Language of document : ECLI:EU:C:2014:125

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C‑606/12 και C‑607/12

Dresser-Rand SA

κατά

Agenzia delle Entrate, Direzione Provinciale, Ufficio Controlli di Genova

(αιτήσεις της Commissione tributaria provinciale di Genova
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 17, παράγραφος 2, στοιχείο στ΄ — Προϋπόθεση επαναποστολής αγαθού στο κράτος μέλος από το οποίο είχε αρχικώς αποσταλεί ή μεταφερθεί»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα)
της 6ης Μαρτίου 2014

1.        Εναρμόνιση των φορολογικών νομοθεσιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Παραδόσεις αγαθών – Μεταφορά με προορισμό άλλο κράτος μέλος – Δεν εμπίπτει η μεταφορά που συνίσταται στην αποστολή ή στη μεταγωγή ενός αγαθού μεταξύ δύο κρατών μελών – Προϋπόθεση – Αναγκαία επαναποστολή του αγαθού, με προορισμό τον υποκείμενο στον φόρο στο κράτος μέλος καταγωγής

(Οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρο 17 § 2, στοιχείο στ΄)

2.        Προδικαστικά ερωτήματα – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Όρια – Αίτημα περί ερμηνείας διατάξεων του δικαίου της Ένωσης οι οποίες προδήλως δεν έχουν εφαρμογή στη διαφορά της κύριας δίκης – Δεν εφαρμόζεται το άρθρο 17, παράγραφος 2, στοιχείο στ΄, της οδηγίας 2006/112 σε περίπτωση μη επαναποστολής του αγαθού στο κράτος μέλος καταγωγής

(Άρθρο 267 ΕΚ· οδηγία 2006/112 του Συμβουλίου, άρθρο 17 § 2, στοιχείο στ΄)

1.        Το άρθρο 17, παράγραφος 2, στοιχείο στ΄, της οδηγίας 2006/112, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι, προκειμένου η αποστολή ή η μεταφορά ενός αγαθού να μη χαρακτηρίζεται ως μεταφορά με προορισμό άλλο κράτος μέλος, το αγαθό αυτό, αφού εκτελεσθούν οι σχετικές με αυτό εργασίες στο κράτος μέλος αφίξεως της αποστολής ή της μεταφοράς του αγαθού αυτού, πρέπει οπωσδήποτε να αποστέλλεται εκ νέου, με προορισμό τον υποκείμενο στον φόρο, στο κράτος μέλος από το οποίο είχε αρχικά αποσταλεί ή μεταφερθεί.

Συγκεκριμένα, η μεταφορά ενός αγαθού σε άλλο κράτος μέλος δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ενδοκοινοτική παράδοση μόνο στην περίπτωση που η μεταφορά αυτή δεν πραγματοποιείται ενόψει της τελικής καταναλώσεως του εν λόγω αγαθού στο ως άνω κράτος μέλος, αλλά ενόψει της διενέργειας πράξεως μεταποιήσεως του εν λόγω αγαθού, ακολουθούμενης από την επαναποστολή του στο κράτος μέλος καταγωγής.

Έτσι, η επαναποστολή του αγαθού, με προορισμό τον υποκείμενο στον φόρο, στο κράτος μέλος από το οποίο το εν λόγω αγαθό είχε αρχικά αποσταλεί ή μεταφερθεί πρέπει να θεωρείται ως αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή του άρθρου 17, παράγραφος 2, στοιχείο στ΄, της εν λόγω οδηγίας.

(βλ. σκέψεις 30-32 και διατακτ.)

2.        Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 33-38)