Υπόθεση T‑303/23
Insider LLC
κατά
Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 17ης Απριλίου 2024
«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχώρισης εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης in Insajderi – Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα INSAJDERI και προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα in Insajderi Gazetë online – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Έκταση του ελέγχου που οφείλει να ασκεί το τμήμα προσφυγών – Άρθρο 27, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625 – Παράλειψη προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων – Μετάφραση – Άρθρο 7 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2018/625 – Δικαίωμα ακροάσεως – Άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – Άρθρο 94, παράγραφος 1, του κανονισμού 2017/1001 – Δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να δέχεται αποδεικτικά στοιχεία προσκομιζόμενα το πρώτον ενώπιόν του – Άρθρο 27, παράγραφος 4, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2018/625 – Άρθρο 95, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001»
1. Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του τμήματος προσφυγών κατά απόφασης υπηρεσίας του EUIPO που αποφαίνεται σε πρώτο βαθμό – Λειτουργική συνέχεια μεταξύ των δύο αυτών οργάνων – Εξέταση της προσφυγής από το τμήμα προσφυγών – Περιεχόμενο
(Κανονισμός 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 71 § 1)
(βλ. σκέψη 16)
2. Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικαστικές διατάξεις – Αποφάσεις του EUIPO – Σεβασμός των δικαιωμάτων άμυνας – Περιεχόμενο της αρχής
(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 41 § 2, στοιχείο αʹ· κανονισμός 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 94 § 1)
(βλ. σκέψεις 27-33, 46)
3. Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή κατά απόφασης του τμήματος ανακοπών του EUIPO – Εξέταση από το τμήμα προσφυγών – Περιεχόμενο – Πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία που δεν προβλήθηκαν προς στήριξη της ανακοπής εντός της ταχθείσας προθεσμίας – Συνεκτίμηση – Διακριτική ευχέρεια του τμήματος προσφυγών
(Κανονισμός 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 95 § 2· κανονισμός 2018/625 της Επιτροπής, άρθρα 8 § 1 και 27 § 4)
(βλ. σκέψεις 38-40, 45)
Σύνοψη
Με την απόφασή του, το Γενικό Δικαστήριο ακυρώνει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (1) βάσει του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), με την αιτιολογία ότι η προσφεύγουσα δεν έτυχε ακροάσεως επί ζητημάτων που έθεσε αυτεπαγγέλτως το τμήμα προσφυγών και που την επηρεάζουν δυσμενώς.
Ο Florim Alaj ζήτησε ενώπιον του EUIPO την καταχώριση του εικονιστικού σήματος «in Insajderi» για υπηρεσίες παροχής, μέσω του Διαδικτύου, υπηρεσιών ενημέρωσης, ειδησεογραφίας και σχολιασμού στον τομέα της επικαιρότητας (2). Η προσφεύγουσα Insider LLC άσκησε κατά της καταχώρισης ανακοπή (3) στηριζόμενη σε δύο προγενέστερα σήματα καταχωρισμένα στο Κόσοβο. Το τμήμα ανακοπών δέχθηκε την ανακοπή.
Εντούτοις, το τμήμα προσφυγών ακύρωσε την απόφαση του τμήματος ανακοπών και απέρριψε την ανακοπή, με την αιτιολογία ότι η προσφεύγουσα δεν είχε αποδείξει ότι υπήρχαν τα προγενέστερα σήματα που διεκδικεί και ότι ήταν δικαιούχος τους. Επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι δεν προσκομίστηκαν τα πρωτότυπα πιστοποιητικά καταχώρισης των προγενέστερων σημάτων και έκρινε ότι οι επικυρωμένες μεταφράσεις τους, τις οποίες προσκόμισε η προσφεύγουσα ως αποδεικτικό στοιχείο, αποτελούσαν ανεπίσημες μεταφράσεις στις οποίες δεν εμφανιζόταν το πρωτότυπο κείμενο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να εξακριβωθεί αν το πρωτότυπο πιστοποιητικό περιείχε ουσιώδεις πληροφορίες.
Εκτίμηση του Γενικού Δικαστηρίου
Προκαταρκτικώς, το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η υποχρέωση αιτιολόγησης που προβλέπεται στο άρθρο 94, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2017/1001 συνιστά ειδική εφαρμογή της γενικής αρχής της προστασίας των δικαιωμάτων άμυνας, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του Χάρτη. Πράγματι, τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως αναγνωρίζονται από τον Χάρτη, πρέπει να είναι σεβαστά σε όλες τις πράξεις της Ένωσης, ο δε σεβασμός αυτός συνιστά προϋπόθεση της νομιμότητάς τους την οποία ο δικαστής της Ένωσης οφείλει να ελέγχει στο πλαίσιο του πλήρους συστήματος μέσων παροχής ενδίκου προστασίας. Όσον αφορά, ειδικότερα, το δικαίωμα ακροάσεως σε κάθε διαδικασία, αυτό διασφαλίζει σε κάθε πρόσωπο τη δυνατότητα να γνωστοποιεί λυσιτελώς και αποτελεσματικώς την άποψή του κατά τη διάρκεια διοικητικής διαδικασίας και πριν από την έκδοση οποιασδήποτε απόφασης που μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τα συμφέροντά του. Το δικαίωμα αυτό εκτείνεται σε όλα τα πραγματικά ή νομικά στοιχεία επί των οποίων στηρίζεται η πράξη με την οποία λαμβάνεται η απόφαση, όχι όμως και στην τελική θέση που προτίθεται να λάβει η διοίκηση. Ως εκ τούτου, το EUIPO υπέχει την υποχρέωση να παρέχει στα μέρη σε διαδικασία που εκκρεμεί ενώπιον των υπηρεσιών του τη δυνατότητα να προβάλουν την άποψή τους επί όλων των στοιχείων που αποτελούν τη βάση των αποφάσεων των υπηρεσιών αυτών.
Εν προκειμένω, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών διαπίστωσε αυτεπαγγέλτως ότι δεν προσκομίστηκαν τα πρωτότυπα πιστοποιητικά καταχώρισης των προγενέστερων σημάτων και εξέφρασε αμφιβολίες ως προς τη γνησιότητα των μεταφράσεων, χωρίς να ακούσει την προσφεύγουσα επ’ αυτού, συνιστά διαδικαστική πλημμέλεια. Βεβαίως, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας μπορεί να διαπιστωθεί μόνον εφόσον η μη συνεκτίμηση της θέσης του ενδιαφερομένου είχε συγκεκριμένη επίπτωση στη δυνατότητά του να αμυνθεί. Παρά ταύτα, δεν μπορεί να επιβληθεί στον προσφεύγοντα η υποχρέωση να αποδείξει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα είχε διαφορετικό περιεχόμενο αν δεν είχε μεσολαβήσει η διαπιστωθείσα παράβαση, αλλά μόνον ότι κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται απολύτως, δεδομένου ότι ο προσφεύγων θα μπορούσε να αμυνθεί αποτελεσματικότερα αν δεν συνέτρεχε η διαδικαστική πλημμέλεια.
Υπό το πρίσμα των εκτιμήσεων αυτών, το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, εν προκειμένω, δεν αποκλείεται εντελώς το ενδεχόμενο να είχε καταλήξει η διαδικασία σε διαφορετικό αποτέλεσμα αν δεν είχε μεσολαβήσει η διαδικαστική πλημμέλεια. Πράγματι, αν το τμήμα προσφυγών είχε παράσχει στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να καταστήσει λυσιτελώς γνωστή τη θέση της επί της έλλειψης των πρωτότυπων πιστοποιητικών καταχώρισης των προγενέστερων σημάτων, η προσφεύγουσα θα είχε τη δυνατότητα να τα προσκομίσει προκειμένου το τμήμα προσφυγών να τα εξετάσει και να βεβαιωθεί για τη γνησιότητα των μεταφράσεων. Ως εκ τούτου, η απόφαση του τμήματος προσφυγών θίγει το δικαίωμα ακροάσεως που κατοχυρώνεται στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ, του Χάρτη.