Skarga wniesiona w dniu 2 września 2011 r. - Telekomunikacja Polska przeciwko Komisji

(Sprawa T-486/11)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Telekomunikacja Polska SA (Warszawa, Rzeczpospolita Polska) (przedstawiciele: M. Modzelewska de Raad, P. Paśnik, S. Hautbourg, adwokaci, C. Vajda, QC, i A. Howard, barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2011) 4378 wersja ostateczna z dnia 22 czerwca 2011 r. w całości lub, tytułem żądania ewentualnego

stwierdzenie nieważności art. 2 zaskarżonej decyzji w całości lub, tytułem żądania ewentualnego;

odpowiednie obniżenie wysokości określonej w niej grzywny; oraz

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

Zarzut pierwszy dotyczący

naruszenia prawa ze względu na to, że nie zostało wykazane istnienie uzasadnionego interesu w przeprowadzeniu dochodzenia i wydaniu stwierdzającej naruszenie decyzji dotyczącej zachowania, które miało miejsce w przeszłości.

Zarzut drugi dotyczący

sprzeczności art. 2 zaskarżonej decyzji z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej ze względu na wydanie rozstrzygnięcia w przedmiocie zasadności mającego karny charakter oskarżenia przez organ administracyjny, w niniejszym przypadku - Komisję, zamiast przez spełniający określone w tym art. 6 kryteria niezależny sąd.

Zarzut trzeci dotyczący

nieważności ww. art. 2 spowodowanej tym, że Komisja nie przestrzegała w trakcie toczącego się przed nią postępowania administracyjnego prawa do obrony skarżącej ze względu na to, iż obliczając wysokość grzywny nie zajęła stanowiska w kwestii okoliczności obciążających i łagodzących.

Zarzut czwarty dotyczący

obniżenia wysokości grzywny ze względu na popełnienie przez Komisję błędu w ocenie wagi naruszenia oraz naruszenie przez tą instytucję zasady proporcjonalności przy ustalaniu kwoty podstawowej grzywny:

a)     nieuwzględnienie okoliczności polegającej na tym, że na zarzucane naruszenie to składały się różnego rodzaju praktyki o różnym czasie trwania i różnym stopniu intensywności;

b)     błąd w ocenie związany ze stwierdzeniem, że zarzucane naruszenie miało rzeczywisty negatywny wpływ na konkurencję i konsumentów na rynku właściwym.

Zarzut piąty dotyczący

-    obniżenia wysokości grzywny ze względu na niewłaściwe i niesłuszne nieuwzględnienie przez Komisję pod uwagę okoliczności łagodzących:

(a)     nieuwzględnienie podjętych przez skarżącą środków wyrównawczych w postaci znacznych inwestycji mających na celu poprawę, z korzyścią dla konkurentów i konsumentów, infrastruktury umożliwiającej szerokopasmowy dostęp do internetu;

(b)     nieuwzględnienie faktu dobrowolnego zaprzestania naruszenia;

(c)    nieuwzględnienie zaproponowanych przez skarżącą zobowiązań.

____________