Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2011 - Ruse Industry κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-489/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ruse Industry AD (Ρούσε, Βουλγαρία) (εκπρόσωποι: οι δικηγόροι A. Angelov και S. Panov)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο

Προσφυγή μα αίτημα την ακύρωση των άρθρων 2, 3, 4 και 5 της απόφασης της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011 που αφορά την κρατική ενίσχυση C 12/2010 και N 389/2009, την οποία χορήγησε η Βουλγαρία στη Ruse Industry

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τα άρθρα 2, 3, 4 και 5 της απόφασης της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011 που αφορά την κρατική ενίσχυση C 12/2010 και N 389/2009, την οποία χορήγησε η Βουλγαρία στη Ruse Industry,

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακύρωσης.

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον, σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, αυτό που η Επιτροπή θεωρεί ως παράλειψη του Δημοσίου να λάβει μέτρα για την είσπραξη των χρεών προς το Δημόσιο δεν συνιστά ούτε νέα κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ ¹, ούτε τροποποίηση υφιστάμενης κρατικής ενίσχυσης. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επίσης ότι δεν αυξάνει συνολικά ο κίνδυνος για το Δημόσιο, αλλά, ακόμη και αν αυτό συνέβαινε, η αύξηση αυτή δεν θα ήταν λόγος για να χαρακτηριστούν τα επίμαχα πραγματικά περιστατικά ως νέα κρατική ενίσχυση.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση του άρθρου 263, δεύτερο εδάφιο, τρίτη περίπτωση, ΣΛΕΕ, καθόσον η Επιτροπή κακώς δέχτηκε, χωρίς να αναφέρει αποδεικτικά στοιχεία και χωρίς να παραθέσει αιτιολογίες, ότι το γεγονός ότι το Δημόσιο δεν απαίτησε την καταβολή των οφειλόμενων ποσών συνιστά όφελος για την προσφεύγουσα εταιρία το οποίο θίγει τον ανταγωνισμό και είναι συνεπώς ασυμβίβαστο με την εσωτερική αγορά.

Τρίτος λόγος: Το γεγονός ότι στην απόφαση της Επιτροπής δεν παρατίθενται οι λόγοι για τους οποίους συνήχθησαν τα συγκεκριμένα συμπεράσματα συνιστά διαδικαστική πλημμέλεια.

Τέταρτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναφέρει ούτε το ύψος του ποσού που θα όφειλε να επιστρέψει η προσφεύγουσα ούτε τους τόκους που θα προέκυπταν από την εφαρμογή του ενδεδειγμένου επιτοκίου, το οποίο θα έπρεπε να καθορίσει η Επιτροπή.

____________

¹ - ΕΕ L 83, σ. 1.