Προσφυγή της 14ης Οκτωβρίου 2010 - Gas Natural Fenosa SDG κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-484/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Gas Natural Fenosa SDG, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. González Díaz και F. Salerno, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29ης Σεπτεμβρίου 2010, και
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσβαλλομένη κατά την παρούσα διαδικασία απόφαση επιτρέπει την ισπανική κανονιστική ρύθμιση που αποσκοπεί στον συμψηφισμό των επιπλέον δαπανών που υφίστανται οι παραγωγοί ηλεκτρισμού οι οποίοι, λόγω υποχρεώσεως παροχής δημόσιας υπηρεσίας, οφείλουν να πραγματοποιούν μέρος της παραγωγής τους χρησιμοποιώντας άνθρακα εθνικής προελεύσεως.
Η Gas Natural Fenosa θεωρεί ότι η απόφαση είναι αντίθετη προς το κοινοτικό δίκαιο και γι' αυτό ζητεί την ακύρωσή της προβάλλοντας τους ακόλουθους λόγους:
1) Πρώτον, η απόφαση παραβαίνει τα άρθρα 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και 4, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ
1, στο μέτρο που οι αμφισβητούμενες ενισχύσεις δημιουργούν αμφιβολίες ως προς το συμβατό της με την κοινή αγορά.
2) Δεύτερον, η απόφαση παραβαίνει διάφορες διατάξεις του πρωτογενούς και του παραγώγου δικαίου, για τον λόγο δε αυτόν η ενίσχυση δεν μπορεί να θεωρηθεί συμβατή με την κοινή αγορά, ήτοι:
την κοινοτική νομοθεσία περί περιβάλλοντος, συγκεκριμένα τα άρθρα 4 ΣΕΕ και 191 ΣΛΕΕ, καθώς και τις διατάξεις εφαρμογής των υποχρεώσεων στον τομέα του περιβάλλοντος, ειδικότερα την οδηγία 2003/87/ΕΚ, προσφάτως τροποποιηθείσα με την οδηγία 2009/29/ΕΚ
2, καθόσον το αμφισβητούμενο μέτρο ενθαρρύνει τη λειτουργία εγκαταστάσεων που αυξάνουν το επίπεδο αερίων που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα, παραβιάζει την απαγόρευση χορηγήσεως δωρεάν νέων δικαιωμάτων εκπομπής αερίων, και προωθεί δραστηριότητες ορυχείων που αποτελούν σοβαρή απειλή για τον φυσικό οικότοπο·
τις διατάξεις της Συνθήκης στον τομέα της εσωτερικής αγοράς, συγκεκριμένα τα άρθρα 34 και 49 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που εμποδίζει και καθιστά πιο δαπανηρή την εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από μη ισπανικό άνθρακα ή αέρια, καθώς και τα σχέδια αναπτύξεως της ικανότητας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από αέρια και/ή εισαγόμενο άνθρακα·
τα άρθρα 101 και 102 ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, ευνοώντας την αντίθετη προς τον ανταγωνισμό συμπεριφορά των παραγωγών ισπανικού άνθρακα·
το άρθρο 126, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι το αμφισβητούμενο μέτρο θα αυξήσει δυσανάλογα, και χωρίς να είναι αναγκαίο, τη δημόσια δαπάνη·
τον κανονισμό 1407/2002
3, δεδομένου ότι επιτρέπει αύξηση του μεγέθους της ενισχύσεως που ήδη είχε χορηγηθεί για προγενέστερα μέτρα και προκαλεί στρέβλωση του ανταγωνισμού στην αγορά παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
3) Τρίτον, η απόφαση παραβαίνει τα άρθρα 3, παράγραφος 2, και 11, παράγραφος 4, της δεύτερης οδηγίας σχετικά με την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (οδηγία 2003/54/ΕΚ)
4, το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθώς και το κοινοτικό πλαίσιο για κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας, και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας καθώς δεν συνέτρεχαν οι απαιτούμενες από τις εν λόγω διατάξεις προϋποθέσεις για τη στοιχειοθέτηση υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος για λόγους ασφαλείας του εφοδιασμού, και, σε κάθε περίπτωση, καθώς υπάρχουν λιγότερο δαπανηρές εναλλακτικές λύσεις για την επίτευξη των επιδιωκομένων από το αμφισβητούμενο μέτρο στόχων.