ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 20ής Οκτωβρίου 2008

Υπόθεση T-278/07 P

Luigi Marcuccio

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Αίτηση αναιρέσεως – Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Κοινωνική ασφάλιση – Εργατικό ατύχημα – Απόφαση περί περατώσεως της διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 73 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως – Δεν υπάρχει βλαπτική πράξη – Αβάσιμη αίτηση αναιρέσεως»

Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 11ης Μαΐου 2007, F-2/06, Marcuccio κατά Επιτροπής (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), με σκοπό την αναίρεση της διατάξεως αυτής.

Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Luigi Marcuccio φέρει τα δικαστικά του έξοδα, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Περίληψη

1.      Αναίρεση – Λόγοι – Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών – Απαράδεκτο – Απόρριψη – Νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών

(Άρθρο 225 A ΕΚ)

2.      Διαδικασία – Απόφαση ληφθείσα με αιτιολογημένη διάταξη – Χρήση των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας – Μέτρα τα οποία δεν αποτελούν πρόσκομμα για την έκδοση τέτοιας διατάξεως

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρα 64 και 111· απόφαση 2004/752 του Συμβουλίου, άρθρο 3 § 4)

1.      Η αίτηση αναιρέσεως δεν μπορεί να στηρίζεται παρά μόνο σε λόγους που αφορούν την παράβαση νομικών κανόνων, αποκλειομένης οποιασδήποτε εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών. Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης είναι το μόνο αρμόδιο, αφενός, για τη διαπίστωση των πραγματικών περιστατικών, εκτός αν η εκ παραδρομής ανακρίβεια του περιεχομένου των διαπιστώσεών του προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας που του υποβλήθηκαν, και, αφετέρου, για την εκτίμηση αυτών των πραγματικών περιστατικών. Όταν το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης έχει διαπιστώσει ή εκτιμήσει τα πραγματικά περιστατικά, το Πρωτοδικείο είναι αρμόδιο να ασκήσει, δυνάμει του άρθρου 225 Α ΕΚ, έλεγχο όσον αφορά τον νομικό χαρακτηρισμό των πραγματικών αυτών περιστατικών και τις έννομες συνέπειες που συνήγαγε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

(βλ. σκέψη 20)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 27 Νοεμβρίου 2001, C‑270/99 P, Z κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 2001, σ. I‑9197, σκέψη 37 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Η χρήση των μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας που προβλέπει το άρθρο 64, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, όπως η απόπειρα φιλικού διακανονισμού της διαφοράς, δεν δύναται, καθεαυτή, να αποτελέσει πρόσκομμα για την έκδοση αιτιολογημένης διατάξεως βάσει του άρθρου 111 του ιδίου κανονισμού, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις της διατάξεως αυτής.

(βλ. σκέψεις 41 και 42)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 19 Ιανουαρίου 2006, C‑547/03 P, AIT κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ. I‑845, σκέψη 30