WYROK SĄDU (pierwsza izba)
z dnia 15 grudnia 2016 r.(1)
Znak towarowy Unii Europejskiej – Zgłoszenie graficznego unijnego znaku towarowego START UP INITIATIVE – Bezwzględna podstawa odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Obowiązek uzasadnienia – Artykuł 75 rozporządzenia nr 207/2009
W sprawie T‑529/15
Intesa Sanpaolo SpA, z siedzibą w Turynie (Włochy), reprezentowana przez adwokatów P. Pozziego i F. Bragę,
strona skarżąca,
przeciwko
Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), reprezentowanemu początkowo przez P. Bullocka, a następnie przez L. Rampiniego, działających w charakterze pełnomocników,
strona pozwana,
mającej za przedmiot skargę na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 29 czerwca 2015 r. (sprawa R 2777/2014‑1) dotyczącą rejestracji oznaczenia graficznego START UP INITIATIVE jako unijnego znaku towarowego,
SĄD (pierwsza izba)
w składzie: H. Kanninen (sprawozdawca), prezes, I. Pelikánová i L. Calvo-Sotelo Ibáñez-Martín, sędziowie,
sekretarz: A. Lamote, administrator,
po zapoznaniu się ze skargą złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 8 września 2015 r.,
po zapoznaniu się z odpowiedzią na skargę złożoną w sekretariacie Sądu w dniu 5 listopada 2015 r.,
po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 1 lipca 2016 r.,
wydaje następujący
Wyrok
Okoliczności powstania sporu
1 W dniu 19 czerwca 2014 r. skarżąca, Intesa Sanpaolo SpA, dokonała w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) zgłoszenia unijnego znaku towarowego na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).
2 Znakiem towarowym, dla którego wystąpiono o rejestrację, jest następujące oznaczenie graficzne:
3 Usługi, dla których wniesiono o rejestrację, należą do klas 35, 36, 41 i 42 w rozumieniu Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków z dnia 15 czerwca 1957 r., ze zmianami, i odpowiadają, dla każdej z tych klas, zasadniczo między innymi następującemu opisowi:
– klasa 35: usługi z zakresu reklamy, zarządzania handlowego i doradztwa gospodarczego;
– klasa 36: usługi finansowania, wyceny, z zakresu nieruchomości, ubezpieczeniowe i inwestycyjne;
– klasa 41: usługi związane z kształceniem i edukacją oraz z działalnością sportową i kulturalną;
– klasa 42: usługi naukowe i techniczne; przemysłowe usługi analityczne i badawcze, usługi projektowania i rozwoju komputerowego sprzętu i oprogramowania.
4 Decyzją z dnia 12 września 2014 r. ekspert odrzucił zgłoszenie dla usług wskazanych w pkt 3 powyżej na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 207/2009.
5 W dniu 30 października 2014 r. skarżąca wniosła do EUIPO odwołanie na podstawie art. 58–64 rozporządzenia nr 207/2009.
6 Decyzją z dnia 29 czerwca 2015 r. (zwaną dalej „zaskarżoną decyzją”) Pierwsza Izba Odwoławcza EUIPO oddaliła odwołanie. Rejestracji zgłoszonego znaku towarowego odmówiła ona w szczególności z tego względu, że wyrażenie „start up initative” nie wykazuje żadnego charakteru odróżniającego względem rozpatrywanych usług, a występowanie w zgłoszonym znaku towarowym elementu komiksu nie wystarczy, aby nadać temu znakowi jako całości charakter odróżniający w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.
Żądania stron
7 Skarżąca wnosi do Sądu o:
– „stwierdzenie naruszenia i niewłaściwego zastosowania art. 7 ust. 1 lit. b), art. 7 ust. 2 i art. 75 rozporządzenia nr 207/2009”;
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;
– obciążenie EUIPO kosztami postępowania.
8 EUIPO wnosi do Sądu o:
– oddalenie skargi;
– obciążenie skarżącej kosztami postępowania.
Co do prawa
Uwagi wstępne w przedmiocie pierwszego żądania skarżącej
9 EUIPO wskazało, że skarga nie może mieć na celu uzyskania orzeczenia deklaratoryjnego, a żądanie skarżącej zmierzające do stwierdzenia przez Sąd, że zaskarżona decyzja jest sprzeczna z art. 7 ust. 1 lit. b), art. 7 ust. 2 i art. 75 rozporządzenia nr 207/2009 należy rozumieć jako żądanie stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.
10 Skarżąca potwierdziła na rozprawie, że jej pierwsze żądanie nie jest odrębne od drugiego, w którym zażądała ona stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.
11 Uwzględniając to doprecyzowanie, należy stwierdzić, że żądanie pierwsze zasadniczo pokrywa się z żądaniem drugim, mającym na celu stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji. A zatem nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie owego żądania pierwszego ani, tym bardziej, w przedmiocie jego dopuszczalności.
Co do istoty
12 Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty, dotyczące, po pierwsze, naruszenia art. 75 rozporządzenia nr 207/2009, i po drugie, naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.
W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego naruszenia art. 75 rozporządzenia nr 207/2009
13 Skarżąca utrzymuje, że Izba Odwoławcza nie dochowała ciążącego na niej obowiązku uzasadnienia.
14 W tym względzie warto przypomnieć, że zgodnie z art. 75 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 207/2009 decyzje EUIPO muszą zawierać uzasadnienie. Zgodnie z orzecznictwem obowiązek ten ma ten sam zakres co obowiązek ustanowiony w art. 296 akapit drugi TFUE, a jego celem jest z jednej strony umożliwienie zainteresowanym zapoznania się ze względami uzasadniającymi przyjęcie danego aktu, by mieli oni możliwość obrony swoich praw, z drugiej zaś strony pozwolenie sądowi Unii na przeprowadzenie kontroli zgodności z prawem decyzji [zob. wyroki: z dnia 6 września 2012 r., Storck/OHIM, C‑96/11 P, niepublikowany, EU:C:2012:537, pkt 86 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 9 lipca 2008 r., Reber/OHIM – Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli (Mozart), T‑304/06, EU:T:2008:268, pkt 43 i przytoczone tam orzecznictwo].
15 Z orzecznictwa Trybunału wynika, że badanie podnoszonych wobec zgłoszenia podstaw odmowy rejestracji musi dotyczyć każdego z towarów lub każdej z usług, dla których wystąpiono o rejestrację znaku towarowego (zob. wyrok z dnia 17 października 2013 r., Isdin/Bial-Portela, C‑597/12 P, EU:C:2013:672, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo).
16 Trybunał dopuścił, że w przypadku gdy ta sama podstawa odmowy rejestracji jest podnoszona wobec całej kategorii lub grupy towarów lub usług, uzasadnienie może globalnie obejmować wszystkie rozpatrywane towary lub usługi (zob. wyrok z dnia 17 października 2013 r., Isdin/Bial-Portela, C‑597/12 P, EU:C:2013:672, pkt 26 i przytoczone tam orzecznictwo).
17 Jednakże powyższe uprawnienie rozciąga się jedynie na towary i usługi pozostające w dostatecznie bezpośrednim i konkretnym związku, by tworzyć kategorię lub grupę towarów lub usług o charakterze wystarczająco jednorodnym. Sam fakt, że dane towary lub usługi należą do tej samej klasy w rozumieniu porozumienia nicejskiego, nie wystarczy do stwierdzenia takiej jednorodności, ponieważ klasy te często zawierają bardzo różnorodne towary lub usługi, które niekoniecznie muszą wykazywać między sobą tego rodzaju dostatecznie bezpośredni i konkretny związek (zob. wyrok z dnia 17 października 2013 r., Isdin/Bial-Portela, C‑597/12 P, EU:C:2013:672, pkt 27 i przytoczone tam orzecznictwo).
18 Jednorodność towarów lub usług w rozumieniu orzecznictwa przywołanego w pkt 17 powyżej jest oceniana z punktu widzenia konkretnej podstawy odmowy rejestracji podnoszonej wobec zgłoszenia danego znaku (zob. podobnie postanowienie z dnia 11 grudnia 2014 r., FTI Touristik/OHIM, C‑253/14 P, niepublikowane, EU:C:2014:2445, pkt 48) i ogólne uzasadnienie może zostać przedstawione w odniesieniu do tych towarów i usług, które wykazują między sobą dostatecznie bezpośredni i konkretny związek, tworząc kategorię o charakterze na tyle jednorodnym, aby ogół rozważań o charakterze faktycznym i prawnym stanowiących uzasadnienie danej decyzji pozwolił na właściwe wyjaśnienie toku rozumowania w stosunku do każdego towaru i każdej usługi należących do wspomnianej kategorii i miał zastosowanie do każdego z tych towarów i każdej z tych usług, niezależnie od ich rodzaju (wyrok z dnia 2 kwietnia 2009 r., Zuffa/OHIM (ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP), T‑118/06, EU:T:2009:100, pkt 28]
19 W niniejszej sprawie skarżąca twierdzi, że Izba Odwoławcza dokonała „fragmentarycznej i skrótowej” analizy w odniesieniu do każdej z usług oznaczonych zgłoszonym znakiem towarowym.
20 W przypadku usług należących do klasy 35 przedstawione uzasadnienie nie miało zastosowania do usług innych niż redagowanie tekstów reklamowych. Niektóre z usług należących do wspomnianej klasy nie są co do zasady świadczone przez usługodawcę na rzecz przedsiębiorstw znajdujących się we wstępnej fazie działalności. Jest tak w przypadku usług takich jak usługi menedżerskie dla sportowców czy usługi prenumeraty gazet dla osób trzecich, które nie mogą być uznane za usługi przeznaczone dla start-upów.
21 W odniesieniu do usług należących do klasy 36 Izba Odwoławcza nie wyjaśniła związku, jaki mógłby istnieć na przykład między z jednej strony usługami takimi jak usługi depozytów sejfowych, organizacja zbiórek i pośrednictwo celne, a z drugiej strony inicjatywami przeznaczonymi dla przedsiębiorstw we wstępnej fazie działalności.
22 Jeżeli chodzi o usługi należące do klasy 41, uzasadnienie nie jest wystarczające, ponieważ zdaniem skarżącej owe usługi, które obejmują między innymi organizowanie konkursów piękności, nie są jednorodne.
23 Co się tyczy usług należących do klasy 42, uzasadnienie zaskarżonej decyzji nie ma zastosowania do usług takich jak eksploracja podwodna (akwanautyka), poszukiwania geologiczne i testowanie materiałów, które nie są w żaden sposób powiązane z usługami takimi jak usługi naukowe i techniczne, przemysłowe usługi analityczne i badawcze oraz usługi w zakresie projektowania i rozwoju. Ponadto motyw, zgodnie z którym start-upy są tworzone w sektorach innowacyjnych pod względem technologicznym, jest sprzeczny z motywem, zgodnie z którym usługi należące do klasy 41 obejmują działalność rozrywkową i rekreacyjną.
24 EUIPO kwestionuje argumentację skarżącej. Uważa, że rozpoznawany zarzut nie jest zasadny, w głównej mierze ze względu na to, iż wszystkie usługi objęte zgłoszeniem znaku do rejestracji mogą być świadczone na rzecz start-upów lub przez nie.
25 W tym względzie, co się tyczy klasy 35, zgłoszenie znaku towarowego dotyczy następujących usług z tej klasy: „reklama, zarządzanie w działalności gospodarczej, administrowanie działalnością gospodarczą, prace biurowe, rozlepianie plakatów reklamowych, wynajem dystrybutorów automatycznych, wynajem czasu reklamowego we wszystkich środkach przekazu, agencje informacji handlowej, agencje reklamowe, usługi agencji importowo‑eksportowych, uaktualnianie materiałów reklamowych, zarządzanie handlowe w zakresie koncesjonowania dóbr i usług na rzecz osób trzecich, analizy kosztów, pomoc przy zarządzaniu przedsiębiorstwami przemysłowymi lub handlowymi, usługi doradztwa w zakresie działalności gospodarczej, doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, doradztwo w zakresie zarządzania personelem, audyt działalności gospodarczej, dekoracja wystaw sklepowych, rozpowszechnianie reklam, kolportaż próbek, pokazy towarów, impresariat w działalności artystycznej, bezpośrednia reklama pocztowa, statystyczne zestawienia, fakturowanie, zarządzanie hotelami, usługi menedżerskie dla sportowców, komputerowe zarządzanie plikami, informacje w dziedzinie działalności gospodarczej, handlowe informacje i porady udzielane konsumentom [punkty informacji konsumenckiej], badania w dziedzinie działalności gospodarczej, usługi w zakresie opracowania graficznego do celów reklamowych, wynajmowanie przestrzeni reklamowej, usługi marketingowe, wynajem fotokopiarek, wynajmowanie urządzeń i wyposażenia biurowego, wypożyczanie materiałów reklamowych, wystawy w celach handlowych lub reklamowych, organizowanie targów w celach handlowych lub reklamowych, organizacja pokazów mody w celach promocyjnych, ekspertyzy w zakresie wydolności przedsiębiorstw, przygotowanie listy płac, prezentowanie produktów w mediach dla celów sprzedaży detalicznej, ekonomiczne prognozy, produkcja filmów reklamowych, pomoc w zarządzaniu działalnością gospodarczą, promocja sprzedaży dla osób trzecich, publikowanie tekstów reklamowych, reklama online za pośrednictwem sieci komputerowej, reklama korespondencyjna, przygotowywanie reklam prasowych, reklamy radiowe, reklamy telewizyjne, komputerowe bazy danych (pozyskiwanie danych do -), badania dotyczące działalności gospodarczej, rekrutacja personelu, tworzenie tekstów reklamowych, usługi public relations, poszukiwania w zakresie patronatu, wyszukiwanie informacji w plikach komputerowych dla osób trzecich, badania rynku, badania w dziedzinie działalności gospodarczej, powielanie dokumentów, przeprowadzanie testów psychologicznych w celu selekcji personelu, usługi prenumeraty gazet dla osób trzecich, usługi pośrednictwa w zakresie nabywania usług telekomunikacyjnych dla osób trzecich, usługi w zakresie nabywania dla osób trzecich [zakupy produktów i usług dla innych przedsiębiorstw], usługi w zakresie porównywania cen, doradztwo w zakresie organizowania i prowadzenia działalności gospodarczej, doradztwo w zakresie organizacji działalności gospodarczej, usługi doradcze w zarządzaniu działalnością gospodarczą, maszynopisanie, fotokopiowanie, usługi modelek i modeli do celów reklamowych lub promocji sprzedaży, usługi przeglądu prasy, usługi związane z przenoszeniem przedsiębiorstw, telefoniczne udzielanie informacji [dla nieobecnych abonentów], usługi sekretarskie, stenografia, outsourcing [doradztwo biznesowe], telemarketing, systematyzacja danych poprzez tworzenie komputerowych bazach danych, badania opinii publicznej, przygotowywanie zeznań podatkowych, sporządzanie wyciągów z konta, wyceny handlowe, analizy rynku, transkrypcja wiadomości [prace biurowe], zarządzanie w zakresie zamówień handlowych, obróbka tekstów, biura pośrednictwa pracy, usługi aukcyjne, audyt działalności gospodarczej”.
26 W pkt 20 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza wyjaśniła, że w kontekście wszystkich tych usług zgłoszony znak towarowy będzie rozumiany jako udzielana docelowemu odbiorcy usług wskazówka, że zwłaszcza w dziedzinie reklamy, zarządzania przedsiębiorstwem i doradztwa gospodarczego owe usługi odpowiadają w sposób szczególnie właściwy wymogom start-upów. Izba Odwoławcza sprecyzowała, że zgłoszony znak towarowy opisuje docelowego odbiorcę usługi, a mianowicie start‑up, i sposób, w jaki można konkretnie pomóc temu ostatniemu poprzez stworzenie strategii w różnych sektorach wskazanych w wykazie usług należących do klasy 35. Jako przykład przywołała ona tworzenie tekstów reklamowych i wskazała, że zgłoszony znak towarowy informuje odbiorców, iż usługa stanowi działanie, które usługodawca oferuje start‑upowi.
27 Czyniąc tak, Izba Odwoławcza w stopniu zgodnym z wymogami prawa uzasadniła zaskarżoną decyzję w odniesieniu do usług należących do klasy 35.
28 W okolicznościach niniejszej sprawy uzasadnienie mogło być bowiem ogólne ze względu na rozpatrywane usługi, które należą między innymi do dziedzin reklamy, zarządzania przedsiębiorstwem i doradztwa gospodarczego. Owe usługi mogą być interesujące dla start‑upów, ponieważ – jak słusznie zauważyła Izba Odwoławcza w pkt 21 zaskarżonej decyzji – stworzenie nowego przedsiębiorstwa może wymagać opracowania biznesplanu, zaprojektowania kampanii reklamowej, doradztwa handlowego, selekcji personelu, wynajmu wyposażenia biurowego, usługi maszynopisania, analizy rynku i każdej innej z usług wymienionych w klasie 35. Okoliczność, że w tej klasie wymienione są również usługi takie jak usługi menedżerskie dla sportowców lub usługi prenumeraty gazet dla osób trzecich, nie podważa tej oceny. Z jednej strony usługi menadżerskie na rzecz osób trzecich, w szczególności sportowców, mogą stanowić usługi przeznaczone dla start-upów, zwłaszcza gdy ich działalność ma związek ze sportem. Z drugiej strony usługi prenumeraty gazet dla osób trzecich także mogą interesować start‑upy, ponieważ przedsiębiorstwa te jak najbardziej mogą mieć w ramach swojej działalności potrzebę wykupienia takiej prenumeraty.
29 Izba Odwoławcza miała zatem podstawy, by uzasadnić zaskarżoną decyzję w sposób, w jaki uczyniła to w jej pkt 20 i 21, i to bez potrzeby udzielania dalszych wyjaśnień. Owo uzasadnienie może się bowiem odnosić do wszystkich usług z klasy 35 objętych zgłoszeniem, pomimo ich różnorodności.
30 Co się tyczy klasy 36, zgłoszenie znaku towarowego dotyczy następujących usług z tej klasy: „ubezpieczenia, działalność finansowa, bankowość, majątek nieruchomy, transakcje finansowe, wynajmowanie mieszkań, dzierżawa gospodarstw rolnych, agencje kredytowe, wynajem zakwaterowania [mieszkania], firmy windykacyjne, pośrednictwo celne, agencje nieruchomości, zarządzanie nieruchomością, administrowanie domami czynszowymi, zarządzanie finansami, analizy finansowe, usługi gwarantowania ubezpieczeń od wypadków, usługi gwarantowania ubezpieczeń od pożarów, usługi gwarantowania ubezpieczeń zdrowotnych, ubezpieczenie morskie, ubezpieczenia na życie, maklerstwo, zbiórki funduszy na cele dobroczynne, doradztwo w sprawach ubezpieczeniowych, doradztwo w sprawach finansowych, fundusze inwestycyjne wzajemne, depozyty kosztowności, usługi depozytów sejfowych, emisja czeków podróżnych, emisja bonów wartościowych, emisja kart kredytowych, faktoring, usługi świadczone przez gwarantów, bankowość online, informacje finansowe, informacja o ubezpieczeniach, pośrednictwo w zakresie pozwoleń na emisję dwutlenku węgla, inwestycje kapitałowe, organizowanie wynajmu nieruchomości, leasing finansowy, wynajem powierzchni biurowej, pośrednictwo ubezpieczeniowe, pośrednictwo w sprawach majątku nieruchomego, pośrednictwo giełdowe [akcje i obligacje], handel walutami i wymiana walut, finansowe izby rozrachunkowe, pożyczki ratalne, wyceny fiskalne, pożyczanie pod zastaw, pożyczki [finansowanie], pożyczanie pod zastaw, notowania giełdowe, organizacja zbiórek, pobieranie czynszu, usługi aktuarialne, usługi w zakresie kart bankowych, obsługa kart kredytowych, usługi banków oszczędnościowych, usługi finansowania, usługi funduszy zapomogowych, usługi likwidacji przedsiębiorstw, finansowe, usługi w zakresie świadczeń emerytalnych, bankowość hipoteczna, powiernictwo, sponsoring finansowy, finansowa wycena drewna na pniu, wycena nieruchomości, wycena znaczków, wycena biżuterii, wycena dzieł sztuki, wycena antyków, wycena zbiorów numizmatycznych, wycena finansowa [ubezpieczenia, bankowość, nieruchomości], szacowanie kosztów naprawy [wycena finansowa], usługi finansowe w zakresie wyceny wełny, transfer elektroniczny środków pieniężnych, weryfikacja czeków”.
31 W pkt 23 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza wyjaśniła, że start-upy mają zapotrzebowanie na finansowanie, wycenę, usługi w zakresie nieruchomości, usługi ubezpieczeniowe, usługi inwestycyjne i wszystkie pozostałe usługi, które skarżąca wymieniła w swoim zgłoszeniu w ramach klasy 36. Sprecyzowała ona, że chodzi tu o usługi przeznaczone dla przedsiębiorstw ogólnie, ale też przede wszystkim dla nowo utworzonych przedsiębiorców, które stawiają na nowe technologie i które są zatem bardziej niestabilne lub wrażliwe pod względem finansowym.
32 Czyniąc tak, Izba Odwoławcza w stopniu zgodnym z wymogami prawa uzasadniła zaskarżoną decyzję w odniesieniu do oznaczonych zgłoszonym znakiem towarowym usług z klasy 36.
33 Wskazane usługi wykazują między sobą dostatecznie bezpośredni i konkretny związek, bowiem – jak wyjaśniła Izba Odwoławcza w pkt 24 zaskarżonej decyzji – każda z tych usług może „wejść w zakres koncepcji inicjatywy ustanowionej przez [skarżącą] na rzecz start-upów”. Przedstawione przez skarżącą dowody nie pozwalają wykluczyć, że usługi takie jak usługi depozytów sejfowych, organizacja zbiórek i pośrednictwo celne mogą interesować nowo utworzone przedsiębiorstwa w tym samym stopniu co, na przykład, usługi finansowania, wycena, usługi w zakresie nieruchomości, usługi ubezpieczeniowe czy usługi inwestycyjne.
34 Co się tyczy klasy 41, zgłoszenie znaku towarowego dotyczy następujących usług z tej klasy: „nauczanie, kształcenie, rozrywka, działalność sportowa i kulturalna, wyższe uczelnie [edukacja], tresura zwierząt, wypożyczanie projektorów i akcesoriów filmowych, wypożyczanie dekoracji widowiskowych, wypożyczanie dekoracji teatralnych, wynajmowanie kortów tenisowych, wypożyczanie filmów kinowych, wypożyczanie nagrań dźwiękowych, wynajem odbiorników radiowych i telewizyjnych, usługi trenerskie, udostępnianie obiektów i sprzętu sportowego, cyrki, usługi w zakresie komponowania muzyki, prowadzenie zajęć fitness, chronometraż imprez sportowych, kultura fizyczna, radiowe programy rozrywkowe, telewizyjne usługi rozrywkowe, dubbing, edukacja religijna, pokazy w zakresie kształcenia praktycznego, udostępnianie obiektów i sprzętu sportowego, udostępnianie obiektów i sprzętu do gry w golfa, udostępnianie publikacji elektronicznych [nie do pobrania], fotografia, udostępnianie obiektów i sprzętu do salonów gier, usługi parków rozrywki, hazard, informacja o imprezach rozrywkowych, informacja o edukacji, informacja o rekreacji, nauka gimnastyki, kursy korespondencyjne, tłumaczenie języka migowego, usługi w zakresie opracowania graficznego, inne niż do celów reklamowych, nocne kluby, wypożyczanie taśm wideo, świadczenie usług w zakresie karaoke, produkcja mikrofilmów, produkcja programów radiowych i telewizyjnych, montaż taśm wideo, wypożyczanie sprzętu audio, wypożyczanie aparatury oświetleniowej do dekoracji teatralnych lub do studiów telewizyjnych, wynajem urządzeń do gier, wypożyczanie sprzętu do nurkowania, sport (wypożyczanie sprzętu -) [z wyjątkiem pojazdów], wypożyczanie zabawek, wynajmowanie obiektów sportowych, wypożyczanie magnetowidów, wynajmowanie stadionów, wypożyczanie kamkorderów [zintegrowanych kamer i magnetowidów], organizowanie balów, organizowanie zawodów sportowych, organizowanie konkursów piękności, organizowanie konkursów [edukacja lub rozrywka], organizowanie wystaw w celach kulturalnych lub edukacyjnych, organizowanie loterii, organizacja pokazów mody w celach rozrywkowych, organizowanie widowisk [impresariat], organizowanie i prowadzenie koncertów, organizowanie i prowadzenie konferencji, organizowanie i prowadzenie kongresów, organizowanie i prowadzenie kolokwiów, organizowanie i prowadzenie seminariów, organizowanie i prowadzenie sympozjów, organizowanie i prowadzenie warsztatów [szkolenie], doradztwo zawodowe, szkoły z internatem, organizowanie przyjęć [rozrywka], rezerwowanie miejsc na pokazy, wypożyczanie książek, produkcja filmów innych niż reklamowe, produkcja filmów na taśmach wideo, produkcja muzyczna, produkcja widowisk, pokazy filmowe w kinach, sprawdziany edukacyjne, publikowanie książek, publikowanie tekstów, innych niż teksty reklamowe, publikowanie on‑line elektronicznych książek i czasopism, komputerowe przygotowanie materiałów do publikacji, wystawianie spektakli na żywo, przedstawienia teatralne [produkcja], usługi związane z pisaniem scenariuszy, pisanie tekstów [z wyjątkiem tekstów reklamowych], nagrywanie na taśmach wideo, fotoreportaże, usługi przekwalifikowania zawodowego, widowiska rewiowo-kabaretowe, przedszkola, pozowanie dla artystów, usługi bibliotek objazdowych, usługi agencji dystrybucji biletów [rozrywka], usługi kaligrafii, usługi w zakresie obozów wakacyjnych [rozrywka], udostępnianie obiektów i sprzętu dla kasyn [gry hazardowe], usługi klubów zdrowia [zdrowie i ćwiczenia fizyczne], usługi klubowe [rozrywka lub nauczanie], usługi reporterskie, usługi prezenterów muzyki, usługi związane z dyskotekami, udostępnianie obiektów i sprzętu rekreacyjnego, obsługa ogrodów zoologicznych, usługi gier oferowane w systemie on-line za pośrednictwem sieci komputerowej, usługi w zakresie tłumaczeń ustnych, usługi muzeów [wystawy], usługi orkiestry, usługi trenera osobistego [trening sprawności fizycznej], usługi studia nagrań, tłumaczenia, usługi artystów estradowych, sporządzanie napisów [np. do filmów], studia filmowe”.
35 Należy zauważyć, że Izba Odwoławcza podzieliła wszystkie powyższe usługi na trzy kategorie i przedstawiła szczegółowe uzasadnienie dla każdej z tych kategorii.
36 W pkt 26–28 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza wyróżniła trzy grupy usług, a mianowicie grupę usług związanych z kształceniem i edukacją, grupę usług związanych z działalnością sportową i kulturalną oraz grupę usług związanych z rozrywką i rekreacją, obejmującą także wszystkie pozostałe usługi.
37 W pkt 26 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza wskazała, że w przypadku usług związanych z kształceniem i edukacją wyrażenie zawarte w zgłoszonym znaku towarowym wskazuje przedmiot tych usług, a w szczególności, że „zajęcia szkoleniowe i usługi analogiczne poświęcone są inicjatywom mającym za zadanie wspieranie tworzenia start-upów”. W pkt 27 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza wyjaśniła, że w przypadku usług związanych z działalnością sportową i kulturalną zgłoszony znak towarowy będzie postrzegany jako wskazanie, że owa działalność stanowi realizację inicjatyw na rzecz nowo utworzonych przedsiębiorstw, a nie jako wskazanie pochodzenia usługi czy działalności konkretnego przedsiębiorstwa. Izba Odwoławcza wywiodła z tego, że w przypadku tych usług zgłoszony znak towarowy pełni jedynie funkcję informacyjną. W pkt 28 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza uściśliła, że te same uwagi odnoszą się do grupy usług związanych z rozrywką i rekreacją, obejmującej także inne usługi, w przypadku których zgłoszony znak towarowy ogranicza się do informowania odbiorców, iż chodzi tu o usługi i działania, które stanowią część inicjatywy realizowanej przez start-upy.
38 W ten sposób podane przez Izbę Odwoławczą uzasadnienie jest wystarczające, a skarżąca nie przedstawiła argumentów, które mogłyby wykazać, że wyróżnione przez Izbę Odwoławczą kategorie usług nie zostały prawidłowo zdefiniowane. Należy ponadto wyjaśnić, że podkreślane przez skarżącą organizowanie konkursów piękności jak najbardziej może zostać zaliczone do trzeciej z grup usług wyodrębnionych przez Izbę Odwoławczą, która to grupa zawiera między innymi usługi związane z rozrywką i rekreacją.
39 Co się tyczy klasy 42, zgłoszenie znaku towarowego dotyczy następujących usług z tej klasy: „Naukowe i techniczne usługi i badania oraz ich projektowanie, przemysłowe analizy i usługi badawcze, projektowanie i rozwój komputerowego sprzętu i oprogramowania, wynajem sprzętu do przetwarzania danych, aktualizowanie oprogramowania komputerowego, pomiary geodezyjne, projektowanie budowlane, analizy chemiczne, analizy pisma ręcznego [grafologia], analizy wody, analizy systemów komputerowych, architektura, stwierdzanie autentyczności dzieł sztuki, testowanie materiałów, usługi konsultacyjne dotyczące architektury, doradztwo w zakresie oszczędności energii, doradztwo w zakresie oprogramowania komputerowego, doradztwo w zakresie projektowania i rozbudowy sprzętu komputerowego, kontrola szybów naftowych, kontrola jakości, testowanie [kontrola] pojazdów pod kątem sprawności, konwersja danych i programów komputerowych [inna niż konwersja fizyczna], konwersja danych lub dokumentów na formę elektroniczną, tworzenie i utrzymywanie stron internetowych dla osób trzecich, projektowanie dekoracji wnętrz, digitalizacja dokumentów [skanowanie], wzornictwo przemysłowe, powielanie programów komputerowych, projektowanie oprogramowania komputerowego, pomiary pól naftowych, badania geologiczne, eksploracja podwodna [akwanautyka], udzielanie informacji naukowej i doradztwa w zakresie kompensacji emisji dwutlenku węgla, udostępnienie wyszukiwarek internetowych, usługi inżynieryjne, rozpylanie środków chemicznych w chmurach w celu wywołania deszczu, instalacja oprogramowania komputerowego, wypożyczanie oprogramowania komputerowego, konserwacja oprogramowania komputerowego, monitoring systemów komputerowych przy użyciu dostępu zdalnego, wynajmowanie serwerów WWW, hosting stron internetowych, miernictwo [pomiary], projektowanie urbanistyczne, projektowanie systemów informatycznych, programowanie komputerów, testowanie materiałów, odzyskiwanie danych komputerowych, poszukiwania ropy naftowej, prace badawczo-rozwojowe nad nowymi produktami dla osób trzecich, poszukiwania geologiczne, badania biologiczne, badania geologiczne, badania bakteriologiczne, badania chemiczne, badania w dziedzinie kosmetyki, badania w dziedzinie fizyki, badania w zakresie ochrony środowiska naturalnego, badania w dziedzinie mechaniki, badania techniczne, analizy dotyczące poszukiwania pokładów roponośnych, prognozy meteorologiczne, usługi chemiczne, usługi graficzne, projektowanie opakowań, projektowanie mody, usługi świadczone przez laboratoria naukowe, usługi w zakresie ochrony antywirusowej komputerów, stylizacja [wzornictwo przemysłowe], opracowywanie projektów technicznych, kalibrowanie [pomiary], ocena jakości wełny, ocena jakości drewna na pniu”.
40 W pkt 29–31 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza wskazała, że wszystkie te usługi są usługami naukowymi i technicznymi, przemysłowymi usługami analitycznymi i badawczymi, usługami z zakresu projektowania i rozwoju komputerowego sprzętu i oprogramowania, a także usługami, usystematyzowanymi w porządku alfabetycznym w języku włoskim, rozciągającymi się od usług wypożyczania sprzętu komputerowego do oceny jakości drewna, przechodząc przez rozpylanie środków chemicznych w chmurach w celu wywołania deszczu, kontrolę szybów naftowych i projektowanie mody. Przekaz zgłoszonego znaku towarowego w przypadku takich usług i takich działań, czysto informacyjny, jest taki, że owe usługi są świadczone i owe działania są realizowane w ramach inicjatyw przedsiębiorczych koncentrujących się wokół start-upów. Start-upy powstają w sektorach innowacyjnych pod względem technologicznym, odpowiadających dokładnie tym, które zostały wymienione w wykazie usług z klasy 42. Używanie zgłoszonego znaku towarowego dla wspomnianych usług i działań nie pełni żadnej funkcji odróżniającej. Zgłoszony znak towarowy ogranicza się do informowania odbiorców nie o pochodzeniu handlowym usług i działań, ale o ramach handlowych, w jakich świadczone są te usługi i realizowane są te działania.
41 Należy uznać, że w ten sposób Izba Odwoławcza w stopniu zgodnym z wymogami prawa uzasadniła zaskarżoną decyzję w odniesieniu do usług należących do klasy 42. Usługi te wykazują bowiem między sobą dostatecznie bezpośredni i konkretny związek, jeśli wziąć pod uwagę, że wszystkie one mogą być świadczone w sektorach innowacyjnych pod względem technologicznym, w których start-upy powstają. Jeżeli chodzi o kwestię, czy powyższy motyw uzasadnienia pozostaje w sprzeczności z motywem przywołanym dla niektórych z usług z klasy 41, które odpowiadają usługom związanym z rozrywką i rekreacją, należy zauważyć, że samo stwierdzenie przez Izbę Odwoławczą w zaskarżonej decyzji, iż start-upy powstają w sektorach innowacyjnych technologicznie, takich jak wskazane w wykazie usług należących do klasy 42, nie może być interpretowane w sposób, zgodnie z którym start-upy nigdy nie powstają w innych sektorach, takich jak te, w których świadczone są usługi związane z rozrywką i rekreacją, należące do klasy 41. Stąd też zarzut szczegółowy oparty na wewnętrznej sprzeczności uzasadnienia pozbawiony jest podstaw faktycznych i w konsekwencji musi zostać oddalony.
42 Z powyższego wynika, że Izba Odwoławcza nie popełniła błędu, dokonując podziału usług objętych zgłoszeniem na kilka kategorii i przedstawiając dla każdej z tych kategorii ogólne uzasadnienie. W pozostałym zakresie trzeba dodać, że charakter start-upów sprawia, iż mogą one powstawać w bardzo wielu dziedzinach i mogą mieć zapotrzebowanie na bardzo różnorodne usługi. Powyższe prowadzi do stwierdzenia, że uzasadnienie może być identyczne dla różnych usług, które mogą być adresowane do tych start-upów i które odpowiadają działaniom podejmowanym na ich rzecz lub też przez nie realizowanym, niezależnie od tego, że owe usługi niekoniecznie muszą być jednorodne. W tych okolicznościach nie było potrzeby powtarzania tego samego uzasadnienia dla każdej usługi lub każdej kategorii usług.
43 Zarzut pierwszy należy zatem oddalić jako bezzasadny.
W przedmiocie zarzutu drugiego, dotyczącego naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009
44 Skarżąca twierdzi, że Izba Odwoławcza naruszyła art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009.
45 Skarżąca kwestionuje zaskarżoną decyzję w zakresie, w jakim zostało w niej stwierdzone, że odbiorcy, którzy nie pochodzą z kraju anglojęzycznego, zrozumieją „start up initiative”, podczas gdy konsumenci z krajów innych niż anglojęzyczne nie będą w stanie pojąć sensu tych słów i będą postrzegali zgłoszony znak towarowy jako oznaczenie składające się w wyrazów całkowicie fantazyjnych.
46 Zdaniem skarżącej zgłoszony znak towarowy nie jest pozbawiony charakteru odróżniającego w odniesieniu do usług objętych zgłoszeniem, ponieważ chodzi tu o znak złożony, tworzony przez nadające mu charakter odróżniający połączenie elementów słownych i graficznych. Zgłoszony znak towarowy ukazuje się jako fantazyjne logo tworzone przez obraz dwóch słów „start” i „initiative” rozmieszczonych w dwóch liniach i „zrównanych do prawej”. Obrazowi temu towarzyszy komiksowy dymek, co w sumie przypomina stylizowane usta wypowiadające słowo „up”. Oryginalność tego pomysłu polega na zestawieniu tego dymku ze słowami „start” i „initiative”, ale nie przedstawieniu postaci, co świadczy o silnie odróżniającym charakterze zgłoszonego znaku towarowego. Znak ten zostawi zatem po sobie ślad w pamięci konsumentów i będzie pełnił swoją funkcję identyfikowania świadczonych usług.
47 EUIPO kwestionuje argumentację skarżącej.
48 Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 nie są rejestrowane „znaki towarowe, które pozbawione są jakiegokolwiek charakteru odróżniającego”.
49 Znaki towarowe, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, są znakami uważanymi za niezdolne do pełnienia podstawowej funkcji znaku towarowego, jaką jest wskazywanie pochodzenia handlowego danego towaru lub danej usługi, aby umożliwić konsumentowi nabywającemu towar lub usługę oznaczone danym znakiem towarowym dokonanie przy późniejszym zakupie takiego samego wyboru, jeśli doświadczenie okazało się pozytywne, lub dokonanie odmiennego wyboru, jeśli było ono negatywne [wyroki: z dnia 3 lipca 2003 r., Best Buy Concepts/OHIM (BEST BUY), T‑122/01, EU:T:2003:183, pkt 20; z dnia 21 stycznia 2011 r., BSH/OHIM (executive edition), T‑310/08, niepublikowany, EU:T:2011:16, pkt 23; z dnia 23 stycznia 2014 r., Novartis/OHIM (CARE TO CARE), T‑68/13, niepublikowany, EU:T:2014:29, pkt 12].
50 Z orzecznictwa wynika, że już minimum charakteru odróżniającego wystarczy do wyłączenia stosowania bezwzględnej podstawy odmowy rejestracji przewidzianej w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 [wyroki: z dnia 27 lutego 2002 r., Eurocool Logistik/OHIM (EUROCOOL), T‑34/00, EU:T:2002:41, pkt 39; z dnia 23 stycznia 2014 r., CARE TO CARE, T‑68/13, niepublikowany, EU:T:2014:29, pkt 13].
51 Charakter odróżniający należy oceniać, po pierwsze, w stosunku do towarów lub usług, dla których znak towarowy został zgłoszony, i po drugie, z uwzględnieniem sposobu postrzegania go przez właściwy krąg odbiorców złożony z przeciętnych konsumentów tych towarów lub usług (zob. wyrok z dnia 21 stycznia 2010 r., Audi/OHIM, C 398/08 P, EU:C:2010:29, pkt 34 i przytoczone tam orzecznictwo).
52 Przede wszystkim należy stwierdzić, że Izba Odwoławcza prawidłowo wskazała – co nie zostało też zakwestionowane przez skarżącą – iż właściwy krąg odbiorców składa się z osób, które w sposób profesjonalny lub nieprofesjonalny mogą zwrócić się o świadczenie usług w sektorach reklamy, zarządzania, finansów, ubezpieczeń, nieruchomości, edukacji, kultury, sportu, widowisk, badań naukowych, technologii, projektowania przemysłowego, inżynierii, a w szczególności w sektorach działalności objętych usługami, dla których dokonano zgłoszenia.
53 Skarżąca kwestionuje zaskarżoną decyzję w zakresie, w jakim przyjęto w niej, że odbiorcy, którzy nie pochodzą z kraju anglojęzycznego, zrozumieją słowa „start up initiative”. Zdaniem skarżącej konsumenci z krajów innych niż anglojęzyczne nie będą w stanie pojąć sensu tych słów i będą postrzegali zgłoszony znak towarowy jako oznaczenie składające się w wyrazów całkowicie fantazyjnych.
54 W tym względzie w pkt 14 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza stwierdziła, że w sektorach gospodarczych, których dotyczy zgłoszenie, używanie języka angielskiego jest bardzo rozpowszechnione, a odbiorcy, którzy są czynni w tych sektorach w Unii, są w stanie przeczytać i zrozumieć słowa „start up initiative”, a także zidentyfikować zwłaszcza wyrazy „start” i „initiative”. W pkt 16 zaskarżonej decyzji Izba Odwoławcza dodała, że określenie „start-up” jest powszechnie używane w języku angielskim, aby opisać nowo utworzone przedsiębiorstwa, a angielskie słowo „initiative” oznacza „inicjatywę”. Te dwa wyrazy zostaną z łatwością zrozumiane przez odbiorców, którzy nie pochodzą z kraju anglojęzycznego, a określenie „start-up” przyjęło się w języku potocznym we Włoszech i jest powszechnie kojarzone z inicjatywami handlowymi w sektorze nowych technologii i Internetu.
55 Taka ocena nie jest dotknięta żadnym błędem. Jak zauważyła Izba Odwoławcza, określenie „start-up” w wystarczającym stopniu weszło do języka potocznego we Włoszech, jak i w innych państwach członkowskich, aby można było stwierdzić, że część odbiorców, nawet nieanglojęzycznych, je zrozumie. Poza faktem, że skarżąca przywołała przykłady dotyczące bardzo konkretnych kategorii osób, nie przedstawiła ona dowodów pozwalających na ustalenie, że duża część właściwego kręgu odbiorców nie zna określenia „start-up” i nie będzie mogła go prawidłowo zrozumieć i może nie znać słowa „initiative”. Skarżąca nie dowiodła też, że odbiorcy, którzy znają określenia „start‑up” i „initiative”, stanowią nieznaczącą część właściwego kręgu odbiorców W tym względzie należy przypomnieć, że aby oznaczenie zostało objęte zakazem ustanowionym w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, wystarczy, by podstawa odmowy rejestracji istniała w stosunku do znaczącej części docelowego kręgu odbiorców, i nie jest niezbędne rozpatrywanie, czy pozostali należący do właściwego kręgu odbiorców konsumenci także znają to oznaczenie [zob. podobnie wyrok z dnia 25 listopada 2015 r., bd breyton‑design/OHIM (RACE GTP), T‑520/14, niepublikowany, EU:T:2015:884, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo]. Ponadto należy dodać, że zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009 ustęp 1 stosuje się bez względu na fakt, że podstawy odmowy rejestracji istnieją tylko w części Unii.
56 Następnie w odniesieniu do kwestii, czy zgłoszone oznaczenie jest pozbawione charakteru odróżniającego, należy przypomnieć, że jeżeli chodzi o znaki towarowe złożone z kilku elementów słownych i graficznych, ewentualny charakter odróżniający może być badany po części dla każdego z tych elementów, rozpatrywanych odrębnie, jednak w każdym wypadku powinien zostać stwierdzony również w odniesieniu do tworzonej przez te elementy całości. W istocie sam fakt, iż każdy z tych elementów postrzegany oddzielnie jest pozbawiony charakteru odróżniającego, nie oznacza, że ich połączenie nie może mieć takiego charakteru (zob. podobnie wyrok z dnia 16 września 2004 r., SAT.1/OHIM, C‑329/02 P, EU:C:2004:532, pkt 28).
57 Izba Odwoławcza stwierdziła, że element tworzony przez komiksowy dymek stanowi jedynie niewielką część całego oznaczenia i ma stosunkowo marginalne znaczenie dla całościowego wrażenia wizualnego wywieranego przez zgłoszony znak towarowy. Dodała ona, że nie zostało dowiedzione, iż właściwy krąg odbiorców postrzega wspomniany element jako komiksowy dymek, który zwykle wydobywa się z ust postaci, aby przekazać wypowiadaną przez nią wiadomość. Izba Odwoławcza stwierdziła, że w zgłoszonym znaku towarowym nie można dopatrzyć się żadnej postaci, a zatem odbiorcy nie będą postrzegali formy otaczającej słowo „up” jako komiksowego dymku, ale jako zwykłą fantazyjną ramkę. Odbiorcy mają tendencję do odczytywania określeń „start up” i „initiative” w logicznym ciągu. Ów logiczny ciąg prowadzi do powstania wyrażenia mającego określony sens, inny od wyrażenia „start initiative up”. Ponadto okoliczność, że słowo „up” zostało umieszczone w komiksowym dymku i jest zapisane białymi literami na zacienionym tle, nie stoi na przeszkodzie instynktownemu odczytaniu przez odbiorców tego słowa po „start”, ponieważ określenie „start-up” stanowi znajomą koncepcję, w przeciwieństwie to wyrażenia „start initiative”.
58 Taka ocena nie jest dotknięta żadnym błędem.
59 Przede wszystkim bezsporne jest, że wyrażenie „start up initiative” ma swój własny sens, rozpoznawany przez odbiorców, czego nie można powiedzieć o wyrażeniu „start initiative up”. Jest mało prawdopodobne, by odbiorcy zapamiętali raczej to ostatnie wyrażenie niż to pierwsze.
60 Ponadto okoliczność, że w oznaczeniu wykorzystano technikę komiksu, nie wystarczy, aby nadać mu charakter odróżniający, ponieważ owa technika jest powszechnie wykorzystywana dla wszelkiego rodzaju wiadomości i nośników.
61 W niniejszym przypadku dymek jawi się jako zwykły element graficzny, tym bardziej że – jak wskazała w istocie Izba Odwoławcza – odbiega on od techniki najczęściej używanej w komiksie do wizualnego przedstawienia wypowiadanego tekstu z powodu braku jakiejkolwiek postaci czy jakiejkolwiek innej sylwetki w zgłoszonym znaku towarowym. Odbiorcy niekoniecznie zatem będą postrzegać kształt, który otacza słowo „up”, jako komiksowy dymek, a raczej jako wyjątkowo prostą ramkę, która nie nadaje się w związku z tym jako taka do przekazania wiadomości, jaką konsumenci mogliby zapamiętać [zob. podobnie wyrok z dnia 12 września 2007 r., Cain Cellars/OHIM (Wizerunek pięciokąta), T‑304/05, niepublikowany, EU:T:2007:271, pkt 22, 23 i przytoczone tam orzecznictwo].
62 Wreszcie należy przypomnieć, że element słowny jest opisowy i pozbawiony jakiegokolwiek charakteru odróżniającego, jeżeli przynajmniej w jednym ze swoich potencjalnych znaczeń opisuje właściwość danych towarów lub usług. Jest tak w przypadku gdy związek ustalony między z jednej strony treścią tego elementu, a z drugiej strony danymi towarami lub usługami jest dostatecznie bezpośredni i konkretny, aby wykazać, że element ten pozwala w odczuciu właściwego kręgu odbiorców na natychmiastowe zidentyfikowanie tych towarów lub usług [zob. wyrok z dnia 14 stycznia 2016 r., International Gaming Projects/OHIM (BIG BINGO), T‑663/14, niepublikowany, EU:T:2016:5, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo].
63 Ponieważ właściwy krąg odbiorców zapamięta zgłoszony znak towarowy głównie dzięki wyrażeniu „start up initiative”, ocenę Izby Odwoławczej dotyczącą braku odróżniającego charakteru zgłoszonego znaku towarowego należy potwierdzić w odniesieniu do poszczególnych usług oznaczonych tym znakiem.
64 Co się tyczy, po pierwsze, usług należących do klasy 35, zgłoszony znak towarowy będzie mógł zostać zrozumiany jako wskazanie odbiorcy tych usług, a mianowicie faktu, że usługi te, szczególnie w dziedzinach reklamy, zarządzania i doradztwa gospodarczego, odpowiadają w sposób właściwy wymogom start‑upów, co słusznie zauważyła Izba Odwoławcza w pkt 20 zaskarżonej decyzji.
65 Co się tyczy, po drugie, usług należących do klasy 36, zgłoszony znak towarowy będzie mógł zostać zrozumiany jako wskazanie z jednej strony odbiorców tych usług, czyli start-upów, a z drugiej strony rodzaju inicjatyw podejmowanych na ich rzecz w sektorach finansów, ubezpieczeń i zarządzania nieruchomościami, co także słusznie zostało stwierdzone przez Izbę Odwoławczą w pkt 22 zaskarżonej decyzji.
66 Co się tyczy, po trzecie, usług z klasy 41, zgłoszony znak towarowy będzie mógł opisywać przedmiot usług należących do trzech kategorii wyróżnionych przez Izbę Odwoławczą w pkt 26–28 zaskarżonej decyzji. I tak, w przypadku pierwszej kategorii, która dotyczy usług związanych z kształceniem i edukacją, zgłoszony znak towarowy będzie mógł określać usługi służące wspieraniu tworzenia start‑upów. W przypadku drugiej kategorii, która obejmuje usługi związane z działalnością sportową i kulturalną, będzie mógł on określać realizację inicjatyw na rzecz start‑upów. W przypadku trzeciej kategorii, do której należą usługi związane z rozrywką i rekreacją, a także inne usługi, będzie mógł on określać usługi, które stanowią część inicjatywy realizowanej przez start‑upy.
67 Co się tyczy, po czwarte usług należących do klasy 42, która obejmuje usługi naukowe i techniczne, przemysłowe usługi analityczne i badawcze, usługi z zakresu projektowania i rozwoju komputerowego sprzętu i oprogramowania, a także usługi rozciągające się od usług wypożyczania sprzętu komputerowego do oceny jakości drewna, przechodząc przez rozpylanie środków chemicznych w chmurach w celu wywołania deszczu, kontrolę szybów naftowych i projektowanie mody, zgłoszony znak towarowy będzie mógł być rozumiany, jak uznała Izba Odwoławcza w pkt 29 i 30 zaskarżonej decyzji, jako wskazanie, że owe usługi są świadczone czy też owe działania są realizowane w ramach inicjatyw koncentrujących się wokół start-upów, z tym uściśleniem, że start‑upy są tworzone w sektorach innowacyjnych pod względem technologicznym.
68 Ze względu na powyższe Izba Odwoławcza nie popełniła błędu w ocenie, stwierdzając, że zgłoszony znak towarowy jest pozbawiony charakteru odróżniającego. W konsekwencji należy oddalić zarzut drugi jako bezzasadny i, tym samym, skargę w całości.
W przedmiocie kosztów
69 Zgodnie z art. 134 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Ponieważ skarżąca przegrała sprawę, należy – zgodnie z żądaniem EUIPO – obciążyć ją kosztami postępowania.
Z powyższych względów
SĄD (pierwsza izba)
orzeka, co następuje:
1) Skarga zostaje oddalona.
2) Intesa Sanpaolo SpA zostaje obciążona kosztami postępowania.
Kanninen | Pelikánová | Calvo-Sotelo Ibáñez-Martín |
Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 15 grudnia 2016 r.
Podpisy