Skarga wniesiona w dniu 12 września 2012 r. - Mitsubishi Electric przeciwko Komisji
(Sprawa T-409/12)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Mitsubishi Electric Corp. (Tokio, Japonia) (przedstawiciele: R. Denton, J. Vyavaharkar i R. Browne, Solicitors oraz adwokat K. Haegeman)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 27 czerwca 2012 r. C(2012) 4381 wersja ostateczna zmieniającej decyzję z dnia 24 stycznia 2007 r. C(2006) 6762 wersja ostateczna dotyczącą postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE (obecnie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) oraz art. 53 Porozumienia EOG (sprawa COMP/39.966 - Rozdzielnice z izolacją gazową - grzywny), w zakresie w jakim dotyczy ona skarżącej; lub tytułem żądania ewentualnego,
znaczne obniżenie nałożonej na skarżącą grzywny; oraz
obciążenie strony pozwanej własnymi kosztami oraz kosztami strony skarżącej poniesionymi w związku z niniejszym postępowaniem.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.
Zarzut pierwszy, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi uzasadnienia w odniesieniu do obliczenia grzywny i naruszyła zasadę dobrej administracji.
Zarzut drugi, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi uzasadnienia, obliczając mnożnik mający zastosowanie do skarżącej i naruszyła zasady równego traktowania i proporcjonalności, obliczając mnożnik.
Zarzut trzeci, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności, oceniając grzywnę nałożoną na skarżącą w taki sam sposób, jak oceniła grzywnę podlegającą nałożeniu na europejskich producentów.
Zarzut czwarty, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja dopuściła się błędu, nie uwzględniając dowodów gospodarczych i technicznych przy ocenie wpływu zachowania skarżącej oraz przy obliczaniu nałożonej na nią grzywny.
Zarzut piąty, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja błędnie określiła czas trwania domniemanego kartelu.
Zarzut szósty, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja błędnie oceniła części kwoty wyjściowej TM T&D's podlegające podziałowi pomiędzy skarżącą i inną spółkę, naruszając tym samym zasady równego traktowania i proporcjonalności.
Zarzut siódmy, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi uzasadnienia, podejmując decyzję o częściach kwoty wyjściowej TM T&D's podlegających podziałowi pomiędzy skarżącą i inną spółkę.
Zarzut ósmy, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja błędnie zastosowała swą metodę wyznaczenia kwoty wyjściowej dla skarżącej za okres poprzedzający utworzenie TM T&D, naruszając tym samym zasady równego traktowania i proporcjonalności.
Zarzut dziewiąty, w ramach którego skarżąca twierdzi, że
Komisja uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi uzasadnienia w odniesieniu do jej metody wyznaczenia skarżącej kwoty wyjściowej grzywny za okres poprzedzający utworzenie TM T&D.
____________