Language of document :

Komunikat w Dz.U.

 

Skarga wniesiona dnia 27 lipca 2004 r. przez Parlament Europejski przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa C-318/04)

Język postępowania: francuski

Dnia 27 lipca 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga skierowana przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Parlament Europejski., reprezentowany przez H. Duintjera Tebbensa i A. Caiolę, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.

Parlament Europejski wnosi do Trybunału o:

-    stwierdzenie, zgodnie z art. 230 WE, nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich 2004/535/CE z dnia 14 maja 2004 r.1;

-    obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich całością kosztów.

Zarzuty i główne argumenty:

Parlament Europejski podnosi na poparcie swej skargi cztery zarzuty, a mianowicie: nadużycie władzy, którego dopuściła się Komisja, naruszenie podstawowych zasad dyrektywy 95/46/WE, naruszenie praw podstawowych oraz naruszenie zasady proporcjonalności.

Jeśli chodzi o zarzut nadużycia władzy, decyzja Komisji została przyjęta ultra vires, bez przestrzegania przepisów przyjętych w dyrektywie podstawowej 95/46/WE w zakresie ochrony danych osobowych i z naruszeniem w szczególności art. 3, ust. 2, pierwsze tiret tej dyrektywy, dotyczącego wyłączenia działalności wykraczających poza zakres stosowania prawa wspólnotowego.

Parlament Europejski kładzie ponadto szczególny nacisk na następujące aspekty: CBP (Biuro Celne i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych) nie jest krajem trzecim w rozumieniu art. 25 dyrektywy 95/46; decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych zezwala na przekazywanie danych do innych amerykańskich agencji rządowych, a także do krajów trzecich; decyzja skutkuje naruszeniem art. 13 dyrektywy 95/46 dotyczącego ograniczeń i zwolnień od zasad dotyczących przetwarzania danych osobowych (ograniczenia i zwolnienia zastrzeżone dla Krajów Członkowskich); a także na to, że na podstawie tej decyzji CBP ma bezpośredni dostęp do danych dotyczących nazwy rekordu pasażera (PNR), który nie został przewidziany przez dyrektywę. W świetle współzależności pomiędzy decyzją w sprawie odpowiedniej ochrony danych a porozumieniem zawartym pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi, decyzja powinna zostać uznana za nieodpowiedni środek do osiągnięcia zamierzonego celu, a mianowicie nakazu przekazywania danych dotyczących nazwy rekordu pasażera (PNR)

Trzecim zarzutem Parlament Europejski wskazuje, że decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych narusza także zasady leżące u podstaw dyrektywy 95/46. W szczególności cel przetwarzania danych, do którego zmierza decyzja, nie jest zbieżny z celem tego przetwarzania początkowego; stwierdzić należy brak prawnego obowiązku przetwarzania danych; zasady podstawowej dyrektywy zostały naruszone w zakresie przetwarzania danych szczególnie chronionych i prawa dostępu a także praw z nim związanych; nie zagwarantowano ochrony prawnej. Także zezwolenie na przekazywanie danych innym władzom amerykańskim i innym krajom, bez zapewnienia rzeczywistej i skutecznej ochrony, jest niezgodne z dyrektywą 95/46.

Po trzecie, Parlament Europejski utrzymuje, że decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych narusza prawa podstawowe, a szczególnie prawo do poszanowania życia prywatnego i prawo do ochrony danych osobowych przewidziane przez art. 8 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, stosowany przez Trybunał Sprawiedliwości oraz Europejski Trybunał Praw Człowieka.

Jako zarzut czwarty Parlament podnosi kwestię, że decyzja w sprawie odpowiedniej ochrony danych narusza także zasadę proporcjonalności, przede wszystkim z powodu nadmiernej ilości danych dotyczących nazwy rekordu pasażera (PNR), które mogą być przekazywane, a także zbyt długiego czasu, podczas którego te dane mogą być przechowywane przez władze amerykańskie.

____________

1 - Decyzja Komisji 2004/535/WE z dnia 14 maja 2004 r. w sprawie odpowiedniej ochrony danych osobowych zawartych w Passenger Name Record (PNR) pasażerów lotniczych przekazywanych do Biura Celnego i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych (Dz. U L 235, str.11)