τους επιβάλλει το άρθρο 253 EΚ, καθόσον περιέλαβαν το Καζακστάν και απέκλεισαν την Ινδία από την έρευνα αντιντάμπινγκ· καθόσον απέρριψαν το επιχείρημα των προσφευγουσών ότι δρουν ως ενιαία οικονομική οντότητα· όταν καθόρισαν την τιμή εξαγωγής των προσφευγουσών· όταν εκτίμησαν αν και σε ποιο βαθμό οι εισαγωγές πυριτιομαγγανίου καταγωγής Καζακστάν προκάλεσαν ζημία στην κοινοτική βιομηχανία· καθόσον προσέθεσαν τις εισαγωγές από το Καζακστάν και τις εισαγωγές από την Κίνα για τους σκοπούς της εν λόγω εκτιμήσεως και της εκτιμήσεως του κοινοτικού συμφέροντος.

Περαιτέρω, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι τα κοινοτικά όργανα της Κοινότητας προσέβαλαν το δικαίωμα ακροάσεως των προσφευγουσών, καθώς και της αρχές της χρηστής διοικήσεως, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των προσφευγουσών, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της αναλογικότητας καθόσον, μεταξύ άλλων, οι προσφεύγουσες δεν είχαν δικαίωμα προσβάσεως σε λυσιτελή πληροφοριακά στοιχεία για τις διαπιστώσεις των κοινοτικών οργάνων και καθόσον απορρίφθηκε η προσφορά της αναλήψεως δεσμεύσεως των προσφευγουσών.

____________

¹ - ΕΕ 2007, L 317, σ. 5.

² - Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής (ΕΕ 1996, L 56, σ. 1).