Language of document : ECLI:EU:T:2021:674


 


 



Postanowienie Sądu (szósta izba) z dnia 30 września 2021 r. –
Mariani i in./Parlament

(sprawa T124/21)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Rozporządzenie (UE, Euratom) 2020/2223 – Współpraca z Parlamentem Europejskim i skuteczność dochodzeń OLAF‑u – Brak indywidualnego oddziaływania – Akt nieregulacyjny – Niedopuszczalność

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Skarga wniesiona przez osobę fizyczną lub prawną będącą adresatem zaskarżonego aktu – Pojęcie adresata – Osoba niewskazana w akcie – Wyłączenie

(art. 263 akapit czwarty TFUE)

(zob. pkt 14, 15)

2.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Pojęcie aktu regulacyjnego w rozumieniu art. 263 akapit czwarty TFUE – Każdy akt o charakterze generalnym, z wyjątkiem aktów ustawodawczych

(art. 263 akapit czwarty TFUE)

(zob. pkt 17, 19, 20)

3.      Akty instytucji – Charakter prawny – Akt ustawodawczy – Pojęcie – Rozporządzenie 2020/2223 – Włączenie

(art. 325 TFUE)

(zob. pkt 21)

4.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Przesłanki mające charakter kumulatywny – Niedopuszczalność skargi w braku spełnienia jednej z tych przesłanek

(art. 263 akapit czwarty TFUE)

(zob. pkt 23)

5.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Rozporządzenie 2020/2223 – Skarga wniesiona przez posłów do Parlamentu Europejskiego na część tego rozporządzenia dotyczącą współpracy z Parlamentem Europejskim i skuteczności dochodzeń OLAFu – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność

(art. 263 akapit czwarty, art. 325 TFUE)

(zob. pkt 25, 32)

Przedmiot

Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, EURATOM) 2020/2223 z dnia 23 grudnia 2020 r. zmieniającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 883/2013 w odniesieniu do współpracy z Prokuraturą Europejską i skuteczności dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (Dz.U. 2020, L 437, s. 49).

Sentencja

1)

Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

2)

Postępowanie w przedmiocie wniosku Rady Unii Europejskiej o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zostaje umorzone.

3)

Thierry Mariani i inni skarżący, których nazwiska figurują w załączniku do postanowienia, zostają obciążeni, poza własnymi kosztami, kosztami poniesionymi przez Parlament Europejski.

4)

Rada pokrywa własne koszty związane z wnioskiem o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.