Sprawa T‑86/05

K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego znaku towarowego CORPO livre – Międzynarodowe i krajowe słowne znaki towarowe LIVRE – Dowód używania wcześniejszych znaków towarowych przedstawiony po terminie

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Procedura – Termin

(rozporządzenie Komisji nr 2868/95, zasada 71 ust. 1 i 2)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Procedura – Postępowanie w sprawie sprzeciwu

(rozporządzenie Komisji nr 2868/95, zasada 22 ust. 1)

1.      Z zasady 71 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia nr 2868/95 wykonującego rozporządzenie nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wynika, że przedłużenia terminów określonych przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) nie dokonuje się automatycznie, lecz jest ono uzależnione od mogących je uzasadnić okoliczności właściwych każdemu szczególnemu przypadkowi oraz od przedstawienia wniosku o przedłużenie terminu. Ma to szczególne znaczenie zwłaszcza w przypadku postępowania inter partes, w ramach którego korzyść przyznana jednej ze stron wiąże się zarazem z niekorzystnymi konsekwencjami dla drugiej ze stron. W takim przypadku Urząd musi zatem czuwać nad zachowaniem swojej bezstronności w stosunku do stron.

To strona, która wnosi o przedłużenie terminu, jest więc zobowiązana przedstawić okoliczności mogące je uzasadniać, gdyż wnosi ona o to przedłużenie we własnym interesie i w tym interesie może ono zostać przyznane. Ponadto w przypadku, w którym okoliczności te są wynikiem działania strony wnoszącej o przedłużenie, to ona właśnie może jako jedyna udzielić Urzędowi użytecznych informacji na ich temat. W konsekwencji, aby Wydział Sprzeciwów mógł ocenić, czy zaistniały okoliczności uzasadniające ewentualne przedłużenie terminu, winny one zostać szczegółowo przedstawione we wniosku o jego przedłużenie.

Ponadto z systematyki całej zasady 71 wynika, że jej ust. 2 – przewidujący, że w przypadku gdy są dwie lub więcej stron postępowania, Urząd może uzależnić przedłużenie terminu od zgody pozostałych stron – nie ustanawia jednej i jedynej przesłanki przedłużenia terminu, ale że dodaje on przesłankę uzupełniającą względem ustanowionych w ust. 1, czyli że przedłużenie może zostać dokonane na wniosek zainteresowanej strony, przedstawiony przed upływem wyznaczonego terminu, jeżeli uzasadniają to okoliczności sprawy.

(por. pkt 21, 22, 55, 56)

2.      Z zasady 22 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia nr 2868/95 wykonującego rozporządzenie nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wynika, że przedstawienie dowodów używania wcześniejszego znaku towarowego po upływie wyznaczonego do tego terminu co do zasady skutkuje odrzuceniem sprzeciwu, przy czym Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) nie przysługuje w tym zakresie jakikolwiek zakres swobodnego uznania. W istocie rzeczywiste używanie wcześniejszego znaku towarowego stanowi kwestię wstępną, która powinna zostać rozstrzygnięta przed wydaniem decyzji w przedmiocie sprzeciwu w ścisłym znaczeniu.

(por. pkt 49)