Υπόθεση T-357/03

Gollnisch κ.λπ.

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

«Απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου — Προσφυγή περί ακυρώσεως — Απαράδεκτο»

Περίληψη της διατάξεως

1.      Διαδικασία — Προσκόμιση ενώπιον του Πρωτοδικείου γνωμοδοτήσεων των νομικών υπηρεσιών των κοινοτικών οργάνων — Προϋποθέσεις

2.      Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Contra legem ερμηνεία της προϋποθέσεως να τα αφορούν ατομικά — Δεν επιτρέπεται

(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)

3.      Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Πράξη του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί τροποποιήσεως των όρων χρήσεως των πιστώσεων μιας θέσεως του προϋπολογισμού εκ μέρους των πολιτικών ομάδων και των μη εγγεγραμμένων βουλευτών — Προσφυγές ασκηθείσες από μη εγγεγραμμένους βουλευτές — Απαράδεκτο

(Άρθρο 230, εδ. 4, ΕΚ)

1.      Θα ήταν αντίθετο προς το δημόσιο συμφέρον, το οποίο επιβάλλει να μπορούν τα κοινοτικά όργανα να επωφελούνται από τις γνωμοδοτήσεις της νομικής υπηρεσίας τους, γνωμοδοτήσεις παρεχόμενες με πλήρη ανεξαρτησία, να γίνει δεκτό ότι τέτοιου είδους εσωτερικά έγγραφα είναι δυνατόν να προσκομίζονται από τρίτους σε σχέση με τις υπηρεσίες οι οποίες ζήτησαν τη σύνταξή τους, στο πλαίσιο διαφοράς ενώπιον του Πρωτοδικείου, χωρίς η προσκόμισή τους να έχει εγκριθεί από το οικείο όργανο ή να έχει διαταχθεί από το Πρωτοδικείο.

(βλ. σκέψη 34)

2.      Όπως προκύπτει από το ίδιο το γράμμα του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ, καθώς και από πάγια νομολογία, ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να διώκει παραδεκτώς την ακύρωση πράξεως μη συνιστώσας απόφαση της οποίας είναι αποδέκτης εφόσον η εν λόγω πράξη το αφορά όχι μόνον άμεσα αλλά και ατομικά, με αποτέλεσμα η ερμηνεία της εν λόγω διατάξεως να μην είναι δυνατόν να καταλήξει στο να αγνοείται η εν λόγω προϋπόθεση, η οποία προβλέπεται ρητώς από τη Συνθήκη, χωρίς υπέρβαση των αρμοδιοτήτων που αυτή αναγνωρίζει στα κοινοτικά δικαστήρια.

(βλ. σκέψη 62)

3.      Τα λοιπά, πλην των αποδεκτών πράξεως, υποκείμενα δικαίου δεν μπορούν να διατείνονται ότι η εν λόγω πράξη τα αφορά ατομικώς παρά μόνον αν τα θίγει λόγω ορισμένων ξεχωριστών ιδιοτήτων τους ή μιας πραγματικής καταστάσεως που τα χαρακτηρίζει έναντι οποιουδήποτε άλλου προσώπου και ως εκ τούτου τα εξατομικεύει κατά τρόπο ανάλογο προς αυτόν του αποδέκτη της πράξεως.

Συναφώς, η εκδοθείσα από το Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πράξη με την οποία τροποποιούνται οι όροι χρήσεως πιστώσεων μιας θέσεως του προϋπολογισμού εκ μέρους των πολιτικών ομάδων και εκ μέρους των μη εγγεγραμμένων βουλευτών εφαρμόζεται εν γένει και για το μέλλον τόσο επί των μεν όσο και επί των δε. Επομένως, είναι ικανή να θίξει τόσο τις μέλλουσες πολιτικές ομάδες και τους μη εγγεγραμμένους βουλευτές όσο και εκείνους αντιστοίχως που συνέθεταν το Κοινοβούλιο κατά τον χρόνο εκδόσεώς της, ώστε να μην αφορά ατομικώς κανένα εξ αυτών. Επίσης, η ιδιότητα των μη εγγεγραμμένων βουλευτών δεν είναι ικανή να εξατομικεύσει τους προσφεύγοντες κατά τρόπο ανάλογο προς εκείνο που θα συνέβαινε με τον αποδέκτη μιας πράξεως.

(βλ. σκέψεις 63, 65-66)