Language of document :

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2012 - Ηνωμένο Βασίλειο κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-45/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: K. Beal, Barrister, και E. Jenkinson)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει τη δημοσιευθείσα στις 18 Νοεμβρίου 2011 Δήλωση Προτύπων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθόσον προβλέπει πολιτική εγκαταστάσεως για τα συστήματα συμψηφισμού που λειτουργούν υπό την ευθύνη κεντρικών αντισυμβαλλομένων (CCP)· και

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, το προσφεύγον προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής ήταν αναρμόδια να δημοσιεύσει την προσβαλλόμενη πράξη είτε σε κάθε περίπτωση είτε, επικουρικώς, χωρίς να εκδοθεί προηγουμένως νομοθέτημα όπως κανονισμός εκ μέρους του Συμβουλίου ή εναλλακτικώς της ίδιας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη θα επιβάλει, de jure ή de facto, απαίτηση περί εγκαταστάσεως στα συστήματα συμψηφισμού που λειτουργούν υπό την ευθύνη κεντρικών αντισυμβαλλομένων (CCP) τα οποία επιθυμούν να αναλάβουν δραστηριότητες συμψηφισμού ή διακανονισμού σε ευρώ, των οποίων η ημερήσια συναλλακτική κίνηση υπερβαίνει ορισμένη όριο. Η προσβαλλόμενη πράξη αντιβαίνει στα άρθρα 48 και/ή 56 και/ή 63 ΣΛΕΕ, καθόσον

τα CCP που είναι εγκατεστημένα σε κράτη μέλη εκτός της ζώνης του ευρώ, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, θα υποχρεωθούν να μεταφέρουν τα κέντρα της διοικήσεως και του ελέγχου τους σε κράτη μέλη τα οποία μετέχουν στο Ευρωσύστημα. Θα υποχρεωθούν επίσης να ανασυσταθούν ως νομικά πρόσωπα αναγνωρισμένα από το εθνικό δίκαιο άλλου κράτους μέλους·

σε περίπτωση που τα εν λόγω CCP δεν μεταβάλουν τόπο εγκαταστάσεως, όπως απαιτείται, δεν θα έχουν πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές των κρατών μελών του Ευρωσυστήματος υπό τους ίδιους όρους με τα CCP που είναι εγκατεστημένα στα κράτη μέλη εκείνα ή δεν θα έχουν καμία πρόσβαση·

τα ανωτέρω CCP με τόπο εγκαταστάσεως εκτός Ευρωσυστήματος, δεν θα δικαιούνται τις διευκολύνσεις που παρέχει ή ΕΚΤ ή που παρέχουν οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες του Ευρωσυστήματος υπό τους ίδιους όρους ή δεν θα τις δικαιούνται καθόλου· και

κατ' αποτέλεσμα, η ικανότητα των εν λόγω CCP να παρέχουν υπηρεσίες συμψηφισμού ή διακανονισμού σε ευρώ σε πελάτες εντός της Ένωσης θα περιορισθεί ή ακόμη και θα απαγορευθεί στο σύνολό της.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη αντιβαίνει στα άρθρα 101 και/ή 102 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 106 ΣΛΕΕ και το άρθρο 13 ΣΕΕ, δεδομένου ότι

κατ' ουσίαν επιβάλλει να πραγματοποιούνται όλες οι πράξεις συμψηφισμού σε ευρώ που υπερβαίνουν ορισμένο όριο από CCP εγκατεστημένα σε κράτος μέλος που ανήκει στην ευρωζώνη·

κατ' ουσίαν δίνει εντολή στις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες της ευρωζώνης να μην παρέχουν αποθεματικά σε ευρώ σε CCP εγκατεστημένα σε κράτος μέλος που δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αν αυτά υπερβαίνουν τα όρια που προβλέπει η απόφαση.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η απαίτηση να αποκτήσουν τα CCP που είναι εγκατεστημένα σε κράτος μέλος το οποίο δεν ανήκει στην ευρωζώνη διαφορετική νομική προσωπικότητα και τόπο εγκαταστάσεως ισοδυναμεί με έμμεση δυσμενή διάκριση λόγω ιθαγενείας. Αντιβαίνει επίσης στη γενική αρχή της ισότητας την οποία θεσπίζει το δίκαιο της Ένωσης, δεδομένου ότι τα CCP που είναι εγκατεστημένα σε διαφορετικά κράτη μέλη υπόκεινται σε διαφορετική μεταχείριση, χωρίς να υπάρχει αντικειμενική λόγος προς τούτο.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη αντιβαίνει στα άρθρα ΙΙ και/ή ΧΙ καιή ΧVI και/ή XVII της Γενικής Συμφωνίας Εμπορίου και Υπηρεσιών (GATS).

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, χωρίς να αναλαμβάνει το βάρος να αποδείξει ότι δεν υφίσταται λόγος δημοσίου συμφέροντος ο οποίο να δικαιολογεί τους περιορισμούς αυτούς (δεδομένου ότι η ΕΚΤ φέρει το βάρος να αποδείξει ότι η παρέκκλιση αυτή είναι δικαιολογημένη, αν το επιλέξει), το Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε δικαιολόγηση προβάλει η ΕΚΤ, η οποία στηρίζεται σε λόγους δημόσιας τάξεως δεν θα ικανοποιεί την επιταγή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι υπάρχουν λιγότερο περιοριστικά μέτρα για τη διασφάλιση του ελέγχου των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που είναι εγκατεστημένα εντός της Ένωσης, αλλά εκτός ευρωζώνης.

____________