Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουλίου 2015 το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 29 Απριλίου 2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-159/12 και F-161/12, CJ κατά ECDC

(Υπόθεση T-395/15 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) (εκπρόσωποι: J. Mannheim και A. Daume, καθώς και οι D. Waelbroeck και A. Duron, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: CJ (Άγιος Στέφανος, Ελλάδα)

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 29/04/2015 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις F-159/12 και F-161/12 κατά το πληττόμενο με την αίτηση αναιρέσεως μέρος·

να καταδικάσει τον αντίδικο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως το αναιρεσείον προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη όσον αφορά το περιεχόμενο του δικαιώματος ακροάσεως.

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δέχθηκε, χωρίς να στηρίζεται σε νομολογία ή να παραθέσει ειδική αιτιολογία, ευρεία ερμηνεία του περιεχομένου του δικαιώματος ακροάσεως, κατά την οποία αυτό ισχύει όχι μόνο για τα προσαπτόμενα σε ορισμένο πρόσωπο πραγματικά περιστατικά, αλλά και για τις συνέπειες που αποδίδονται στη συμπεριφορά του προσώπου αυτού. Εξάλλου, η κρίση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης ως προς το περιεχόμενο του δικαιώματος ακροάσεως έρχεται σε αντίφαση με τις διαπιστώσεις στις οποίες το ίδιο προέβη στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση.Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως προς την κρίση του επί του ζητήματος αν ελλείψει της φερόμενης αυτής παρατυπίας, η διαδικασία θα μπορούσε να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα.Δεδομένου ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δέχθηκε ότι η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του αντιδίκου και του αναιρεσείοντος είχε διαρραγεί ανεπανόρθωτα, η απουσία της φερόμενης παρατυπίας δεν θα είχε οδηγήσει σε άλλο αποτέλεσμα.

____________