Language of document :

Προσφυγή της 27ης Δεκεμβρίου 2010 - Deutsche Telekom κατά ΓΕΕΑ - TeliaSonera Denmark (τόνος του χρώματος ματζέντα)

(Υπόθεση T-583/10)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Telekom AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Dolde, V. von Bomhard και B. Goebel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: TeliaSonera Denmark A/S (Κοπεγχάγη, Δανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση την οποία εξέδωσε στις 22 Οκτωβρίου 2010 το τέταρτο τμήμα προσφυγών του Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στην υπόθεση R 463/2009-4·

να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, σε περίπτωση που αυτή ασκήσει παρέμβαση, στα έξοδα της παρούσας δίκης.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το έγχρωμο σήμα που συνίσταται σε τόνο του χρώματος ματζέντα για υπηρεσίες των κλάσεων 38 και 42 - καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα αριθ. 212787

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα του οποίου δικαιούχος είναι η αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος στήριξε την αίτησή της σε απόλυτους λόγους απαραδέκτου σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Θέση της υποθέσεως στο αρχείο κατόπιν της παραιτήσεως από την αίτηση κηρύξεως της ακυρότητας

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 59 του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών: (i) δεν εκτίμησε ορθώς το παραδεκτό της προσφυγής και (ii) παρέβη το άρθρο 85, παράγραφος 3, και το άρθρο 83 του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, στο μέτρο που αρνήθηκε να αναγνωρίσει την ύπαρξη έννομου συμφέροντος προς συνέχιση της δίκης.

____________