Skarga wniesiona w dniu 13 lipca 2015 r. – Università del Salento / Komisja

(Sprawa T-393/15)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Università del Salento (Lecce, Włochy) (przedstawiciel: F. Vetrò, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności zaskarżonych aktów i w rezultacie zasądzenie kwot należnych wydziałowi inżynierii innowacyjnej Uniwersytetu Salentyńskiego w związku z umową zatytułowaną „Support for training career of researchers, Grant Agreement n. 6102350, Explaining the nature of technological innovation in Chinese enterprises”, ze wszystkimi wynikającymi z tego skutkami prawnymi, również w odniesieniu do kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga skierowana jest przeciwko decyzji Komisji Europejskiej, Dyrekcja Generalna ds. Budżetu, Wykonanie budżetu (budżet ogólny i EFR) Odzyskiwanie należności, z dnia 4 maja 2015 r. oznaczonej jako N. D/CA – B.2 – 005817, oraz załączonej do niej noty debetowej. Decyzja ta obejmuje potrącenie wierzytelności przysługującej wydziałowi inżynierii innowacyjnej Uniwersytetu Salentyńskiego wobec Komisji w związku z wykonaniem umowy z tzw. serii Marie Curie, zatytułowanej „Support for training career of researchers, Grant Agreement n. 6102350, Explaining the nature of technological innovation in Chinese enterprises”, z należnością, jaka zdaniem Komisji przysługuje jej od wydziału nauk prawnych Uniwersytetu Salentyńskiego w związku z umową zatytułowaną „Agreement JUST/2010/JPEN/AG/1540 – Judicial Training and Research on EU crimes against environment and maritime pollution”.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu art. 3 i 24 włoskiej konstytucji, nadużyciu władzy, przekroczeniu kompetencji z uwagi na błędne ustalenia, braku dochodzenia, błędzie co do okoliczności faktycznych oraz naruszeniu i błędnym zastosowaniu art. 81 rozporządzenia finansowego Unii Europejskiej.W związku z tym zostało podniesione, że potrącenia dokonano z naruszeniem europejskich zasad pewności, płynności i wymagalności. W niniejszym przypadku dłużnik kwestionuje przypisywany my dług jak wynika z załączonych pism. Decyzja Komisji jest jednostronna i jako taka narusza zasadę równości.Zarzut drugi oparty na naruszeniu i błędnym zastosowaniu zasady skuteczności porządku prawnego Unii, naruszeniu i błędnym zastosowaniu zasady należytego zarządzania finansami oraz nadużyciu władzy z uwagi na brak dochodzenia.W tym względzie podniesione zostało, że kwoty przyznane na projekt badawczy wydziału inżynierii innowacyjnej powinny być przeznaczone wyłącznie na działalność badawczą, w związku z którą zostały przyznane i nie mogą być przedmiotem potrącenia z wierzytelnościami dotyczącymi działalności innej niż działalność podjęta w związku z odnośnym projektem, gdyż w przeciwnym razie stanowi to naruszenie zasady skuteczności. Zaskarżone akty naruszają również zasadę należytego zarządzania finansami, gdyż dokonując potrącenia Komisja nie wyko

rzystała przyznanych kwot zgodnie z ich przeznaczeniem.Zarzut trzeci dotyczący naruszenia i błędnego zastosowania art. 296 TFUE.Podniesione zostało w tym względzie, że zaskarżony akt nie spełnia obowiązku uzasadnienia przewidzianego w rzeczonym przepisie, nie wskazując źródła, motywów ani prz

esłanek prawnych decyzji o potrąceniu kwot przyznanych wydziałowi inżynierii innowacyjnej z kwotami żądanymi od wydziału nauk prawnych.

____________