Υπόθεση T‑119/17

Ruben Alba Aguilera κ.λπ.

κατά

Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης

«Υπαλληλική υπόθεση – Μόνιμοι υπάλληλοι – Έκτακτοι υπάλληλοι – Συμβασιούχοι υπάλληλοι – Αποδοχές – Προσωπικό της ΕΥΕΔ τοποθετημένο σε τρίτη χώρα – Άρθρο 10 του παραρτήματος X του ΚΥΚ – Ετήσια αξιολόγηση της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως – Απόφαση περί μειώσεως της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως στην Αιθιοπία από το 30 στο 25 % – Μη θέσπιση γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 10 του παραρτήματος X του ΚΥΚ – Ευθύνη – Ηθική βλάβη»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Απριλίου 2018

1.      Υπάλληλοι – Αποδοχές – Καθεστώς αποδοχών το οποίο ισχύει για τους υπαλλήλους που είναι τοποθετημένοι σε τρίτη χώρα – Αποζημίωση συνθηκών διαβιώσεως – Προϋποθέσεις χορηγήσεως – Υποχρέωση των θεσμικών οργάνων να θεσπίζουν γενικές εκτελεστικές διατάξεις

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 110 και παράρτημα X, άρθρα 1, εδ. 3, και 10)

2.      Υπάλληλοι – ΚΥΚ – Γενικές εκτελεστικές διατάξεις – Διαδικασία εκδόσεως – Υποχρέωση της Διοίκησης να λαμβάνει γνωμοδότηση από την επιτροπή του ΚΥΚ – Περιεχόμενο

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 110)

3.      Υπάλληλοι – Εξωσυμβατική ευθύνη θεσμικών οργάνων – Μη εκπλήρωση της υποχρεώσεως εκτελέσεως ακυρωτικής δικαστικής αποφάσεως – Υπηρεσιακό πταίσμα που προξενεί, αυτό καθαυτό, ηθική βλάβη

(Άρθρα 266 ΣΛΕΕ και 340, εδ. 2, ΣΛΕΕ)

4.      Υπαλληλικές προσφυγές – Ακυρωτική απόφαση – Περιεχόμενο – Υποχρέωση επανεξετάσεως αποφάσεων παρόμοιων με την ακυρωθείσα κατά των οποίων δεν έχει ασκηθεί προσφυγή – Δεν υφίσταται

(Άρθρο 266 § 1 ΣΛΕΕ)

5.      Υπαλληλικές προσφυγές – Αγωγή αποζημιώσεως – Ακύρωση της προσβαλλομένης παράνομης πράξεως – Προσήκουσα ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91)

1.      Η απορρέουσα από το άρθρο 1, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος Χ του ΚΥΚ υποχρέωση θεσπίσεως γενικών εκτελεστικών διατάξεων για το άρθρο 10 του εν λόγω παραρτήματος πριν από την έκδοση αποφάσεως περί αναθεωρήσεως του ύψους της αποζημιώσεως συνθηκών διαβιώσεως (ΑΣΔ) που καταβάλλεται στο προσωπικό το οποίο είναι τοποθετημένο σε τρίτες χώρες εξηγείται εκ του ότι το άρθρο 10 του παραρτήματος Χ του ΚΥΚ παρέχει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή ιδιαιτέρως ευρύ περιθώριο εκτιμήσεως όσον αφορά τον προσδιορισμό των συνθηκών διαβιώσεως που επικρατούν στις τρίτες χώρες.

Επομένως, επιβάλλοντας την εν λόγω υποχρέωση, αφενός, ο νομοθέτης επιδίωξε τα κριτήρια βάσει των οποίων θα γίνει αυτός ο προσδιορισμός να καθοριστούν σύμφωνα με τη διαδικασία θεσπίσεως των γενικών εκτελεστικών διατάξεων που περιγράφεται στο άρθρο 110, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, διαδικασία η οποία επιτρέπει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να γνωρίζει τις κρίσιμες παραμέτρους, κατόπιν διαβουλεύσεων με την επιτροπή προσωπικού της και λήψεως γνωμοδοτήσεως από την επιτροπή του ΚΥΚ. Αφετέρου, ο νομοθέτης θέλησε τα κριτήρια αυτά να θεσπιστούν κατά τρόπο αφηρημένο και ανεξάρτητο από κάθε άλλη διαδικασία που έχει ως αντικείμενο να αναθεωρηθεί σε συγκεκριμένη περίπτωση το ύψος της ΑΣΔ που ισχύει για τα μέλη του προσωπικού τα οποία είναι τοποθετημένα σε τρίτες χώρες, προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος τα κριτήρια να επηρεαστούν από συγκεκριμένο αποτέλεσμα το οποίο ενδεχομένως επιθυμεί η Διοίκηση.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το άρθρο 1, τρίτο εδάφιο, του παραρτήματος Χ του ΚΥΚ δεν δύναται να θεωρηθεί ότι συνιστά απλώς μια τυπική προϋπόθεση την οποία πρέπει να πληροί απόφαση με την οποία αναθεωρείται το ύψος της ΑΣΔ που καταβάλλεται στο προσωπικό το οποίο είναι τοποθετημένο σε τρίτη χώρα. Αντιθέτως, το άρθρο αυτό προβλέπει ότι η προηγούμενη θέσπιση των γενικών εκτελεστικών διατάξεων σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στο άρθρο 110, παράγραφος 1, του ΚΥΚ συνιστά προϋπόθεση η οποία πρέπει οπωσδήποτε να πληρούται προκειμένου να δύναται να εκδοθεί νομίμως μια τέτοια απόφαση.

(βλ. σκέψεις 32, 33)

2.      Ο νομοθέτης της Ένωσης προέβλεψε ρητώς, στο άρθρο 110 του ΚΥΚ, διάταξη αναγκαστικού δικαίου η οποία διακρίνει σαφώς μεταξύ της υποχρεώσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής ή της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως αρχής να διαβουλευθούν με την επιτροπή προσωπικού του οικείου θεσμικού οργάνου και της υποχρεώσεώς τους να λάβουν γνωμοδότηση από την επιτροπή του ΚΥΚ. Το γεγονός ότι το άρθρο 110 του ΚΥΚ παρέχει στην επιτροπή του ΚΥΚ την εξουσία να γνωμοδοτεί επί όλων των γενικών εκτελεστικών διατάξεων, στην οποία πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα να εκφραστεί επί των κριτηρίων που κατευθύνουν την άσκηση της ευρείας διακριτικής ευχέρειας της διοικήσεως, συνεπάγεται κατ’ ανάγκην ότι η εν λόγω γνωμοδότηση είναι ως εκ της φύσεώς της ικανή να επηρεάσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής ή της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως αρχής.

Η γνωμοδότηση ενός εξωτερικού και διοργανικού οργάνου, όπως είναι η επιτροπή του ΚΥΚ είναι αναγκαία ώστε να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα εφαρμογής του ΚΥΚ, τα οποία λαμβάνονται από τα διάφορα θεσμικά όργανα, είναι συνεκτικά και τηρούν την αρχή της ενιαίας εφαρμογής του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψη 37)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 47)

4.      Καίτοι το άρθρο 266, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ επιβάλλει στο θεσμικό όργανο του οποίου απόφαση ακυρώνεται από τον δικαστή της Ένωσης την υποχρέωση να φροντίσει ώστε η πράξη που θα αντικαταστήσει την ακυρωθείσα να μην εμφανίζει τις ίδιες παρατυπίες που προσδιόρισε η ακυρωτική απόφαση, η εν λόγω διάταξη δεν συνεπάγεται ότι το εν λόγω θεσμικό όργανο οφείλει να επανεξετάζει πανομοιότυπες ή παρεμφερείς αποφάσεις που φέρονται να εμφανίζουν την ίδια παρατυπία, και οι οποίες απευθύνονται σε άλλους αποδέκτες και όχι στον προσφεύγοντα.

(βλ. σκέψη 48)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 50)