Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2013 – SACBO κατά Επιτροπής και TEN-T EA
(Υπόθεση T-270/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Società per l'aeroporto civile di Bergamo-Orio al Serio SpA (SACBO SpA) (Grassobbio (BG), Ιταλία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι M. Muscardini και G. Greco)
Καθών: Εκτελεστικός Οργανισμός του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος κατά το οποίο δεν εγκρίνει ορισμένες εξωτερικές δαπάνες, με αποτέλεσμα την επιβολή μείωσης της οφειλόμενης συγχρηματοδότησης και την αναζήτηση ποσού 158 517,54 ευρώ, με κάθε άλλη έννομη συνέπεια,
να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα
Η υπό κρίση προσφυγή έχει ασκηθεί κατά της απόφασης του Εκτελεστικού Οργανισμού του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών [Trans-European Transport Network Executive Agency (TEN-T EA)] της 18ης Μαρτίου 2013, η οποία αφορά την «Περάτωση της δράσης 2009-IT-91407-S- ‟Μελέτη για τη διατροπική ανάπτυξη του αερολιμένα του Bergamo-Orio al Serio” – Απόφαση της Επιτροπής C(2010) 4456 1 », κατά το μέρος κατά το οποίο δεν εγκρίνει τις δαπάνες για τις δραστηριότητες 1, 2.1, 4, 5, 6 και 7, οι οποίες έχουν καταβληθεί ήδη προ πολλού, και επομένως δεν επιτρέπει την καταβολή επιδοτήσεων γι’ αυτές και διατάσσει την επιστροφή ποσού 158 517,54 ευρώ.
Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακύρωσης.
Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 13, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 680/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2007, καθώς και των άρθρων III.4.2.2 και III.4.2.3 της απόφασης (2010) 4456 της Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2010.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι δεν διεξήχθη η διαδικασία «καταγγελίας», την οποία προβλέπει το άρθρο. III.4.2.3 της απόφασης έγκρισης της χρηματοδότησης.
Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 17, παράγραφοι 2 και 6, της οδηγίας 2004/17/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, του άρθρου 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και παράβαση του άρθρου II.2.3 της απόφασης (2010) 4456 της Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2010.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς τα εξής:
Η αιτιολογία είναι αντιφατική, καθόσον εκτίθεται αφενός ότι υπήρξε αδικαιολόγητη «κατάτμηση των συμβάσεων» και αφετέρου ότι «το αντικείμενο των συμβάσεων ήταν τόσο συναφές», ώστε οι συμβάσεις αυτές έπρεπε να αποτελέσουν αντικείμενο ενιαίας διαδικασίας για τη σύναψή τους.
Ο ισχυρισμός ότι ήταν ανεπίτρεπτη η κατάτμηση μιας ενιαίας σύμβασης έργου είναι εσφαλμένος, καθόσον ανασκευάζεται από το περιεχόμενο της απόφασης (2010) 4456 της Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2010.
Δεν υπήρξε καμία κατάτμηση των συμβάσεων ούτε καμία «υποδιαίρεση των σχεδιαζόμενων έργων».
Η οδηγία 2004/17/ΕΚ δεν έχει εφαρμογή στις συμβάσεις που υπολείπονται του προβλεπόμενου ορίου, εφόσον δεν υπάρχει διασυνοριακό συμφέρον.
Τρίτος λόγος: Παράβαση του άρθρου I.3.1 της απόφασης (2010) 4456 της Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2010, του άρθρου 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς τα εξής:
Η αιτιολογία είναι αντιφατική, καθόσον προσκρούει σε όσα έχουν ήδη γίνει δεκτά και εγκριθεί από τον TEN-T EA σε σχέση με το SAP και το ASR.
Οι δραστηριότητες της SACBO είναι σύμφωνες με τις δραστηριότητες για τις οποίες προβλέπεται η συγχρηματοδότηση.
Τέταρτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 40, παράγραφος 2, στοιχεία β΄, γ΄ και δ΄, της οδηγίας 2004/17/ΕΚ.
Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς τα εξής:
Η οδηγία 2004/17/ΕΚ δεν έχει εφαρμογή στις συμβάσεις για τις οποίες προβλέπεται συγχρηματοδότηση, ενόψει του ότι το αντικείμενό τους είναι «μελέτη» και «έρευνα».
Η σύναψη των συμβάσεων κατόπιν διαγωνισμού ήταν αδύνατη λόγω των χρονικών περιορισμών που επέβαλλε η απόφαση συγχρηματοδότησης.
Πέμπτος λόγος: Παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.
Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η καθής παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον εφάρμοσε αυστηρότερη ρύθμιση στην κατά την άποψή της διαπραχθείσα παράβαση από ό,τι προβλέπεται για την περίπτωση καταγγελίας της συγχρηματοδότησης.
____________1 «Closure of Action nº 2009-IT-91407-S- ‟STUDY FOR BERGAMO-ORIO AL SERIO AIRPORT DEVELOPMENT INTERMODALITY” – Commission Decision C(2010) 4456».