Language of document :

Ανακοίνωση στην ΕΕ

 

Προσφυγή της 3ης Αυγούστου 2005 - ACEA Electrabel Produzione S.p.A. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-303/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ACEA Electrabel Produzione S.p.A. (Ρώμη/Ιταλία) [εκπρόσωποι: Luca G. Radicati di Brozolo, Massimo Merola, Chiara Bazoli, Fabrizio D'Alessandri, δικηγόροι]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής της 16ης Μαρτίου 2005 σχετικά με ενίσχυση για τη μείωση των αερίων που συμβάλλουν στη δημιουργία θερμοκηπίου, με τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών πηγών ενεργείας (κρατική ενίσχυση αριθ. C 35/03), καθόσον χαρακτηρίζει κρατικές ενισχύσεις τα χρηματοδοτικά μέτρα για την κατασκευή ενός δικτύου συλλογικής θερμάνσεως στην περιοχή Torrino-Mezzocammino, και αναστέλλει τη χορήγηση της ενισχύσεως έως ότου η Ιταλία προσκομίσει την απόδειξη αποδόσεως εκ μέρους της ACEA της ενισχύσεως η οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την απόφαση 2003/193/ΕΚ της 5ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τις φορολογικές απαλλαγές στις πρώην δημοτικοποιημένες επιχειρήσεις·

να καταδικαστεί η Επιτροπή στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα στην παρούσα υπόθεση είναι εταιρία ελεγχόμενη από την Electrabel SA και την ACEA. Ειδικότερα, αυτή είναι μια από τις τρεις επιχειρηματικές εταιρίες που ελέγχει η εταιρία χαρτοφυλακίου ACEA Electrabel Holding S.p.A., μια joint venture δημιουργηθείσα από την Electrabel και την ACEA που δραστηριοποιείται στον τομέα της ηλεκτρικής ενεργείας και του φυσικού αερίου.

Η προσφυγή στρέφεται κατά της αποφάσεως της 16ης Μαρτίου 2005 με την οποία η Επιτροπή περάτωσε τη διαδικασία που είχε κινηθεί βάσει του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ προς εξέταση του συμβατού προς το κοινοτικό δίκαιο των χρηματοδοτήσεων που είχε χορηγήσει η διοικητική περιφέρεια του Lazio για την επέκταση ενός δικτύου συλλογικής θερμάνσεως στην περιοχή Torrino-Mezzocammino, στα περίχωρα της Ρώμης (κρατική ενίσχυση αριθ. C-35/03 - ex NN 90/2002).

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να κρίνει άκυρη την απόφαση καθόσον χαρακτηρίζει ως κρατική ενίσχυση τα μέτρα χρηματοδοτήσεως για την κατασκευή ενός δικτύου συλλογικής θερμάνσεως στην περιοχή Torrino-Mezzocammino και αναστέλλει τη χορήγηση της ενισχύσεως έως ότου η Ιταλία προσκομίσει την απόδειξη ότι η ACEA επέστρεψε την ενίσχυση που είχε κριθεί παράνομη και ασυμβίβαστη με την απόφαση 2003/193/ΕΚ της 5ης Ιουνίου 2002 σχετικά με τις φορολογικές απαλλαγές στις πρώην δημοτικοποιημένες επιχειρήσεις ("απόφαση φορολογικών απαλλαγών").

Η προσφυγή βασίζεται ειδικότερα στους εξής λόγους:

α)    το μέτρο για το οποίο γίνεται λόγος δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, καθόσον δεν μπορεί να έχει επίπτωση στον ανταγωνισμό και, συνεπώς, δεν προκαλεί ζημία στο ενδοκοινοτικό εμπόριο. Πράγματι, το μέτρο εξαντλεί τα αποτελέσματά του σε τοπικό επίπεδο, αφού προορίζεται για την επιδότηση του προγράμματος (την κατασκευή ενός δικτύου θερμάνσεως σε μια συνοικία κοντά στη Ρώμη) προς όφελος ενός περιορισμένου αριθμού κατοίκων μιας περιοχής στο ιταλικό έδαφος και μόνο σε μια συνοικία - δορυφόρο μιας πόλεως·

β)    ο δικαιούχος του μέτρου (δηλαδή η προσφεύγουσα) δεν συμπίπτει με τον δικαιούχο της ενισχύσεως που υπήρξε αντικείμενο της αποφάσεως περί φορολογικών απαλλαγών (δηλαδή την ACEA) ούτε συνιστά ενιαία οικονομική οντότητα με την τελευταία, οπότε φαίνεται εντελώς αδικαιολόγητη η διαταγή περί αναστολής χορηγήσεως της χρηματοδοτήσεως·

γ)    ακόμη και αν δεν ληφθεί υπόψη το σφάλμα ως προς την ταυτότητα του δικαιούχου και αν θεωρηθεί (quod non) η ACEA ως ο πραγματικός αποδέκτης της υπό εξέταση χρηματοδοτήσεως, δεν φαίνεται ότι έχει εφαρμογή στη προκειμένη περίπτωση η απόφαση Deggendorf 1. Η Επιτροπή ειδικότερα δεν απέδειξε την ύπαρξη των προϋποθέσεων (και ειδικότερα το σωρευτικό αποτέλεσμα των προηγούμενων μέτρων με τα νέα μέτρα) ότι, σύμφωνα με τις αρχές που απορρέουν από την απόφαση, πρέπει να συντρέχουν για να είναι δυνατή η αναστολή του μέτρου.

____________

1 - Απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Σεπτεμβρίου 2003, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-244/93 και T-486/93, TWD κατά Επιτροπής (Συλλογή 2003, σ. II-2265), επιβεβαιωθείσα με την απόφαση του Δικαστηρίου της 15ης Μαΐου 1997 στην υπόθεση C-355/95 (Συλλογή 1997, σ. I-2549).