Skarga wniesiona w dniu 4 marca 2013 r. - Włochy przeciwko Komisji
(Sprawa T-125/13)
Język postępowania: włoski
Strony
Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri i S. Fiorentino, avvocati dello Stato)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C (2012) 9448 wersja ostateczna z dnia 19 grudnia 2012 r., doręczonej w dniu 20 grudnia, w sprawie podwyższeń kapitału dokonanych przez spółkę SEA S.p.A. na rzecz SEA Handling SpA;
obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej sprawie strona skarżąca kwestionuje decyzję Komisji Europejskiej, w której instytucja ta uznała, że środki wprowadzone w życie przez SEA SpA, spółkę mającą koncesję na zarządzanie portami lotniczymi Mediolan Malpensa i Mediolan Linate, na rzecz kontrolowanej przez nią spółki SEA Handling SpA, której powierzono zarządzanie usługami obsługi naziemnej w tych portach lotniczych - które to środki polegały głównie na powtarzających się wkładach kapitałowych w celu pokrycia strat operacyjnych - stanowią pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasad dobrej administracji i pewności prawa.
- Strona skarżąca twierdzi w tym względzie, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem zasad dobrej administracji i pewności prawa, prowadząc tym samym do powstania u jej adresatów uzasadnionych oczekiwań co do zgodności z prawem środków, i to zarówno z powodu nadmiernego czasu trwania całego postępowania, a w szczególności wstępnego dochodzenia, jak i z powodu niejasnych ustaleń i zachowania Komisji w toku tego postępowania.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych w związku z naruszeniem prawa do bycia wysłuchanym i brakiem dochodzenia.
- Strona skarżąca twierdzi w tej kwestii, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa do bycia wysłuchanym i prawa do obrony przysługujących stronom, ponieważ przedmiot dochodzenia Komisji został rozszerzony na okres, który nie stanowił przedmiotu decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 107 i art. 108 ust. 3 TFUE oraz błędnego ustalenia okoliczności faktycznych, jak również istnienia braku w uzasadnieniu w kwestii możliwości przypisania władzom publicznym spornych środków.
- Zdaniem skarżącego rządu Komisja błędnie przypisała w zaskarżonej decyzji sporne środki władzom publicznym, a w każdym razie nie przedstawiła odpowiedniego dowodu i wystarczającego uzasadnienia w tym względzie.
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 107 i art. 108 ust. 3 TFUE oraz błędnego ustalenia okoliczności faktycznych, jak również istnienia braku w uzasadnieniu w kwestii możliwości przypisania władzom publicznym spornych środków.
- Strona skarżąca twierdzi w tej kwestii, że Komisja błędnie przyjęła w zaskarżonej decyzji, iż zachowanie SEA jest niezgodne z kryterium rozważnego podmiotu gospodarczego działającego w warunkach gospodarki rynkowej, a w każdym razie nie przedstawiła odpowiedniego dowodu i wystarczającego uzasadnienia w tym względzie.
____________